Alfavita Newsroom Εισαγωγή
Η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στη χώρα μας προσπαθεί να ικανοποιήσει ετερόκλητες /ασύμβατες λογικές , και να οδηγεί τόσο στην εκπαίδευση για την άσκηση κάποιου επαγγέλματος , όσο και να προετοιμάζει και να εξασφαλίζει αν είναι δυνατόν προνομιακή πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για να προσελκύει ενδιαφερομένους , αλλά και να προσφέρει και κάποια γενικότερη καλλιέργεια τουλάχιστον ανάλογη της γενικής εκπαίδευσης. Σε πολλές περιπτώσεις διατυπώνονται απόψεις ότι η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση είναι τόσο καλύτερη όσο περισσότερα μαθήματα γενικής εκπαίδευσης περιλαμβάνει. Έτσι, σε συνδυασμό και με συντεχνιακές επιδιώξεις αναπτύσσονται πιέσεις για πρόβλεψη στο πρόγραμμα σπουδών της αυξημένου αριθμού γενικά μαθήματα , με αποτέλεσμα να παύει να είναι τελικά τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Το αποτέλεσμα είναι να μην προσφέρεται ούτε εκπαίδευση σε επαγγέλματα, ούτε να προετοιμάζει για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Στις ετερόκλητες αυτές επιδιώξεις καλούνται να ανταποκριθούν μαθητές που χαρακτηρίζονται ως χαμηλής ακαδημαϊκής απόδοσης , και οδηγούνται να προσανατολισθούν λόγω αυτής της απόδοσης σε επαγγέλματα. Η γενικότερη και ατυχής αυτή κοινωνική αντιμετώπιση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης οδηγεί ακόμη και ικανά παιδιά που την έχουν ως πρώτη προτεραιότητα και διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες, να διστάζουν να εκδηλώσουν την κλίση τους αυτή. Για να συγκεντρωθεί ένας ικανός αριθμός μαθητών για τον τομέα αυτό της εκπαίδευσης επινοούνται κατά καιρούς «κίνητρα» που αναφέρονται σε ευκολότερους ή προνομιακούς τρόπους πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση , κάτι που αποσταθεροποιεί περισσότερο την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση , αφού προβάλλει ως σημαντικό στόχο της όχι την εκπαίδευση σε κάποιο επάγγελμα , αλλά την διευκόλυνση για σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι καθηγητές του χώρου αυτού επιδιώκουν την καθιέρωση διαφόρων προνομίων και κινήτρων για να διατηρήσουν και να αυξήσουν τον αριθμό των μαθητών στον κλάδο τους, προκειμένου να συντηρήσουν θέσεις εργασίας.
Επιπλέον, η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση στη χώρα μας προσφέρει εκπαίδευση σε ένα μικρό , περιορισμένο αριθμό επαγγελμάτων , αυτών που αντιστοιχούν στις ειδικότητες των διορισμένων εκπαιδευτικών του χώρου, και που αντιστοιχούν στις παραδοσιακές παλιές ειδικότητες. Όμως για παράδειγμα τα επαγγέλματα που καταγράφονται και φορολογούνται στα σύστημα TAXIS στη χώρα μας ξεπερνούν τις 15.000 ,( σε άλλες χώρες είναι καταγεγραμμένα περισσότερα από 30.000 που πολλά από αυτά δεν ασκούνται ακόμη στη χώρα μας ) και για όλα αυτά δεν προβλέπεται εκπαιδευτικός φορέας / διαδικασία εκπαίδευσης των εργαζομένων που τα ασκούν. Οι εργαζόμενοι στις περισσότερες περιπτώσεις ασκούν τα διάφορα επαγγέλματα εκπαιδευόμενοι κατά τον «αρχαίο» τρόπο ( από τον τεχνίτη στο μαθητή του ) , είτε ως αυτοδίδακτοι. Η πραγματικότητα αυτή απέχει πολύ από ένα σύγχρονο σύστημα τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στα πλαίσια της οικονομίας της γνώσης.
Η παρακάτω ιστοσελίδα παραπέμπει στο Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ στην οποία περιλαμβάνονται περιγραφές περισσότερων από 35.000 επαγγέλματα στον σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον.
http://www.one t c odeco n nector.org/
Οι επαγγελματικές δραστηριότητες στο πλήθος αυτών των επαγγελμάτων αλλάζουν ραγδαία. Συνεπώς οι εργαζόμενοι θα πρέπει να παρακολουθούν προγράμματα δια-βίου εκπαίδευσης προκειμένου να παραμένουν ανταγωνιστικοί στο εργασιακό περιβάλλον .
Τα προγράμματα αυτά δια-βίου εκπαίδευσης θα προσφέρονται από κατάλληλους εκπαιδευτές που θα παρακολουθούν τις εξελίξεις και θα μεταβιβάζουν τη νέα γνώση που δημιουργείται ραγδαία . Στη χώρα μας υπάρχει πρόβλημα εκπαίδευσης εκπαιδευτών της μορφής αυτής ( training of trainers), ώστε να μπορούν να παρακολουθούν τις ραγδαίες μεταβολές και να τις ενσωματώνουν στην αγορά εργασίας.
Σε πολλές περιπτώσεις στις ΗΠΑ επαγγελματίες που εργάζονται στο χώρο της εργασίας , ειδοποιούνται από αρμόδιες υπηρεσίες ότι θα πρέπει να παρακολουθήσουν με αξιολόγηση συγκεκριμένα προγράμματα δια-βίου εκπαίδευσης για εκσυγχρονισμό των γνώσεων και ικανοτήτων τους. Στην αντίθετη περίπτωση δεν μπορούν να διατηρήσουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος που διαθέτουν , αφού η έλλειψη εκσυγχρονισμού ενδέχεται να οδηγήσει σε θέματα έλλειψης ασφάλειας , κατασπατάλησης οικονομικών και άλλων πόρων κλπ.
Η παρακάτω καμπύλη απεικονίζει τον δραματικό ρυθμό των τεχνολογικών μεταβολών σε συνάρτηση με τον χρόνο στην εποχή μας. Ενώ η καμπύλη των τεχνολογικών μεταβολών είχε μικρή κλίση μέχρι τον 18ο και 19ο αιώνα, μετατρέπεται σε καμπύλη με μεγάλη κλίση στην αρχή του 20ου αιώνα , και ο ρυθμός των μεταβολών αυξάνει δραματικά , και όχι μόνο σε ένα σημείο του γνωστού σήμερα κόσμου.
Από την στιγμή της επιστημονικής ανακάλυψης στο εργαστήριο μέχρι να φθάσει προϊόν στην αγορά σαν αποτέλεσμα της ανακάλυψης αυτής το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τα 30-40 χρόνια που ήταν στο τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου έχει μειωθεί στoν ένα (1) περίπου χρόνο στην εποχή μας. Συνεπώς οι βιομηχανίες και οι επιχειρήσεις όπως και οι Δημόσιοι οργανισμοί πρέπει να ανανεώνουν τους εξοπλισμούς τους και να εκπαιδεύουν ανάλογα το προσωπικό τους , για να παραμένουν ανταγωνιστικές και βιώσιμες.
Ο ρυθμός των μεταβολών ποικίλει ανάμεσα στις διάφορες χώρες και είναι αποτέλεσμα του ρυθμού ανάπτυξης, των Εθνικών φιλοδοξιών , των οικονομικών δεσμών με κράτη που παρουσιάζουν υψηλό ρυθμό μεταβολών , καθώς επίσης και των εξωτερικών πιέσεων που δέχεται μια χώρα για να είναι τα προϊόντα της ανταγωνιστικά σε διεθνές επίπεδο .
