Προκειμένου να κατανοήσουμε το αφήγημα που λέει ότι «όλοι ίδιοι είναι» πρέπει πρώτα να αναλογιστούμε ποιον ωφελεί και γιατί. Αν λοιπόν δημιουργείται ένας αρνητικά φορτισμένος συλλογισμός ο οποίος καταλήγει στο ότι όλοι οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποι-αντιπρόσωποι του λαού είναι ίδιοι, τότε ποιος φορτίζεται θετικά; Μα φυσικά, εκείνος που δεν είναι σαν αυτούς, εκείνος που εναντιώνεται σε αυτούς.
Τι συμβαίνει όμως όταν ο «εκείνος» εμφανίζει τάσεις πολιτικοποίησης; Είναι η στιγμή που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως διαφορετικό και ανώτερο των άλλων. Προσπαθεί να πείσει ότι μπορεί να εκπροσωπήσει αυθεντικά τους πολίτες δίχως να υποκινηθεί από άλλα -ανώτερα- συμφέροντα, κι έτσι μπαίνει στον πολιτικό στίβο και κυνηγά την ψήφο. Όχι όμως όπως οι υπόλοιποι, που εκτιμούν τη δημοκρατική οδό. «Εκείνος», αν και ακολουθεί το μοτίβο αυτό, το χαρακτηρίζει διεφθαρμένο και προσαρμόζεται σε αυτό από ανάγκη. Γιατί ευτυχώς, στη δημοκρατία, οι αντιπρόσωποι εκλέγονται, δεν διορίζονται. Αν και μεταξύ μας, συνήθως, ο «εκείνος» δεν συμπαθεί και πολύ τη δημοκρατία.
Μερικοί από τους «εκείνους» ήταν οι ναζί στη Γερμανία οι οποίοι -μεταξύ άλλων- ισχυριζόντουσαν ότι το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα είχε οδηγήσει τον λαό στην φτώχεια και την ανέχεια. Έτσι, εργαλειοποιώντας την εθνική υπερηφάνεια των πολιτών, επενδύοντας στην οργή τους και τρεφόμενοι από την ελπίδα για βελτίωση της ζωής του, άντλησαν τη χρυσή ευκαιρία να ξεφύγουν από το πολιτικό παρασκήνιο και να πρωταγωνιστήσουν. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Σας θυμίζει κάτι; Σαφώς και σας θυμίζει. Δείτε το παράδειγμα της Χρυσής Αυγής. Ενώ η Χρυσή Αυγή υπήρχε ως κόμμα εδώ και αρκετές δεκαετίες, κατάφερε μόλις, το 2012 να εμφανιστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή. Γιατί; Γιατί εκμεταλλεύτηκε την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών από την λιτότητα των μνημονίων. Και τι έκανε; Έστρεψε την οργή τους προς μια ψεύτικη αλλά βολική κατεύθυνση στην οποία το πολιτικό σύστημα παρουσιάζονταν διεφθαρμένο και ο λαός εξαπατημένος από αυτούς που του «έφαγαν» τις οικονομίες και τους κόπους μιας ζωής. Και τι κουμπώνει καλύτερα σε έναν άνθρωπο ο οποίος βιώνει την ανέχεια; Μα φυσικά το να βρει τον υπεύθυνο για αυτό. Και επειδή οι σύνθετες πολιτικές και οικονομικές θεωρίες, τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν μπορούν να ακουστούν πειστικές αλλά ούτε και να απαλύνουν την οργή του, αυτό που χρειάζεται είναι έναν θύτη. Έναν θύτη αδίστακτο, που τον παραπλάνησε και τον εξαπάτησε. Και η Χρυσή Αυγή ήρθε για τους ανθρώπους αυτούς ως από μηχανής θεός, δείχνοντάς τους τον θύτη και παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως τιμωρό. Κι έτσι είχε απήχηση. Δεν έγιναν ξαφνικά 1.000.000 Έλληνες νεοναζί φασίστες ούτε ψήφισαν γιατί ήταν υπέρ των νεοναζί. Η πλειοψηφία αυτών όμως είχε ανάγκη να διαμαρτυρηθεί, να εντοπίσει τον θύτη και να τον τιμωρήσει. Τα αποτελέσματα επίσης γνωστά.
Και φτάνουμε στο σήμερα όπου παρατηρείται ξανά το φαινόμενο αυτό. Ο Ηλίας Κασιδιάρης, ηγετικό μέλος της Χρυσής Αυγής, κατηγορεί το «πολιτικό κατεστημένο» για την φυλάκισή του, που ισχυρίζεται ότι έγινε για «πολιτικούς λόγους», αγνοώντας βέβαια ότι το κόμμα του ήταν υπεύθυνο για δολοφονίες, ξυλοδαρμούς και τραμπουκισμούς. Η συνταγή βέβαια είναι γνωστή: οργισμένη επιχειρηματολογία, εμπόριο πατριωτισμού και λίγη θρησκοληψία. Και δεν είναι μόνο η περίπτωση Κασιδιάρη, υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις αξιοποίησαν την πανδημία για να έρθουν στο προσκήνιο και φυτοζωούν από τα Fake News και την οργή των πολιτών. Ένα πολύ ωραίο παράδειγμα είναι εκείνο του Γιώργου Τράγκα ο οποίος αφού αποφάσισε ότι το πολιτικό κατεστημένο είναι σάπιο, κάλεσε τον λαό να απαρνηθεί τα εμβόλια κατά του Covid παρουσιάζοντας ποικίλες θεωρίες συνωμοσίας για την πανδημία. Τελικά πέθανε από covid.
