Του Χρήστου Κάτσικα
ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Αυτονομία των σχολείων για… αυτοχρηματοδότησή τους!
Η πρόσφατη «Έκθεση» για την Παιδεία (Πόρισμα 100 και πλέον σελίδων με τίτλο «Διαπιστώσεις, Προτάσεις και Χρονοδιαγράμματα υλοποίησης) της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (Πρόεδρος ο κ. Κώστας Γαβρόγλου) η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την Πέμπτη αναμένεται να συζητηθεί την επόμενη Τρίτη 24 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι στη Βουλή. Λίγες μέρες μετά στις 27 Μαίου η Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου (Πρόεδρος Αντώνης Λιάκος) και το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (Πρόεδρος Νίκος Θεοτοκάς ) θα πραγματοποιήσουν κοινή συνεδρίαση.
Σύμφωνα με τον συντάκτη της «Έκθεσης» καθηγητή κ Κώστα Γαβρόγλου, είναι «ένα τμήμα των πορισμάτων τα οποία αποτελούν μία σύνθεση των Συνεδριάσεων της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής οι οποίες πραγματοποιήθηκαν
Από τις 9/2 έως τις 17/3/2016 και στις οποίες κλήθηκαν εκπαιδευτικοί φορείς, εμπειρογνώμονες, οι Μορφωτικοί Ακόλουθοι των χωρών της Ευρωζώνης και πρώην Υπουργοί.
Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι η «Έκθεση» έχει προσπαθήσει να ενσωματώσει όσον αφορά στα προτεινόμενα μέτρα τις απαιτήσεις του 3ου Μνημονίου και του ΟΟΣΑ (είναι χαρακτηριστικό ότι συνεχίζει και αναπτύσσει παραπέρα το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής της περιόδου Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου) και όσον αφορά στη ρητορική πλευρές της κριτικής των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ – ΔΟΕ).
Για να γίνει σαφές το εγχείρημα αρκεί να διαβάσουμε, για παράδειγμα όσα αναφέρει η «Έκθεση» για τους διορισμούς των εκπαιδευτικών και την στελέχωση των σχολικών μονάδων.
Από τη μια σε επίπεδο ρητορικής χρησιμοποιείται ένα μέρος της κριτικής του εκπαιδευτικού κινήματος πχ στο θέμα των διορισμών. Γράφει η Έκθεση: «Εφόσον οι θέσεις των αναπληρωτών εκπαιδευτικών δεν καλυφθούν εγκαίρως, οι προσωρινά κενές θέσεις εκπαιδευτικών δημιουργούν τεράστια παιδαγωγικά και λειτουργικά ζητήματα στις σχολικές μονάδες με άμεσο αντίκτυπο στη σχολική ζωή των μαθητών και κατ’ επέκταση και στους γονείς τους. Β) Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί είναι «καταδικασμένοι» να ζουν σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, λόγω της αβεβαιότητας που αφορά την πρόσληψή τους ή μη και για το επόμενο σχολικό έτος, τον χρόνο αλλά και την περιοχή πρόσληψής τους, το σχολείο τοποθέτησης και την αέναη και αγωνιώδη προσπάθεια συγκέντρωσης «μορίων προϋπηρεσίας».
Και αμέσως μετά για το ίδιο θέμα: «Μέχρι να δοθεί η δυνατότητα μόνιμων διορισμών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση μένει μετέωρη». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη: όχι μόνιμοι διορισμοί, περικοπές και αναπληρωτές.
Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει, σύμφωνα με τον Πρόεδρο των δασκάλων Α΄ Αθήνας κ. Δημήτρη Μαριόλη, είναι από ποιον να δοθεί η δυνατότητα; Όχι από το Υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση πάντως. Πρόκειται για μνημείο αποδοχής της επιτροπείας.
Η ΒΑΡΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ
Δύο από τα βασικά σημεία της «Έκθεσης» που αποτελούν και το «βαρύ πυροβολικό» αποτελούν αφενός η πρόταση για τα βιβλία και την εξεταστέα-διδακτέα ύλη και αφετέρου η πρόταση για την αυτονομία των σχολείων
Στην «Έκθεση» προτείνεται αναμόρφωση της ύλης στα σχολικά βιβλία, μείωση της ύλης, ταύτιση της διδακτέας ύλης με την εξεταστέα ύλη. Ο συντάκτης της επισημαίνει ότι «ο εξορθολογισμός της ύλης των σχολικών εγχειριδίων για την απαραίτητη μείωση/αναδιαμόρφωση της ύλης των σχολικών εγχειριδίων, την πλήρη ανανέωση όσων σχολικών εγχειριδίων κριθεί απαραίτητο και τη σύγκλιση των όσων μπορούν να διδαχθούν στη σχολική αίθουσα ως εξεταστέα και διδακτέα ύλη, προκύπτει ως αναγκαία παρέμβαση».