Τα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και της δια-βίου εκπαίδευσης για προσαρμογή στις ραγδαίες εξελίξεις , πρέπει να παρακολουθούν τους ρυθμούς αυτών των μεταβολών.
Μετακινούμεθα σήμερα σε μια νέα μορφή παραγωγής και οικονομίας από την παραγωγή της βιομηχανικής, στην παραγωγή της μεταβιομηχανικής εποχής ,
Οι βιομηχανίες και οι παραγωγικές μονάδες της μεταβιομηχανικής εποχής λειτουργούν σε ένα βαθύτερο επίπεδο εφαρμοσμένης γνώσης .
Και αν θέλουμε να το εξετάσουμε αναλογικά από πλευράς ανθρώπινης εμπλοκής, στη νέα παραγωγική διαδικασία και τη νέα οικονομική πραγματικότητα της μετα-βιομηχανικής εποχής, εμπλέκεται περισσότερο το μυαλό και όχι οι μύες όπως στη βιομηχανική κοινωνία.
Αντί να γίνονται προσπάθειες για αύξηση της χειρωνακτικής δύναμης του ανθρώπου , οι νέες τεχνολογίες επεκτείνουν τη νοητική δύναμή του.
Για παράδειγμα η χρήση ή μη νέων τεχνολογιών στην παραγωγή στον πρωτογενή τομέα
Η Ολλανδία παράγει σε αξία 1700 ευρώ το στρέμμα, το Ισραήλ 1290 και η Ελλάδα μόλις 190.
«Η Ολλανδία ακολουθεί πολιτική αγοράς, το Ισραήλ πολιτική καινοτομίας και η Ελλάδα πολιτικές σκοπιμότητες»
Όσο περισσότερο ανεπτυγμένη είναι μια κοινωνία τόσο λιγότερο ποσοστό του εργατικού δυναμικού απασχολείται στον πρωτογενή τομέα . Καθώς νέα τεχνολογία εισέρχεται στην παραγωγική διαδικασία με στόχο την ανάπτυξη εκτοπίζονται εργαζόμενοι από τον πρωτογενή τομέα προς τον δευτερογενή ( που εμείς δεν έχουμε ) και τον τριτογενή. Στην πραγματικότητα όσο περισσότερο ανεπτυγμένη είναι μια χώρα, τόσο λιγότερο ποσοστό απασχολεί στην πρωτογενή τομέα. Για παράδειγμα το ποσοστό απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα στη Νιγηρία είναι 30%, ενώ στις ΗΠΑ 2%, στη Γερμανία 2%, στην Αγγλία 3%. Αυτό δε σημαίνει ότι η παραγωγή αγροτικών προϊόντων στις ανεπτυγμένες χώρες δεν είναι μεγάλη, συμβαίνει το τελείως αντίθετο. Το 2% στις ΗΠΑ τρέφει τα 250 εκατομμύρια κατοίκων και κάνουν και εξαγωγές. Όμως επειδή χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες και στη γεωργία και γενικότερα τον πρωτογενή τομέα, δεν χρειάζονται στον τομέα αυτό μεγάλο ποσοστό του εργατικού δυναμικού, έχουν δημιουργήσει οικονομία μεγάλης κλίμακας και στον τομέα αυτό σε αντίθεση με τους δικούς μας μικροκαλλιεργητές, ενώ οι εργαζόμενοι και στον τομέα αυτό θα πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι.
Στη χώρα μας που οι απασχολούμενοι στον τομέα αυτό είναι συγκριτικά μεγάλο ποσοστό της εργατικής δύναμης ( αναγκαστικά σε πολλές περιπτώσεις ), ήδη υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, επειδή η ανάπτυξη που επιδιώκεται για ισχυροποίηση της οικονομίας και ο ανταγωνισμός στο διεθνοποιημένο οικονομικό και τεχνολογικό περιβάλλον θα μειώσει τα ποσοστά απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα, αφού η απασχόληση στον τομέα αυτό κατά τον παραδοσιακό τρόπο θα είναι ασύμφορη μόλις σταματήσουν οι επιδοτήσεις. Για την ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα απαιτείται η εμπλοκή τεχνικών/ μηχανικών ειδικών στους αυτοματισμούς, τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, τις ειδικές κατασκευές κλπ. σε συνδυασμό με διεπιστημονικές γνώσεις σε πλήθος θεματικών αντικειμένων, και ενέργειες για δημιουργία οικονομίας-κλίμακας.
Το πρόβλημα απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα αναμένονταν «μαθηματικά» να εκδηλωθεί από χρόνια ( πλην όμως δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα μέτρα παρά την τεράστια χρηματοδότηση από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης για αυτό ακριβώς τον σκοπό Για το λόγο αυτό είχαν δοθεί τεράστια ποσά για ανάπτυξη της περιφέρειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε οι εκτοπιζόμενοι να εκπαιδευθούν και να απασχοληθούν σε νέες δραστηριότητες που θα δημιουργούνταν, πλην όμως δεν δημιουργήθηκε η απαιτούμενη υποδομή ούτε οι απαραίτητες υποδομές δια-βίου εκπαίδευσης για εκπαίδευση των εκτοπιζόμενων σε νέα επαγγέλματα, και σε νέες θέσεις εργασίας που θα έπρεπε / πρέπει να δημιουργηθούν .
Η έλλειψη ανταπόκρισης της αγοράς εργασίας στον Ελληνικό χώρο στη σύγχρονη πραγματικότητα και ιδιαίτερα της λειτουργίας του δημοσίου που αποτελεί την κυριότερη αγορά εργασίας στο κρατιστικό μας σύστημα , απεικονίζεται στο παρακάτω σχετικά πρόσφατο διάγραμμα του Οργανισμού για την οικονομική συνεργασία και ανάπτυξη του OECD του έτους 2015 . Ενώ το κρατικό κόστος λειτουργίας της χώρας μας ως ποσοστό του ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη και ανάλογο της Φιλανδίας ή της Γαλλίας , ο δείκτης ανταγωνιστικότητας -αποτελεσματικότητας , είναι με μεγάλη διαφορά ο χειρότερος.
Σημεία προβληματισμού για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση
Οι όποιες βελτιώσεις / τροποποιήσεις θα γίνουν για τα σχολεία τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και τα παρακάτω :
Οι όποιες επεμβάσεις θα πρέπει να γίνουν αφού διευκρινισθεί το είδος της Τεχνικής / επαγγελματικής εκπαίδευσης που θέλουμε. Αν θέλουμε να παράγουμε τεχνίτες, που γρήγορα θα τους ξεπεράσουν οι εξελίξεις απαιτείται άλλη σχεδίαση. Αν θέλουμε να παράγουμε άτομα που θα έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και παράλληλα να αναπτύξουν κάποιες γενικές βασικές γνώσεις και δεξιότητες που θα μπορούν να αξιοποιηθούν ως σημείο εκκίνησης σε ένα ευρύ φάσμα επαγγελματικών χώρων ( cluster concept in vocational education που είναι η σύγχρονη προσέγγιση λόγω και των ραγδαίων τεχνολογικών μεταβολών που παγιδεύουν όσους εξειδικεύονται νωρίς ) , απαιτείται άλλη σχεδίαση. Με το ισχύον σύστημα, δεν εξασφαλίζεται όπως αναφέρθηκε ούτε η εκπαίδευση σε επαγγέλματα, ούτε η προετοιμασία για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και για περαιτέρω σπουδές.
