Alfavita Newsroom Πάνε 8 χρόνια ήδη από την περίοδο που ζύγισα τις δυνατότητες μου και μεταξύ της συνέχειας των σπουδών με ένα καλό διδακτορικό και της ενασχόλησης με την εκπαίδευση, επέλεξα το δεύτερο. Και δε μετάνιωσα ούτε μια μέρα για την επιλογή μου. Μάλιστα, όταν ξεκίνησα τα πράγματα φαινόντουσαν τόσο απλά. Έχεις μια ύλη, έχεις ένα σχολικό βιβλίο που σε κατευθύνει και άπειρα σχολικά βοηθήματα που σου λύνουν τα χέρια. Βγάζεις την ύλη, διδάσκεις κάποιες μεθοδολογίες και καταλήγεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς όπου οι μαθητές σου θα εξεταστούν στα ίδια πάνω κάτω θέματα με τις προηγούμενες χρονιές. Θυμάμαι μάλιστα πόσο μου είχε κακοφανεί, στα πρώτα 1-2 χρόνια, όταν σε κάποιες περιπτώσεις κάποιοι θρασύτατοι καθηγητές σχολείων τόλμησαν να βάλουν θέματα πέρα των αναμενόμενων. Με ποιο δικαίωμα να πρωτοτυπήσει κάποιος; Εμένα με σκέφτηκε που ο μαθητής μου έγραψε 15 αντί 20;
Είναι αστείο πως αλλάζει η οπτική των πραγμάτων μερικά χρόνια μετά. Όταν φτάνεις τελικά να προετοιμάζεις κόσμο για εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια αποκτάς την πλήρη εικόνα. Κάποιοι μαθητές σου θα πάνε καλά (είτε εξαιτίας σου είτε γιατί θα πήγαιναν καλά ούτως ή άλλως), κάποιοι όχι. Σημασία έχει να αντιληφθείς αυτοί που δεν απέδωσαν, το λόγο που δεν απέδωσαν. Πως γίνεται μαθητές που σε επίπεδο τάξης να τα καταφέρνουν μια χαρά, κάποιοι άριστα, στις Πανελλαδικές να μην τραβάνε; Τι φταίει; Το άγχος και η πίεση των εξετάσεων; Το κακό δημόσιο σχολείο που έφτασε στο σημείο να μεταφράζεται ως σπατάλη χρόνου από την προετοιμασία σου; Τα απαράδεκτα σχολικά βοηθήματα; Η άκαρδη επιτροπή θεμάτων;
Την Παρασκευή οι μαθητές της Γ' Λυκείου διαγωνίστηκαν στη Φυσική Κατεύθυνσης. Το πανηγύρι άρχισε μερικές ώρες μετά. Αμέτρητα άρθρα και τηλεοπτικές συζητήσεις για τη δυσκολία των θεμάτων. Θέματα για πρωτοετείς φοιτητές τα χαρακτήρισε η Ένωση Ελλήνων Φυσικών (η οποία θυμάται την ύπαρξη της μόνο σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις). Διάβασα άρθρα καθηγητών που κατακεραύνωναν την επιτροπή θεμάτων γιατί χαντάκωσε τα παιδιά. Γιατί τα θέματα ήταν εξωγήινα και γεμάτα παγίδες. Διάβασα άρθρα μαθητών (έτσι δήλωναν τουλάχιστον) που υπόσχονταν αιώνιο μίσος στο μάθημα της φυσικής που κατέστρεψε τις ζωές τους. Διάβασα καταγγελίες για την κυβέρνηση (που επέτρεψε την επιλογή τέτοιων θεμάτων), για τους καθηγητές των σχολείων (γιατί είναι τεμπέληδες), για τους καθηγητές των φροντιστηρίων (γιατί αυτοί οδήγησαν εκεί την κατάσταση ώστε να εξυπηρετηθούν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα), για τους γονείς (γιατί δημιουργούν ψυχολογική πίεση) και για την Μέρκελ (γιατί αυτή και ο λαός της φταίει για όλα τα δεινά που περνάμε). Και για να μην αμελήσω και τους συνάδελφους μαθηματικούς, το ίδιο συνέβη μια βδομάδα πριν, όταν τα “κακόμοιρα” 18χρονα πήραν στα χέρια τους τα θέματα των Μαθηματικών Κατεύθυνσης.
