Σκορδαλιά Κουβέλη

Του Θανάση Καρτερού

 

Ο Φώτης Κουβέλης ανακατεύτηκε με τα πίτουρα του Σαμαρά, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για την αριστερή ψυχή του από τις κάθε λογής κότες. Στηρίζει μια δεξιά κυβέρνηση και μια δεξιά πολιτική. Συνεργάζεται με τον Δένδια, τον Βορίδη και τον Άδωνι. Πρέπει όμως να ομολογήσουμε κάτι που τον τιμά ιδιαιτέρως: Διατηρεί αλώβητη μια τουλάχιστον από τις αξίες της Αριστεράς - την αξία της αλληλεγγύης. Κι αυτό φαίνεται ανάγλυφα στη στάση του απέναντι στον Βενιζέλο.

 

Το στήθος του έχει προτάξει για να προστατέψει από κάθε κακό τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Και πρώτος έσπευσε να οδηγήσει στον βωμό τον αποδιοπομπαίο Παπακωνσταντίνου. Και την νήσσα εποίησε για τις ενδείξεις κατά του Βενιζέλου. Και κουβέντα δεν είπε εναντίον του. Αλλά σήμερα καλείται να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα: Θα υιοθετήσει και το κόλπο με τις τρεις κάλπες για να μη γίνει καμιά στραβή; Αν το κάνει, θα μιλάμε πια για πραγματική αυτοθυσία.

 

Γιατί αυτοθυσία; Μα γιατί ο Κουβέλης ήταν πάντα ο απόλυτος υπέρμαχος της θεσμικής τάξης και της κοινοβουλευτικής νομιμότητας. Θεσμομέτρης, πώς το λένε. Ως δικηγόρος, ως υπουργός Δικαιοσύνης, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του επί θεσμικών. Κουβέλης και απαρέγκλιτη τήρηση των κανόνων, ένα και το αυτό. Με αποτέλεσμα, μάλιστα, ορισμένες φορές να ενοχλεί κάποιους από τους παλιούς του συντρόφους - μας έπρηξε με τη θεσμολαγνεία του ο Φώτης.

 

Λέτε τώρα να τα αφήσει αυτά στην άκρη και να φλερτάρει με τη λοβιτούρα επειδή βρέθηκε ο Βενιζέλος στη μέση; Να θυσιάσει όχι μόνο το άψογο θεσμομετρικό παρελθόν του, όχι μόνο τις κρυστάλλινες περί νομιμότητας αντιλήψεις του, όχι μόνο την αφοσίωσή του στην κοινοβουλευτική τάξη, αλλά, από μια άποψη, και τον ίδιο του τον εαυτό; Διότι Κουβέλης χωρίς προσήλωση στους θεσμούς ίσον σκορδαλιά χωρίς σκόρδο - ούτε μυρωδιά, ούτε γεύση, ούτε καν σκορδοκαΐλα.

 

Αφού όμως τον βλέπουμε με γουδί και γουδοχέρι στο χέρι, όλα μπορούμε να τα περιμένουμε - ακόμα και τον θεσμικό πολτό που θα αναδείξει μια πράξη αλληλεγγύης, ένα σκορδόπιστο πολιτικό έρωτα. Και αν αυτό γίνει, όλοι εκείνοι που ζητούν να λειτουργήσουν οι θεσμοί στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, θα τη φάνε κατά πώς φαίνεται τη σκορδαλιά Κουβέλη. Η οποία δεν χωνεύεται δυστυχώς με τίποτε...

 

Η Αυγή