Τα νέα βιβλία βεβαίως, και το συνακόλουθο εκπαιδευτικό υλικό, μπορούν να γραφούν αποκεντρωμένα από εκδοτικούς οίκους, άλλους φορείς, ενώσεις καθηγητών για να δημιουργηθούν και κίνητρα στους καθηγητές , με βάση αναλυτικά προγράμματα που εκπονούνται από επιτελικούς φορείς της εκπαίδευσης και θα εκσυγχρονίζονται συνεχώς ακολουθώντας τις ραγδαίες εξελίξεις . Με κατάλληλες διαδικασίες( γραφείο προτυποποίησης / πιστοποίησης υπό την εποπτεία επιτελικών φορέων ) το παραγόμενο εκπαιδευτικό υλικό/βιβλία θα πρέπει να πιστοποιείται ως προς την καταλληλότητα και συμβατότητα με τα αναλυτικά προγράμματα και θα μπορεί να επιλέγεται από τους μαθητές διαθέτοντας κατάλληλα κουπόνια που θα τους διανέμονται . Με τον τρόπο αυτό λύνεται και το θέμα του πολλαπλού βιβλίου και περιορίζεται και το κόστος, ιδιαίτερα με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών ( εγχειρίδια και σε ψηφιακή μορφή ) , ενώ αναπτύσσεται και ανταγωνιστικότητα ως προς την παραγωγή του εκπαιδευτικού υλικού με τον ανταγωνισμό μεταξύ ενδιαφερομένων .
Οι ψηφιακές βιβλιοθήκες συνδεόμενες μεταξύ τους σε όλο τον κόσμο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τους μαθητές , εκπαιδευτές, εκπαιδευτές εκπαιδευτών , που θα ερευνούν για επίλυση τεχνολογικών προβλημάτων. Το WorldCat στις παρακάτω ιστοσελίδες είναι ένας κατάλογος ένωσης βιβλιοθηκών που αναλύει τις συλλογές 72.000 βιβλιοθηκών σε 170 χώρες και περιοχές.
https://www.worldcat.org/ https://en.wikipedia.org/wiki/WorldCat
https://en.wikipedia.org/wiki/Category:Scholarly_databases,
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_academic_databases_and_search_engines
Παράδειγμα μικρής σχολικής ψηφιακής βιβλιοθήκης στις ΗΠΑ που καλύπτει πλήθος θεμάτων .
Οι πολίτες και οι μαθητές -φοιτητές έχουν πρόσβαση 24 ώρες 7 ημέρες την εβδομάδα με αμελητέο κόστος.
http://www.awesomelibrary.org/
Awesome Library organizes the Web |
|
|
Hot Topics: American Flag, Current Events, Politics,
Education, Directories, Multicultural, Middle East Conflict,
Child Heroes, Sustainable Development, Climate Change.
Forest2Farm, Awesome Library in Different Languages
Σύμφωνα με προσεγγίσεις / αναλύσεις στη σύγχρονη εποχή, δεν πρέπει οι αποφάσεις που παίρνουν οι μαθητές στο τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην ηλικία των 15 ετών, να τους δεσμεύουν και να τους στερούν εναλλακτικές λύσεις ή την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Στην εποχή της οικονομίας της γνώσης που τα 2/3 των επαγγελμάτων απαιτούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάποιας μορφής τριτοβάθμια εκπαίδευση, κανένας τύπος Λυκείου δεν θα πρέπει να έχει φραγμούς «προς τα πάνω», και πάντοτε θα πρέπει να υπάρχει οδός για τη μέγιστη δυνατή ανάπτυξη των μαθητών. Επίσης, δεν είναι δυνατόν στην ηλικία των 15 ετών να δεσμευτούν οι νέοι ότι θα ασκήσουν αποκλειστικά κάποιο επάγγελμα. Η σύγχρονη τεχνική Επαγγελματική εκπαίδευση, έχει σκοπό να δημιουργήσει μια ευρύτερη τεχνολογική υποδομή, η οποία θα αποτελέσει σημείο εκκίνησης για μετέπειτα εξειδικεύσεις βάσει των άγνωστων σήμερα και ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων που χαρακτηρίζουν την εποχή μας, μέσω προγραμμάτων δια-βίου εκπαίδευσης . Συνεπώς απαιτείται μια «γενική τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση» στην ηλικία 15-18 ετών, που θα αποτελεί ένα σημείο εκκίνησης και που θα αναβάλει την εξειδίκευση ( μέσω πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσω πρόσβασης στη μετα- το Λύκειο εκπαίδευση, μέσω προγραμμάτων δια-βίου εκπαίδευσης, μέσω ενδο-επιχειρησιακής εκπαίδευσης και άλλων μορφών ουσιαστικής με κατάλληλους εκπαιδευτές που θα παρακολουθούν τις εξελίξεις δια-βίου εκπαίδευσης κλπ.) Σημειώνεται ότι ο όρος «γενική τεχνική/ επαγγελματική εκπαίδευση» δεν σημαίνει την περαιτέρω εισαγωγή παραδοσιακών μαθημάτων γενικής παιδείας για να «αναβαθμισθεί» η προσφερόμενη τεχνική/ επαγγελματική εκπαίδευση, όπως συνήθως εκλαμβάνεται από τις παραδοσιακές κλασσικές ειδικότητες. Απαιτείται η προσφορά «γενικοποιημένων» τεχνολογικών μαθημάτων, ευρέως φάσματος, που θα δώσουν τη δυνατότητα στους μαθητές αργότερα να προχωρήσουν σε όποια κατεύθυνση θεωρήσουν ότι τους ενδιαφέρει, αλλά και να αλλάξουν κατευθύνσεις, ανάλογα με τις εξελίξεις.
Στα πλαίσια της προσφοράς «γενικοποιημένης» τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, η κατεύθυνση της βελτίωσης θα πρέπει να είναι ο περιορισμός των ειδικοτήτων, αφού στο εκπαιδευτικό αυτό επίπεδο και σε αυτή την ηλικία , δεν είναι δυνατόν να εκπαιδευθούν επαγγελματίες . Θα πρέπει να προσφέρεται μια «γενική τεχνολογική υποδομή» η οποία θα αποτελεί το σημείο εκκίνησης , και θα επιτρέπει αργότερα και σε ανώτερα εκπαιδευτικά επίπεδα εξειδικεύσεις, ανάλογα με τις άγνωστες σήμερα εξελίξεις στην εξελισσόμενη αγορά εργασίας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω . Η προσέγγιση αυτή περιγράφεται σε πλήθος κειμένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και πανεπιστημιακών σχολών τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης που δεν υφίστανται στη χώρα μας. . Άλλωστε οι εξειδικεύσεις που προσφέρει σήμερα το Τεχνικό Λύκειο είναι σε μικρό αριθμό επαγγελμάτων από τα πολλά που υπάρχουν σε μια σύγχρονη αγορά εργασίας στον Δυτικό κόσμο. Συνεπώς το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί εκπαιδεύουμε τους μαθητές σε αυτό τον περιορισμένο αριθμό συγκεκριμένων επαγγελμάτων και όχι στα υπόλοιπα που υπάρχουν.
Tο ωρολόγιο πρόγραμμα του Τεχνικού Λυκείου δεν θα πρέπει να διαμορφώνεται με κριτήριο «να περισσέψουν ώρες για μαθήματα γενικής εκπαίδευσης» υπό την συντεχνιακή πίεση και των παραδοσιακών ειδικοτήτων στην εκπαίδευση ( κάτι που θα πρέπει να αλλάξει δραματικά ) με στόχο να εξασφαλιστεί δυνατότητα πρόσβασης στα ΑΕΙ.. Σήμερα γίνονται και σωστά συζητήσεις για αποδέσμευση του Λυκείου ( του όποιου τύπου Λυκείου ) από την διαδικασία πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η εξειδικευμένη εκπαίδευση στα διάφορα και πολυάριθμα επαγγέλματα θα πρέπει να δρομολογηθεί να γίνεται με δικαιοδοσία των επαγγελματικών ενώσεων που θα απονέμουν και τις άδειες άσκησης επαγγέλματος. Τα επαγγελματικά επίπεδα 1,2…5… αντιστοιχούν σε επαγγέλματα. Η κατηγοριοποίηση των επαγγελμάτων έγινε για να υπάρχει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ένα πλαίσιο αναφοράς για τοποθέτηση των επαγγελμάτων από κάθε χώρα και να διευκολύνεται η αντιστοίχιση και η κινητικότητα των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κάθε χώρα δηλώνει σε ποιο επίπεδο βρίσκεται το κάθε επάγγελμα. Για την πρόσβαση στα επαγγέλματα αυτά μια από τις προϋποθέσεις είναι και η αποφοίτηση από κάποια εκπαιδευτική βαθμίδα που δεν είναι πάντοτε η ίδια σε διαφορετικές χώρες.