Σχετικά με τα θέματα, ήταν καλά θέματα; Όχι, δεν ήταν. Δεν ήταν καλά θέματα γιατί έλειπε η διαβάθμιση δυσκολίας. Όλοι μας όταν φτιάχνουμε ένα διαγώνισμα έχουμε στο νου μας ότι θα πρέπει το διαγώνισμα να κατατάξει δίκαια τους διαγωνιζόμενους ανάλογα με την προετοιμασία και τις γνώσεις τους. Αν βάλεις μόνο εύκολα, αδικείς τους καλούς που χάνονται μέσα στους μέτριους. Αν βάλεις μόνο δύσκολα, χάνονται οι μέτριοι μέσα στους κακούς. Και την Παρασκευή έγινε αυτό ακριβώς, χάθηκαν οι μέτριοι μέσα στους κακούς. Θυμάμαι, εκείνον που με καθοδήγησε στο ξεκίνημα μου. Μου είχε πει, "Γιάννη, σε ένα διαγώνισμα, 5 μονάδες πρέπει να μπορούν να τις πάρουν όλοι, τις επόμενες 10 αυτοί που έχουν κάνει μια ικανοποιητική προετοιμασία και τις τελευταίες 5 μόνο εκείνοι που είναι πραγματικά καλοί". Από εκεί και πέρα, είναι επιλογή δικιά μας εάν το διαγώνισμα θα είναι ένα εύκολο διαγώνισμα ή ένα δύσκολο διαγώνισμα, χωρίς όμως ποτέ να χάνεται αυτή η διαβάθμιση.
Τα άρθρα που διάβασα ήταν άδικα γιατί δεν κατάλαβαν το πρόβλημα των θεμάτων αλλά τα έβαλαν με το σύνολο τους. Κατηγόρησαν την επιτροπή για πρωτοτυπία και για παγίδες. Μα ο σκοπός των πανελλαδικών δεν είναι τα θέματα να είναι πρωτότυπα; Θα έπρεπε στη Φυσική, όπως και στα Μαθηματικά, να σε εξετάσουν για τον τρόπο που έμαθες να σκέφτεσαι ή για το αν μπορείς να παπαγαλίσεις μία άσκηση που έχει μέσα το σχολικό; Και γιατί να ενοχλεί που τα θέματα είχαν παγίδες; Θα έπρεπε δηλαδή να είναι όλα αντικατάσταση τύπου για να είναι όλοι ικανοποιημένοι; Αλλά όχι, η επιτροπή θεμάτων είναι ένα ανελέητο τέρας που αρέσκεται στο να πίνει το αίμα των άμοιρων μαθητών και να γελάει με την αποτυχία τους. Τους αποκάλεσαν ερασιτέχνες και εκτός πραγματικότητας, λες και η πλειοψηφία των ανθρώπων που σχολίασαν τα θέματα έχουν φτιάξει ποτέ στη ζωή τους μια σοβαρή άσκηση για να ξέρουν πόσο κόπο και ικανότητα θέλει κάτι τέτοιο.
Δυστυχώς, το πρόβλημα της Φυσικής δεν είναι η επιτροπή θεμάτων, είναι ο τρόπος που η Φυσική διδάσκεται από το Γυμνάσιο έως την τελευταία τάξη του Λυκείου. Το μάθημα της Φυσικής οφείλει να καλλιεργεί την αντίληψη και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, ακόμα και όταν σε αυτό είναι αναγκαία η χρήση περίπλοκων μαθηματικών εργαλείων. Αντ' αυτού, στο μάθημα της Φυσικής στο Γυμνάσιο υπάρχει η οδηγία να μην διδάσκονται ασκήσεις με συνδυαστικά ερωτήματα ή σύνθετους μαθηματικούς υπολογισμούς, γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να τα "αφομοιώσουν". Και ξαφνικά καλείς αυτά τα παιδιά στην Α' Λυκείου να βουτήξουν στα βαθιά με σχεδόν μηδενικό υπόβαθρο. Αντίστοιχα, για να παρακολουθήσεις πλέον πειράματα φυσικής πρέπει να πας σπίτι σου και να βάλεις βιντεάκια στο youtube, παρ’ όλ’ αυτά έχουν την απαίτηση να κατανοήσει κάποιος δύσκολες φυσικές έννοιες μονάχα με την προφορική τους περιγραφή και την "φαντασία".