Όμως δεν είναι το θέμα μας ο Κασιδιάρης και ο Τράγκας, αλλά όσοι και όσα επέτρεψαν να ισχυροποιηθεί το αφήγημά τους.
Έτσι, οφείλω όμως να παραδεχτώ ότι και το ίδιο το πολιτικό σύστημα έχει κάνει τα λάθη του. Όσο οι πολιτικές της εκάστοτε Κυβέρνησης δεν αποδίδουν, όσο υπάρχουν «Πάτσηδες», που εμπορεύονται κοψοχρονιά τα πλειστηριασμένα σπίτια, όσο υπάρχουν παντός τύπου «Καϊλήδες» που αντί να εκπροσωπούν τους πολίτες, εκπροσωπούν την τσέπη τους, τόσο τα αφηγήματα των «εκείνων» θα τρέφονται και θα γιγαντώνονται. Είναι εξαιρέσεις. Πράγματι. Είναι όμως εξαιρέσεις ηχηρές οι οποίες αρκούν για να εμπλουτίσουν και να ισχυροποιήσουν την γενικόλογη επιχειρηματολογία των «εκείνων».
Τελικά, όμως, είναι όλοι ίδιοι;
Φυσικά και όχι. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ίδιοι όσοι έφεραν τον ΑΣΕΠ για την αξιοκρατία στο δημόσιο, με εκείνους που τον καταψήφισαν. Δεν είναι ίδιοι εκείνοι που μερίμνησαν για τη δημόσια, δωρεάν υγεία, με αυτούς που την ξεπούλησαν όσο-όσο και την μετέτρεψαν σε εμπορικό προϊόν. Είναι αδύνατο να είναι ίδιοι όσοι καθιέρωσαν την αξιοπρεπή, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλες και όλους, με όσους εξίσωσαν την αξία της με την ιδιωτική (πχ εξίσωση αξίας πτυχίων δημόσιων-ιδιωτικών Πανεπιστημίων). Είναι αδύνατο να είναι ίδιοι όσοι προστάτευσαν την πρώτη κατοικία, με όσους ενθάρρυναν τους πλειστηριασμούς. Δεν είναι ίδιοι αυτοί που καθιέρωσαν τη διαύγεια και την διαφάνεια στο δημόσιο, με αυτούς που προχώρησαν σε απευθείας αναθέσεις συμβάσεων σε φίλους και γνωστούς. Δεν μπορεί να είναι ίδιοι όσοι προστάτευσαν το εθνικό συμφέρον με όσους εμπορεύτηκαν τον πατριωτισμό.
Το αφήγημα ότι «όλοι ίδιοι είναι» εκτός λοιπόν από εργαλείο πολιτικής επιβίωσης αντικοινοβουλευτικών δυνάμεων, είναι ακόμη βαθιά άδικο και ανιστόρητο.
Για να το κατανοήσουμε χρειάζεται ισχυρή κρίση και προσεκτική αξιολόγηση. Οφείλουμε να εξασκήσουμε την κριτική μας σκέψη και να την εμπλουτίσουμε με γνώση. Να μην αφήσουμε περιθώριο στην ιστορική λήθη. Να μην παρασυρόμαστε από ευήκοες πολιτικολογίες και επικοινωνιακές φούσκες. Να διαχωρίζουμε την αγάπη για την πατρίδα από την πατριδοκαπηλία και να διαφυλάξουμε τις αξίες από όσους φιλοδοξούν να τις εμπορευτούν.
Πολλούς τους συμφέρει να παρουσιάζονται όλοι ως ίδιοι, για να εξυπηρετήσουν την δική τους ατζέντα. Ευτυχώς όμως δεν είναι όλοι ίδιοι. Και ευτυχώς οι πολίτες δεν έχουμε ανάγκη ούτε από κήνσορες κοινωνικοπολιτικής αντίληψης ούτε από το μίσος που εκπέμπουν. Οι πολίτες έχουμε, θεωρώ, την ικανότητα να διαχωρίσουμε τους άξιους από τους μη άξιους. Έχουμε τη δύναμη, μέσω των δημοκρατικών διαδικασιών, να επιλέξουμε όσους θεωρούμε κατάλληλους να μας εκπροσωπούν και να εκδιώξουμε όσους επιχειρούν να δουλέψουν τον λαό αντί να δουλέψουν για τον λαό.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