Για την εκπαίδευση στα επαγγέλματα μπορεί να οργανωθούν επαγγελματικά κέντρα σε μεγάλα αστικά κέντρα, στα οποία θα προσφέρεται επαγγελματική εκπαίδευση σε διαφορετικά επαγγέλματα κάθε χρονική περίοδο ανάλογα με τη ζήτηση στην αγορά εργασίας από επιχειρήσεις. Στο κόστος της λειτουργίας τους μπορούν να συνεισφέρουν τόσο οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις όσο και οι επαγγελματικές ενώσεις και βεβαίως το κράτος. Τα παιδιά δηλαδή που παρά τις κοινωνικές προσπάθειες δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το «γενικοποιημένο τεχνικό λύκειο» , θα μπορούν να εκπαιδευθούν σε κάποιο επάγγελμα και μάλιστα που θα έχει ζήτηση στην αγορά εργασίας. Τα επαγγελματικά κέντρα θα έχουν περιορισμένο προσωπικό που θα ασχολείται με το management της εκπαίδευσης / κατάρτισης και θα διαχειρίζεται τη λειτουργία τους ( εργαστήρια κλπ.) . Οι εκπαιδευτές θα εναλλάσσονται και θα προσλαμβάνονται ανάλογα με τις ανάγκες και τα επαγγέλματα στα οποία θα αποφασίζεται να προσφέρεται εκπαίδευση, και ανάλογα με τη ζήτηση στην αγορά εργασίας.
Το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να αποσυνδεθεί από την χορήγηση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Τα επαγγελματικά δικαιώματα χορηγούνται στον Δυτικό κόσμο από τις επαγγελματικές ενώσεις που θέτουν ορισμένες προϋποθέσεις για εγγραφή στον ανάλογο επαγγελματικό σύλλογο. Τα επαγγελματικά δικαιώματα αποκτώνται μόνο με την εγγραφή στον ανάλογο επαγγελματικό σύλλογο. Μεταξύ των διαφόρων προϋποθέσεων είναι και η αποφοίτηση από κάποιο εκπαιδευτικό επίπεδο συγκεκριμένο κατά περίπτωση , αλλά και άλλες παράμετροι ( μαθητεία, εμπειρία σε συγκεκριμένους τομείς, εξετάσεις κλπ). Με τον τρόπο αυτό που είναι και ορθολογικότερος, το εκπαιδευτικό σύστημα αποφεύγει και τις πιέσεις για χορήγηση επαγγελματικών δικαιωμάτων, αφού η πίεση και η ευθύνη διοχετεύεται στις επαγγελματικές ενώσεις.
Βασικό πρόβλημα στο Τεχνικό Λύκειο παραμένει η σύνθεση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Ενώ δηλαδή γίνεται προσπάθεια αναβάθμισης της Τεχνικής Εκπαιδευτικής Εκπαίδευσης, οι καθηγητές της Τεχνικής Εκπαίδευσης δεν είναι αναλόγων τυπικών προσόντων με τους αντίστοιχους του Γενικού Σχολείου, αφού πολλοί καθηγητές στα τεχνικά σχολεία είναι απόφοιτοι μη -πανεπιστημιακών σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σε μια εποχή που έχουν αναβαθμισθεί και οι δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι πανεπιστημιακοί απόφοιτοι, οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας Τεχνικής Εκπαίδευσης παραμένουν στο παλαιό καθεστώς, ενώ δεν υπάρχει καμιά Ανωτάτη Σχολή που να παράγει καθηγητές Επαγγελματικής Κατεύθυνσης, να κάνει έρευνα για τον σπουδαίο αυτό τομέα παρά τις συνεχείς προσπάθειες από το 1978. Το πρόβλημα της εκπαίδευσης καθηγητών είναι περισσότερο σύνθετο, αφού μεγάλο ποσοστό των καθηγητών της Τεχνικής Επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι εκπαιδευμένοι τόσο στην ειδικότητα όσο και στα παιδαγωγικά , κάτι που δεν ισχύει για τους καθηγητές της Γενικής Εκπαίδευσης τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό, οι οποίοι και απευθύνονται σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών και μάλιστα με ακαδημαϊκό προσανατολισμό.
Ένα σημαντικό θέμα για την τεχνική / επαγγελματική εκπαίδευση είναι η διαμόρφωση και η λειτουργία εργαστηριακών χώρων. Σύμφωνα και με τη σύγχρονη παιδαγωγική, η μάθηση σε τεχνολογικά θέματα διευκολύνεται όταν ο εκπαιδευόμενος «λειτουργεί» και δραστηριοποιείται μέσα στον ανάλογο με τον χώρο της εργασίας εργαστηριακό χώρο, εφαρμόζοντας και τους ίδιους κανονισμούς ασφαλείας που ισχύουν στο εργασιακό περιβάλλον, ώστε να του γίνουν «δευτέρα φύση». Στα πρώτα στάδια της προσφοράς Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, για τα τεχνικά/ επαγγελματικά μαθήματα προβλέπονταν ένας «θεωρητικός» καθηγητής του αντικειμένου από «πίνακος», συνήθως «πανεπιστημιακός απόφοιτος», και «εργαστηριακοί καθηγητές- κατώτερων εκπαιδευτικών βαθμίδων, και απόφοιτοι Τεχνικών Λυκείων » για το εργαστήριο του αντικειμένου στα αντίστοιχα εργαστήρια του μαθήματος. Η σύγχρονη πρακτική στην Τεχνική Επαγγελματική εκπαίδευση στο χώρο των εργαστηρίων, είναι η διδασκαλία των τεχνολογικών / επαγγελματικών αντικειμένων, από έναν καθηγητή τόσο στο θεωρητικό, όσο και στο εργαστηριακό μέρος, με αναλογία καθηγητή / μαθητών 1/20 ( αναλογία ΗΠΑ). Τα μαθήματα διδάσκονται από έναν καθηγητή στο εργαστήριο που διαθέτει χώρο για θεωρητική διδασκαλία, εκτός των χώρων για πρακτικές εφαρμογές. Οι πρακτικές αυτές συντελούν στην ορθολογική λειτουργία των τεχνικών / επαγγελματικών σχολείων και των εργαστηριακών τους χώρων. Οι εκπαιδευόμενοι συμμετέχουν στην συντήρηση των εργαστηρίων ως τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας .
Οι εξοπλισμοί στα σχολικά εργαστήρια, θα πρέπει να ανανεώνονται για να παρακολουθούν τις σύγχρονες εξελίξεις. Με τις καθυστερήσεις και τη δυσκαμψία που χαρακτηρίζει το σύστημα λειτουργίας και διοίκησης της Δημόσια Εκπαίδευσης, οι εξοπλισμοί δύσκολα θα βγουν από τα κουτιά τους, θα τοποθετηθούν, και θα ενταχθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία εγκαίρως. Επιπλέον , οι καθηγητές υπεύθυνοι εργαστηρίων δύσκολα εφαρμόζουν τα απαιτούμενα προγράμματα συντήρησης και τήρησης κανονισμών ασφαλείας. Θα πρέπει να αναζητηθούν σύγχρονες λύσεις για τον συνεχή εκσυγχρονισμό των εργαστηρίων. Η οργάνωση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης σε ευρύτερα σύνολα, η δημιουργία επαγγελματικών κέντρων που αναλύθηκε παραπάνω, βοηθά και στο θέμα της οργάνωσης των εργαστηρίων στα σχολεία.