Την ίδια στιγμή, η Φυσική ακρωτηριάζεται, και κανείς δεν κάνει κάτι για αυτό. Το κεφάλαιο της παγκόσμιας έλξης στην Α' Λυκείου έπαψε να διδάσκεται διότι δεν μπορούσε να αφομοιωθεί όταν στη Γ' Γυμνασίου τα παιδιά διδάσκονται το νόμο του Coulomb, με τον ίδιο σχεδόν μαθηματικό τύπο. Τα μαγνητικά πεδία και το φαινόμενο επαγωγής αφαιρέθηκαν από τη Β' Λυκείου με άγνωστο προορισμό. Το μάθημα της Φυσικής Γενικής της Γ' Λυκείου καταργήθηκε εντελώς. Αφήνω εντελώς ασχολίαστο το γεγονός ότι παιδιά αναγκάζονται να χρησιμοποιούν στην ύλη τους έννοιες που δεν έχουν καν διδαχθεί. Από τη μετατόπιση και την επιτάχυνση στο Γυμνάσιο, μέχρι τη στροφορμή και την κυματική στη Β' Λυκείου (χάρις στη μεταφορά ύλης με τη μέθοδο κόψε-ράψε που έγινε στα φετινά τους βιβλία, με κεφάλαια προερχόμενα από τη Γ').
Φέτος, μεταξύ των άλλων κακών καταργήθηκε από τον νέο υπουργό παιδείας και η τράπεζα θεμάτων. Καταργήθηκε διότι κατηγορήθηκε ως άδικη. Διότι ανάγκαζε τους καθηγητές των δημόσιων σχολείων να βγάζουν την προβλεπόμενη ύλη μέχρι το τέλος της χρονιάς. Διότι εμπόδιζε τον καθένα που ήθελε να είναι αρεστός στους μαθητές του να ξεφτιλίζει το επίπεδο διδασκαλίας και να μοιράζει 20αρια σε όλους. Γιατί, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια, ο καθηγητής που σε πιέζει να δουλέψεις και έχει απαιτήσεις από εσένα είναι ο κακός καθηγητής ενώ ο καθηγητής που θα μπει μέσα στην τάξη για να πει ανέκδοτα και να μιλήσει για την πολιτική κατάσταση είναι αυτός που πραγματικά νοιάζεται για 'σένα. Ναι, η Τράπεζα Θεμάτων είχε προβλήματα. Μπορούσε κάποιος να βρει μέσα κακές ασκήσεις, κάποιες φορές και λάθος ασκήσεις. Έπρεπε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των σχολείων που αδυνατούσαν στη διδασκαλία όλης της ύλης και έπρεπε να αυξηθεί ο αριθμός των θεμάτων ώστε να αποφευχθεί τυχόν δοκιμή αποστήθισης αυτών, αλλά η λύση που βρήκαν ήταν η κατάργηση της;
Αναρωτήθηκαν άραγε τα μεγάλα μυαλά αυτής της χώρας τι διαφορετικό κάνουν τα ιδιωτικά σχολεία ή κάποια σοβαρά φροντιστήρια ώστε τελικά να προσφέρουν την κατάλληλη προετοιμασία στους μαθητές τους; Μήπως απλά μαθαίνουν τα παιδιά να δουλεύουν σε απαιτητικό περιβάλλον; Και γιατί να μην γίνεται το ίδιο στο δημόσιο; Ναι, ισχύει ότι τα τμήματα είναι μεγάλα και οι ώρες διδασκαλίας είναι λίγες (ίσως να ήταν λιγότερες αν δεν χανόντουσαν μαθήματα για ψύλλου πήδημα αλλά ας μην το ανοίξω αυτό το θέμα γιατί θα δυσαρεστήσω πολλούς φίλους μου διορισμένους). Απλά λίγη τροφή για σκέψη. Έχω μαθητές σε πολλά διαφορετικά σχολεία και όσο κι αν ένας μαθητής γκρινιάζει, στο τέλος ο καθηγητής που θα εκτιμήσει είναι εκείνος που θα του προσφέρει πράγματα. Εκείνος που θα ξεφύγει από τη μιζέρια του σχολείου και του σχολικού βιβλίου και θα κάνει το κάτι παραπάνω. Καθηγητές που θα θυσιάσουν κάποιες από τις ώρες τους για να κάνουν ενισχυτική διδασκαλία ΔΩΡΕΑΝ, γιατί θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν εκείνα τα 5-10 μπομπιράκια που χρειάζονται την βοήθεια τους. Άλλωστε, όλοι εμείς του ιδιωτικού τομέα πόσες ώρες έχουμε δουλέψει χωρίς χρέωση για να είναι τα καμάρια μας έτοιμα;