Η ρητορική αυτή συνδέεται με ένα νήμα με τις διακηρύξεις της πρώην Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου , την Υπουργό του 1ου Μνημονίου. Ποιος δε θυμάται, άραγε, το σύνθημα «η τσάντα στο σχολείο» ενώ ακόμη ηχούν τα λόγια της: «Στόχος είναι λιγότερη ύλη, περισσότερο ψηφιακό υλικό», στόχος είναι «σύνολο δραστηριοτήτων και μαθημάτων και όχι απλά μαθήματα, μαθήματα και αποστήθιση».
Οι εκπαιδευτικοί μέσα από τα σωματεία τους τα προηγούμενα χρόνια έχουν ασκήσει έντονη κριτική τόσο για τα δυσνόητα βιβλία όσο και για το «κατέβασμα» διδακτέας ύλης από ανώτερη τάξη σε κατώτερη. Ωστόσο, η ποσοτική μείωση της ύλης δεν είναι απλά πόσες σελίδες ή πόσα κεφάλαια αφαιρούνται, δεν σημαίνει καθόλου από μόνη της άρση του δυσνόητου, των επικαλύψεων και εξορθολογισμός. Στην περίοδο των περικοπών και των εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων η «μείωση της ύλης» και «τα παραφορτωμένα και δυσνόητα βιβλία» δεν είναι παρά οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος που οδηγούν στην αμορφωσιά.
Πραγματικός εξορθολογισμός της ύλης χωρίς να χάνεται η επιστημονικότητα σημαίνει ότι πρέπει να φτιαχτούν βιβλία και αναλυτικά προγράμματα που θα επικεντρωθούν στα πιο ουσιαστικά και ανθεκτικά στο χρόνο στοιχεία της γνώσης, στις αρχές και στους νόμους που διέπουν την εξέλιξη της φύσης και της κοινωνίας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ψυχικές και διανοητικές ικανότητες και ανάγκες των παιδιών κάθε ηλικίας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ …ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Ακόμη, όμως, ποιο ενδιαφέρον είναι όσα προτείνονται στην «Έκθεση» για την αυτονομία των σχολείων. Γράφει, λοιπόν: «Η αυτονομία αυτή διαρθρώνεται στους εξής τομείς: α. Παιδαγωγική/ διδακτική αυτονομία, β. Διοικητική αυτονομία, και γ. Οικονομική αυτονομία.» Και παρακάτω εξηγεί: «Η παιδαγωγική αυτονομία αφορά τη μεγαλύτερη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα προγράμματα σπουδών, στις διδακτικές μεθόδους, στην επιλογή του εκπαιδευτικού υλικού, την επιλογή του τρόπου αξιολόγησης των μαθητών, κ.λπ. Η διοικητική αυτονομία, σχετίζεται με την έννοια της αποκέντρωσης, όπου οι διαφορετικές εκπαιδευτικές περιφέρειες έχουν την υποχρέωση να προσαρμόσουν, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό ανάλογα με το επίπεδο αυτονομίας που τους προσφέρεται, τις βασικές εκπαιδευτικές πολιτικές οι οποίες εκπορεύονται από το Υπουργείο Παιδείας. Η οικονομική αυτονομία, αναφέρεται στη δυνατότητα που δίνεται στη σχολική μονάδα να διαχειριστεί τους πόρους της ή να αναζητήσει πρόσθετους».
Να λοιπόν που καταλήγει η αυτονομία: Όταν η «Εκθεση» κάνει αναφορά στην παιδαγωγική αυτονομία καθόλου δεν εννοεί την προσπάθεια του εκπαιδευτικού να σκύψει στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε μαθητή. Αντίθετα αν «ξύσουμε» τα «καλολογικά» στοιχεία που στοχεύουν σε ωραιοποιήσεις και σε εξαγορά της συναίνεσης της κοινής γνώμης, περνάμε στο διαφοροποιημένο σχολείο της περιφέρειας και καταλήγουμε στο πολυδιασπασμένο, φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς που αναγνωρίζει τη δημόσια υποχρηματοδότηση ενώ την ίδια στιγμή που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες οι οποίες οφείλουν να δίνουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν και να εξασφαλίσουν πόρους τόσο από εξωτερικές όσο και από εσωτερικές πηγές. Δηλαδή, όπως λέει και ένα σύνθημα στους τοίχους από «γονείς – πελάτες και άλλους συγγενείς»!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