Ιδιαίτερης σημασίας είναι η ενσωμάτωση της τεχνολογίας των πληροφοριών σε όλα τα εκπαιδευτικά αντικείμενα, και σε όλα τα εργαστήρια στα τεχνικά- επαγγελματικά σχολεία. Η σχεδίαση και η πραγματοποίηση κατασκευών , η συγγραφή εργασιών , η διακίνησή τους προς τους καθηγητές και η επιστροφή, θα πρέπει να γίνεται με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών που είναι κυρίαρχη στο σύγχρονο χώρο της εργασίας, και θα γίνεται καθημερινά ακόμη περισσότερο. . Τα εργαστήρια στα σχολεία της Τεχνικής Επαγγελματικής εκπαίδευσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν εξοπλισμό που θα λειτουργεί με σύγχρονη τεχνολογία. Σε πολλούς τομείς σήμερα στην κοινωνία έχει επέλθει ομαδικός μετασχηματισμός υπό την επίδραση της τεχνολογίας των πληροφοριών ( ICT - Information Computer Technology). Οι παραδοσιακές απόψεις περί διδασκαλίας, συνδέονται σύμφωνα με έρευνες του ΟΟΣΑ με ένα ταχέως γηράσκον διδακτικό σώμα, καθιστώντας την επιμόρφωση των διδασκόντων κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σχετικά με τη χρήση του ICTμια πολύ περίπλοκη εργασία
Έχουμε φτάσει σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από το τέλος της εργασίας όπως το ξέραμε. Το να συντηρούμε παλιές παραδοσιακές πρακτικές είναι άνευ σημασίας.
Η πιστοποίηση εργαζομένων και εκπαιδευτών στο διεθνοποιημένο εργασιακό και εκπαιδευτικό περιβάλλον γίνεται από οργανισμούς πιστοποίησης με κύρος σε διεθνή βάση, προκειμένου ο πιστοποιούμενος να γίνεται αποδεκτός για τα προσόντα που διαθέτει. Η πιστοποίηση και στον Ελληνικό χώρο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τα δεδομένα αυτά, και με κατάλληλες συνεργασίες να εξασφαλίζει το διεθνές κύρος των πιστοποιήσεων ώστε να είναι δυνατή η διακίνηση Ελλήνων εργαζομένων, αλλά και η ύπαρξη εργαζομένων υψηλού επιπέδου στον Ελληνικό χώρο.
Οι σημερινές συνθήκες της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας και της πρωτοφανούς αναδιάταξης της τεχνοπαραγωγικής δομής στην Ευρώπη, δημιουργούν ανάγκες προηγμένης τεχνολογικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και στην Ελλάδα, προκειμένου να εξασφαλισθούν οι προϋποθέσεις σύγκλισης σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που δίνει σήμερα η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αλλά και για να εξασφαλισθεί οικονομική πρόοδος και κοινωνική συνοχή. Η επιτακτικά αναγκαία ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μιας συνεκτικής προσέγγισης σε όλο το φάσμα της μετα-υποχρεωτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για τον Ελληνικό χώρο.
Η καθημερινή πρακτική αποδεικνύει μεγάλα και σοβαρά προβλήματα αλληλοεπικαλύψεων επαγγελματικών δραστηριοτήτων και προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης διαφορετικών τεχνικών βαθμίδων σε συναφείς ειδικότητες . Αποδεικνύει επίσης υπέρμετρη συγκέντρωση εργαζομένων σε ορισμένους επαγγελματικούς χώρους σε πλήρη διάσταση με τη ζήτηση και ταυτόχρονα ελλείψεις σε άλλους τομείς. Επιπλέον, διαπιστώνεται η ύπαρξη ποιοτικών προβλημάτων ως προς την εκπαίδευση και κατάρτιση και έλλειψη σύνδεσής της με τις παραγωγικές διαδικασίες και τις επιχειρήσεις, έλλειψη προδιαγραφών εκπαίδευσης και κατάρτισης, έλλειψη κατάλληλων εκπαιδευτών, και συστήματος πιστοποίησης των απαιτουμένων ικανοτήτων τους.
Εντοπίζονται βασικές ομάδες κρίσιμων προβλημάτων σε σχέση με την αγορά εργασίας :
Αναντιστοιχία των ρυθμών αύξησης των συνολικά απασχολούμενων σε ομάδες επαγγελμάτων και της μεταβολής των οικονομικών μεγεθών της Εθνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια.
Υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών σε όλα τα επίπεδα της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, και οδυνηρές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα της χώρας.
Μη ισόρροπη και αντιαναπτυξιακή κλαδική κατανομή απασχόλησης, με αποτέλεσμα να « συνωστίζονται» ανθρώπινοι πόροι σε κλάδους φθίνουσας οικονομικής δραστηριότητας, ή να ανισοκατανέμονται σε περιφερειακό επίπεδο. Αναντιστοιχία των ομάδων εργαζομένων με το μέγεθος, την οικονομική βαρύτητα, και το ρυθμό ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών στις επιχειρήσεις.
Το χαμηλό επίπεδο λειτουργίας του τεχνολογικού και παραγωγικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα, εκτός από τις προφανείς επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της χώρας και το Εθνικό εισόδημα, δημιουργεί σειρά προβλημάτων στην αγορά εργασίας σε όλο το φάσμα των επαγγελμάτων.
Οι χαμηλής στάθμης απαιτήσεις του εργασιακού περιβάλλοντος στην Ελλάδα όσον αφορά γνώσεις, δεξιότητες, οργανωτικά σχήματα και τεχνοοικονομική πολιτική, έχει ως αποτέλεσμα την απασχόληση των εργαζομένων σε επαγγελματικές δραστηριότητες χαμηλότερου επιπέδου των προσόντων τους, παρά τα όποια προβλήματα σχετικά με την εκπαίδευση και κατάρτισή τους, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις. Η πραγματικότητα αυτή δημιουργεί υποβάθμιση του κοινωνικού κύρους των εργαζομένων και των αμοιβών, και δευτερογενείς επιβαρύνσεις στην προσπάθεια για ανάπτυξη της χώρας.