Το πρόβλημα της Φυσικής αξιότιμοι κύριοι, κυρίες και μικρά παιδιά, είναι ότι δεν κάνουμε τίποτα για όλα αυτά γιατί βολευόμαστε στα εύκολα. Βολευόμαστε στο χαμηλό επίπεδο μέχρι τη μέρα που θα έρθουν οι Πανελλαδικές και θα ανατρέξουμε να ρίξουμε όλο το φταίξιμο στην επιτροπή θεμάτων που τόλμησε να είναι απαιτητική και να τραυματίσει τις "αθώες παιδικές ψυχούλες". Επίπεδο που πρέπει να καλλιεργηθεί σε όλη τη διάρκεια των σπουδών τους γιατί στην τελευταία τάξη είναι πλέον αργά, το κακό έχει γίνει. Και τις ψυχούλες των παιδιών δεν τις τραυμάτισε η επιτροπή, τις τραυμάτισαν οι γονείς και οι δάσκαλοι που έμαθαν στα παιδιά τους ότι ένας χαμηλός βαθμός είναι αποτυχία. Ότι επιτυχημένος είσαι μόνο εάν εισαχθείς σε κάποια Νομική, Ιατρική ή Πολυτεχνείο. Τις τραυμάτισαν οι καθηγητές τους που αντί να παλέψουν στο δύσκολο δρόμο της κατανόησης κατέφυγαν στην ευκολία της αποστήθισης, μοιράζοντας εύκολους βαθμούς όλα τα προηγούμενα χρόνια και δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός επιπέδου που τα παιδιά δεν είχαν. Τις τραυμάτισε το σύστημα που σε εξετάζει μέσα σε δύο εβδομάδες και βάση αυτού σε κατατάσσει σε σχολές που δεν σου ταιριάζουν, σε επαγγέλματα που θα ακολουθήσεις γιατί απλά τόσα είναι τα μόρια που έπιασες.
Και κάτι τελευταίο που συνέβη πριν μια εβδομάδα και δυσκολεύομαι να χωνέψω. Κάθε χρόνο, μαθητές που αναζητούν το κάτι παραπάνω, μαθητές με ιδιαίτερες ικανότητες, συμμετέχουν σε διαγωνισμούς. Οι καλύτεροι των καλύτερων, κάποια από τα λαμπρότερα μυαλά της γενιάς τους θα κληθούν να αποτελέσουν μια μικρή ομάδα τριών ή πέντε ατόμων που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας σε διεθνείς διαγωνισμούς, στην περίπτωση μας στην φετινή Ολυμπιάδα. Για πρώτη φορά στα χρονικά, το Υπουργείο Παιδείας αρνήθηκε να καλύψει το κόστος των εισιτηρίων επικαλούμενο την οικονομική κρίση. Και ναι, μας αρέσει σαν λαός να κοκορευόμαστε για τις επιτυχίες των Ελλήνων που διακρίνονται στις επιστήμες αλλά αυτός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε μερικές από τις μεγαλύτερες ελπίδες μας. Κάποιοι θα πεταχτούν να μου πουν ότι με πείραξε γιατί στη φετινή 5άδα για την Ολυμπιάδα Φυσικής επιλέχθηκε μαθητής μου. Κάποιοι ίσως και να συμφωνήσουν με τον υπουργό μας που έφτασε στο σημείο, "εν τη ρύμη του λόγου" όπως έτρεξε να διορθώσει αργότερα, να ξεστομίσει ότι η αριστεία αποτελεί ρετσινιά. Εγώ απλά θα πω ότι ντρέπομαι για την κατάντια μας. Ευτυχώς που το Ίδρυμα Ωνάση αποφάσισε να καλύψει αυτή την ξεφτίλα και να αναλάβει το κόστος της μεταφοράς. Άντε, και καλό μας καλοκαίρι...
Γιάννης Ε. Γιατρομανωλάκης
1/6/2015
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 29/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