Τα παραπάνω συγκροτούν μια πραγματικότητα που δημιουργεί σοβαρές κοινωνικές δυσλειτουργίες, κατασπατάληση οικονομικών και ανθρώπινων πόρων, κοινωνικές εντάσεις, στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας, περιορισμούς στη λειτουργία των κανόνων της ελεύθερης αγοράς, δυσκολίες στην εξασφάλιση σύγχρονων εργασιακών προτύπων, αντικίνητρα και απογοητεύσεις, με σοβαρό αντίκτυπο στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας. Δημιουργούνται απειλές συνολικής υποβάθμισης του τεχνοπαραγωγικού ανθρώπινου δυναμικού υψηλής εξειδίκευσης με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Μορφωτικό Επίπεδο Εργαζομένων και Αγορά Εργασίας
Σύμφωνα με τον οργανισμό IRDAC από το 1992 ( IRDAC- Industrial Research and Development Advisory Committee of the European Community, 1992 ),, το ποσοστό ανεργίας ατόμων χαμηλής εκπαίδευσης ήταν 6 φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό ανεργίας ατόμων με υψηλή εκπαίδευση στις ΗΠΑ, γεγονός που σημαίνει ότι το υψηλού ανταγωνιστικού επιπέδου εργασιακό περιβάλλον της χώρας αυτής έχει ανάγκη από εκπαιδευμένα άτομα για να λειτουργήσει, και εκτοπίζει τους ανεκπαίδευτους. Ομοίως στο Ηνωμένο Βασίλειο το ποσοστό ανεργίας ατόμων χαμηλής εκπαίδευσης είναι 4 φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό ανεργίας ατόμων με υψηλή εκπαίδευση, στη Δανία 4,8 φορές, στην Ιταλία 1,8 φορές. Αντίθετα, στην Ελλάδα το ποσοστό ανεργίας ατόμων χαμηλής εκπαίδευσης σύμφωνα με τα στοιχεία του IRDAC είναι μικρότερο ( 0,8 φορές) από το αντίστοιχο ποσοστό ανεργίας ατόμων υψηλής εκπαίδευσης ( με τα όποια ποιοτικά προβλήματα έχει η εκπαίδευση αυτή). Το εργασιακό περιβάλλον στη χώρα μας προσφέρει θέσεις εργασίας για χαμηλής στάθμης γνώσεις και δεξιότητες , με αποτέλεσμα οι εκπαιδευμένοι να καταφεύγουν στο εξωτερικό, για να εντάξουν τις όποιες γνώσεις και δεξιότητες διαθέτουν σε άλλες αγορές εργασίας. Ήδη 500-600 χιλιάδες εκπαιδευμένοι νέοι, έχουν καταφύγει στο εξωτερικό.
Απαιτούνται μελέτες κριτικής θεώρησης όλων των επαγγελμάτων στην Ελλάδα όλων των επιπέδων σε συνάρτηση με την αγορά και τη ζήτηση στην αγορά εργασίας, τις μελλοντικές προοπτικές, την ομαλή διαμόρφωση των προδιαγραφών των διαφόρων επιπέδων, τις αλλαγές που απαιτούνται στο θεσμικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο , και το ρόλο των κοινωνικών εταίρων. Επιδίωξη των μελετών θα είναι η διατύπωση μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων στόχων κατά επάγγελμα, και ο προσδιορισμός των πολιτικών εκπαίδευσης και κατάρτισης που απαιτείται σε όλα τα επίπεδα σε συνάρτηση με την αγορά εργασίας και τις Ευρωπαϊκές προοπτικές.
Προσέγγιση του πλαισίου
Ορισμένα από τα θέματα που θα μελετηθούν είναι το πρόβλημα της εξειδίκευσης σε σύγκριση με την ανάγκη για εκπαίδευση ευρύτερου φάσματος ως αποτέλεσμα των ραγδαίων εξελίξεων και της «προετοιμασίας για την αβεβαιότητα» , η δημιουργία μηχανισμού εκπαίδευσης εκπαιδευτών για τα διάφορα επαγγέλματα ( training of trainers) , η καθιέρωση συστημάτων εκπαίδευσης εξ’ αποστάσεως και μηχανισμών μεταφοράς και διάχυσης τεχνογνωσίας, η διαμόρφωση προδιαγραφών για προγράμματα σπουδών σε συνδυασμό με τις ανάγκες για δια-βίου εκπαίδευση.
Πρέπει να μελετηθούν ακόμη προδιαγραφές για επαγγέλματα όλων των επιπέδων, σύστημα πιστοποίησης επαγγελματιών και εκπαιδευτών, σύστημα ταξινόμησης και δημιουργία βάσης δεδομένων για όλα τα επαγγέλματα.
Το σύστημα παρεχόμενης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να εξετασθεί υπό το πρίσμα της εξασφάλισης τόσο αρχικής επαγγελματικής ένταξης όσο και της απαραίτητης γενικής τεχνολογικής υποδομής που θα επιτρέπει τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και εκπαίδευση ( μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση και κατάρτιση ) , στα πλαίσια της σύγχρονης ανάγκης για δια βίου εκπαίδευση των εργαζομένων. Η ολοκληρωμένη ανάλυση των διαδικασιών εκπαίδευσης και κατάρτισης των επαγγελμάτων θα έχει στόχο να εξασφαλίσει ομαλή και ορθολογική διάρθρωση επαγγελματικών αρμοδιοτήτων των διαφόρων επιπέδων εργαζομένων, σαφήνεια των διαύλων και ελαστικότητα προώθησης από το ένα επίπεδο στο άλλο με συγκεκριμένα κριτήρια και διαδικασίες.
Κύριο σημείο των διαδικασιών θα είναι η εξέταση μηχανισμών για συμμετοχή στο κόστος των προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και των παραγωγικών μονάδων. Με τον τρόπο αυτό θα αναγνωρισθεί η ουσιαστική αξία των προσφερομένων προγραμμάτων και θα δημιουργηθεί παράλληλα και πίεση για σχεδιασμό προγραμμάτων με ουσιαστικό αντίκρισμα στην αγορά εργασίας και την απασχόληση.
Η διακίνηση των εργαζομένων στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και η αύξηση της ελαστικότητας και κινητικότητας θα πρέπει επίσης να αποτελέσει ένα θέμα για θεσμοθέτηση εφαρμογής διαδικασιών, σε συνδυασμό με τη διαδικασία αντιστοίχισης τίτλων επαγγελματιών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα πρέπει να καθιερωθούν πολιτικές για αποτελεσματική πληροφόρηση των εργαζομένων ως προς τις διαδικασίες επαγγελματικής αντιστοίχισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εξασφάλιση διαφάνειας και σαφήνειας στην αγορά εργασίας. Στις διαδικασίες αυτές θα ληφθούν υπόψη και διαδικασίες αντιστοίχισης που εφαρμόζονται για όλα τα επίπεδα των τεχνικών επαγγελμάτων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα σχήμα συνεργασίας με τις επιχειρήσεις για βασική και συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση, σύμφωνα με τις ανάγκες που θα διαμορφώνονται.
Κύριος στόχος της όλης προσπάθειας πρέπει να είναι η εναρμόνιση των Ελληνικών δομών εκπαίδευσης με τη διαδικασία σύγκλισης των Ευρωπαϊκών οικονομιών στα πλαίσια της Ενιαίας Αγοράς.
Η μαθητεία θα πρέπει να οργανωθεί κατά τρόπο ώστε να αποτελεί ουσιαστικό τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου ένα δίαυλο σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Για να εξασφαλιστεί αυτό θα πρέπει να υπάρξουν εκπαιδευτές / εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που θα μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο εργαζόμενου / εκπαιδευτή . Θα πρέπει δε να αναπτυχθούν και ειδικοί «εκπαιδευτικοί οδηγοί» από τα αρμόδια εκπαιδευτικά επιτελικά όργανα , που θα περιγράφουν τις γνώσεις και δεξιότητες που θα πρέπει να αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια της μαθητείας αλλά και τις εκπαιδευτικές διαδικασίες που θα περιλαμβάνει η μαθητεία στις επιχειρήσεις στα διάφορα επαγγέλματα. Αρμόδιοι καθηγητές θα ελέγχουν και θα πιστοποιούν την εφαρμογή τους.
Σημεία για την αναθεώρηση των τεχνικών / επαγγελματικών σχολείων - ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
Από πολλούς υποστηρίζεται και είναι γεγονός ότι η επιθυμητή ισορροπία μεταξύ της τεχνολογικής / επαγγελματικής και γενικής εκπαίδευσης δεν υφίσταται στην Ελλάδα, ισχύει το τελείως αντίθετο, τα ποσοστά φοίτησης των μαθητών που ακολουθούν το συνήθη δρόμο γενικό σχολείο, φροντιστήριο , τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι συντριπτικά μεγαλύτερα. Η φροντιστηριακή εκπαίδευση λόγω μειονεκτημάτων του γενικού σχολείου, είναι μια από τις μεγαλύτερες «βιομηχανίες» στη χώρα. Η τεχνική εκπαίδευση είναι υποβαθμισμένη συγκριτικά με τις προηγμένες χώρες, ενώ μαθήματα τεχνολογικής εκπαίδευσης στα πλαίσια της γενικής εκπαίδευσης είναι τελείως υποβαθμισμένα, για πολλούς λόγους αλλά και επειδή δεν περισσεύουν ώρες διδασκαλίας από τα μαθήματα «ανθρωπιστικών σπουδών», επειδή δεν προβλέπεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η απαιτούμενη εκπαίδευση καθηγητών για το αντικείμενο , κλπ. Όπως και ο επαγγελματικός προσανατολισμός , το μάθημα τεχνολογίας αποτελεί συνήθως αντικείμενο συμπλήρωσης ωραρίου των καθηγητών , διαφόρων ειδικοτήτων που πολλές φορές απέχουν πολύ από το αντικείμενο , ενώ τα εργαστήρια είναι σχεδόν ανύπαρκτα , δεν συμπεριλαμβάνονται στις μελέτες / προδιαγραφές των σχολείων που κατασκευάζονται , παρά το γεγονός ότι το εκπαιδευτικό αυτό αντικείμενο έχει εισαχθεί στα σχολεία για περισσότερο από 25 χρόνια.
Σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες για τη σχεδίαση εκπαιδευτικών προγραμμάτων τεχνικής/ επαγγελματικής εκπαίδευσης, για την κάλυψη των σύγχρονων εργασιακών αναγκών, απαιτείται η δημιουργία ευρύτερων τεχνολογικών / επαγγελματικών τομέων στα σχολεία (The Cluster Concept in Vocational Education ). Η άποψη αυτή είναι απόρροια των ραγδαίων τεχνολογικών / επαγγελματικών αλλαγών, που εξαφανίζουν ή δημιουργούν νέα επαγγέλματα, και αλλάζουν το περιεχόμενο άλλων. Συνεπώς αν κάποιος εξειδικευθεί νωρίς στην ηλικία των 15 ετών είναι βέβαιο ότι θα τον ξεπεράσουν οι εξελίξεις. Απαιτείται συνεπώς να έχει μια ευρύτερη τεχνολογική / επαγγελματική υποδομή που θα τον βοηθήσει να ενταχθεί σε παραπλήσια επαγγέλματα, ή να παρακολουθήσει τις άγνωστες σήμερα εξελίξεις, μέσω διαφόρων διαύλων δια-βίου εκπαίδευσης.
Η επιτάχυνση των τεχνολογικών μεταβολών, δημιουργεί την ανάγκη για εξασφάλιση κινητικότητας στους εργαζομένους, και εξοικείωση με αυτή , τόσο γεωγραφικής όσο και επαγγελματικής, προκειμένου να εξασφαλίσουν με περισσότερες πιθανότητες επαγγελματική σταθερότητα και επιτυχία. Η πραγματικότητα αυτή απαιτεί από την εκπαίδευση τη δημιουργία στους μαθητές της ευρύτερης δυνατής υποδομής, που θα τους επιτρέπει να παρακολουθούν και να προσαρμόζονται στις εξελίξεις. Η Λυκειακή Τεχνική εκπαίδευση θα πρέπει να προετοιμάζει και να οδηγεί στην εξειδικευμένη κατάρτιση και την κατάρτιση των ενηλίκων μέσω προγραμμάτων δια-βίου εκπαίδευσης .
Τα τεχνικά / επαγγελματικά σχολεία, παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες για «μάζεμα» ειδικοτήτων των ΤΕΕ , με τη σημερινή τους μορφή , χωρίς να δίνουν επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες, ούτε να προετοιμάζουν για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν εκπληρώνουν σκοπούς συμβατούς με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Πρέπει να υπάρξουν αλλαγές προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης στους εκπαιδευόμενους μιας ευρύτερης τεχνολογικής υποδομής, που θα τους επιτρέψει επαγγελματική εξειδίκευση δια μέσου προγραμμάτων κατάρτισης, ανάλογα με τις εξελίξεις.
Παράλληλα, η ευρύτητα αυτή δημιουργεί τις προϋποθέσεις σύγκλισης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα προσφέρονται στο Λύκειο ( μεταξύ τεχνικών / επαγγελματικών και Γενικών Λυκείων ) , και θα είναι δυνατή η οριζόντια επικοινωνία.
Η ανεπάρκεια της Τεχνικής / Επαγγελματικής εκπαίδευσης συντελεί στη συντήρηση της αρνητικής κοινωνικής αντίληψης για τα τεχνικά επαγγέλματα, που δημιουργεί αλυσιδωτές περαιτέρω επιπτώσεις στην αποδοτικότητά της. Η πραγματικότητα αυτή στον Ελληνικό χώρο, σε συνδυασμό με τις προβλέψεις της Διεθνούς Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι θα απαιτηθεί δραματική αύξηση εκπαιδευτικών προσπαθειών και πιστώσεων στον τομέα της τεχνικής εκπαίδευσης, είναι προφανές ότι δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη χώρα μας. Η «γενικοποίηση» της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που προτείνεται στο σημείωμα αυτό ( όχι βεβαίως με την εισαγωγή μαθημάτων γενικής εκπαίδευσης ), κατά τρόπο ώστε οι μαθητές να εκπαιδεύονται όχι εξειδικευμένα, αλλά με κάποια ευρύτητα που θα δημιουργούσε παράλληλα και προϋποθέσεις για ποιότητα, θα άμβλυνε πολλά από τα προβλήματα που αναλύθηκαν παραπάνω.
Η προσέγγιση αυτή , εκτός από το ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ραγδαία εξελισσόμενου σύγχρονου τεχνολογικού περιβάλλοντος στο οποίο εξειδικευμένες γνώσεις ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου γίνονται γρήγορα παρωχημένες, είναι και συμβατή με ανθρωπιστικά στοιχεία, αλλά και με τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει μια δημοκρατική κοινωνία. Να διευρύνει δηλαδή τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες των πολιτών της.
Η προσέγγιση αυτή έχει τα παρακάτω συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
προετοιμάζει ταυτόχρονα για έναν αριθμό διαφορετικών επαγγελμάτων.
Δίνει έμφαση στην υποβοήθηση του εκπαιδευομένου να εισέλθει σε ένα επάγγελμα, σε μια περίοδο δραματικής ανεργίας των νέων, και όχι στην εκπαίδευση σε βάθος σε ένα επάγγελμα. Η εκπαίδευση σε ένα εξειδικευμένο επάγγελμα αναβάλλεται για αργότερα δια μέσου ταχύρυθμων προγραμμάτων κατάρτισης, και αφού ο εκπαιδευτικός εισέλθει στην αγορά εργασίας και διαπιστώσει τις ανάγκες του.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα αποτελείται από βασικούς τεχνολογικούς «πυρήνες» γνώσης, που μπορεί να είναι κοινή για έναν αριθμό επαγγελμάτων.
Η προσέγγιση δηλαδή αυτή έχει στόχο να βοηθήσει τα άτομα να ενταχθούν στην αγορά εργασίας διευρύνοντας τις προοπτικές τους σε έναν αριθμό συναφών επαγγελμάτων, και να διευκολύνει την επαγγελματική κινητικότητα των ατόμων, προσφέροντας δυνατότητες για εξειδικεύσεις, ανάλογα με τις εξελίξεις.
Η αποφοίτηση από συγκεκριμένη εκπαιδευτική βαθμίδα, δεν θα πρέπει να σημαίνει και αυτόματη απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Θα πρέπει να καταγραφούν τα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα στην Ελλάδα στα διάφορα επίπεδα και οι προϋποθέσεις πρόσβασης στο καθένα από αυτά. Η αποφοίτηση από συγκεκριμένη εκπαιδευτική βαθμίδα θα είναι ένα από τα κριτήρια. Η διαδικασία αυτή θα διευκολύνει και την επαγγελματική αντιστοίχιση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, καθ’ όσον προωθείται η δημιουργία δικτύου πληροφόρησης ηλεκτρονικά και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, της στάθμης κάθε επαγγέλματος σε κάθε χώρα της κοινότητας.
Σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις οι επιχειρήσεις προτιμούν να προσλάβουν αποφοίτους γενικών Λυκείων και να τους εκπαιδεύσουν, και όχι «εξειδικευμένους» υποτίθεται αποφοίτους τεχνικών επαγγελματικών λυκείων που έχουν απαιτήσεις να εργασθούν σύμφωνα με την ειδικότητά τους που υποτίθεται ότι απέκτησαν στο τεχνικό σχολείο.
Τέλος, θα πρέπει να εξετασθεί η δημιουργία 10 τουλάχιστον πρότυπων Λυκείων Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης , που θα προσφέρουν εκπαίδευση υψηλής στάθμης, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις. Στα σχολεία αυτά η συνεργασία με τις βιομηχανίες και τις επιχειρήσεις ( που θα πρέπει να γίνεται για όλα τα σχολεία ), θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα σημαντική. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να θεσμοθετηθούν κίνητρα συμμετοχής για τις βιομηχανίες, διαδικασίες συνεργασίας εκπροσώπων Βιομηχανιών, εργαζομένων , και εκπαιδευτικής κοινότητας.
Η ύπαρξη σχολείων της μορφής αυτής, συντελεί πλην άλλων και στην ανάπτυξη κύρους και θετικής εικόνας για την τεχνική εκπαίδευση. Στις ΗΠΑ, τα πρότυπα αυτά σχολεία τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης συνεργάζονται με μεγάλες εταιρείες που παρέχουν τεχνικό εξοπλισμό, τεχνογνωσία, βοήθεια σε καθηγητές κλπ. Για παράδειγμα το σχολείο Thomas Jefferson στην πολιτεία Virginia συνεργάζεται με τις εταιρείες ΑΤ&Τα, Atlantic Research Corporation, BDM Corporation, A.J.Dwoskin and Associates, FMC Corporation, Gould, IBM Corporation,HFSI, Hazalton Laboratories, Martin Marietta, Sony Corporation, TRW, Virginia Power, Versar Inc., κτλ. Το σχολείο αυτό έχει υπερσύγχρονα εργαστήρια σαν αποτέλεσμα δωρεών των εταιρειών. Οι μαθητές επιλέγονται με αυστηρά κριτήρια ( στη χώρα αυτή η τεχνολογική εκπαίδευση δεν είναι Β’ κατηγορίας) και κατευθύνονται και σε ορισμένα από τα καλύτερα τεχνολογικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του κόσμου αν το αποφασίσουν.
Για τους μαθητές που δεν θα θέλουν ή δεν μπορούν ( παρά τις προσπάθειες της κοινωνίας για το αντίθετο ) να προχωρήσουν ούτε στο «Γενικοποιημένο» Λύκειο Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ούτε στο Γενικό Λύκειο, μετά το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, θα προβλέπονται επαγγελματικά κέντρα σε μεγάλα αστικά κέντρα , κατάλληλα διασκορπισμένα ώστε να καλύπτουν όλη τη χώρα. Τα κέντρα αυτά θα είναι μεγάλα συγκροτήματα εργαστηριακών χώρων , και θα έχουν ένα ελάχιστο προσωπικό διοικητικής διαχείρισης και συντήρησης των χώρων. Τα κέντρα αυτά θα προσλαμβάνουν εκπαιδευτές πιστοποιημένους για ορισμένο χρονικό διάστημα, και θα προσφέρουν τεχνική / επαγγελματική εκπαίδευση σε διαφορετικά κάθε φορά επαγγέλματα ανάλογα με τη ζήτηση, και τα αιτήματα των διαφόρων επιχειρήσεων της περιοχής. Τα κέντρα αυτά θα είναι επιχορηγούμενα από το κράτος, αλλά και από τις επιχειρήσεις που θα ζητούν να εκπαιδευθούν νέοι που θα αξιοποιήσουν στις δραστηριότητές τους, σε συγκεκριμένα επαγγέλματα. Τα κέντρα αυτά μπορούν να ενταχθούν λειτουργικά και στην εποπτεία των Δήμων στα πλαίσια της απαιτούμενης Διοικητικής αποκέντρωσης του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης , για να μπορούν να ικανοποιούν τις ραγδαία μεταβαλλόμενες διαφορετικές κατά περιοχή ανάγκες με την απαιτούμενη ταχύτητα και ελαστικότητα.
Εργασιακό περιβάλλον και στρεβλώσεις στην Ελληνική αγορά εργασίας
H σχεδίαση της επαγγελματικής εκπαίδευσης θα πρέπει να γίνεται και σε συνδυασμό με τις προοπτικές της ελληνικής αγοράς εργασίας. Μια από τις σύγχρονες ανάγκες είναι η αύξηση του ρυθμού πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ώστε να προκύψει εκπαιδευμένος πληθυσμός που θα μπορεί να διαχειρισθεί τη σύγχρονη ολοένα και περισσότερο πολύπλοκη πραγματικότητα. Η ανάπτυξη και η εξασφάλιση ανταγωνιστικότητας στο διεθνοποιημένο οικονομικό και εργασιακό περιβάλλον, είναι προφανές ότι μπορεί να γίνει από μορφωμένους και όχι από αγράμματους. Ο σύγχρονος δε αγράμματος θα είναι ο τεχνολογικά ανεκπαίδευτος . Για το λόγο αυτό και η Ευρωπαϊκή Πολιτική προσανατολίζεται προς την μέγιστη δυνατή επένδυση στον άνθρωπο και την μέγιστη δυνατή πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς όμως να υποβαθμίζεται η ποιότητα σπουδών.
Μελέτες δείχνουν ότι στα πλαίσια της οικονομίας της γνώσης, ποσοστό 66% των θέσεων εργασίας ( τα 2/3) στην Ευρώπη απαιτούν κάποιας μορφής τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ευρώπη υστερεί σε σύγκριση με τους οικονομικούς ανταγωνιστικούς πόλους των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας ως προς το ρυθμό πρόσβασης των νέων αποφοίτων της δευτεροβάθμιας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και για το λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί την αύξηση της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η σύγχρονη αυτή ανάγκη για αύξηση του ρυθμού πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση , είναι σε αντίθεση με την αγορά εργασίας που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα. H ανάγκη για πανεπιστημιακή εκπαίδευση στη σύγχρονη αγορά εργασίας φαίνεται να είναι σε αντίθεση με την ανεργία που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πανεπιστημιακοί απόφοιτοι σε υψηλά ποσοστά. Οι αιτίες για αυτό είναι οι αδυναμίες εκσυγχρονισμού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας που δεν φαίνεται να εντάσσεται στις πρώτες εκατοντάδες θέσεις των πανεπιστημίων διεθνώς ενώ πολλές πανεπιστημιακές σχολές « δεν οδηγούν σε θέσεις εργασίας», αλλά σε μη προσδιοριζόμενη σαφώς μόρφωση γενικώς. https://www.timeshighereducation.co m /world-university-rankings/2019/world-ranking#!/page/0/length/25/sort_by/rank/sort_order/asc/cols/stats
Κύρια όμως αιτία είναι όπως παρουσιάσθηκε παραπάνω η χαμηλού επιπέδου από πλευράς ανταγωνιστικότητας λειτουργία του εργασιακού περιβάλλοντος στη χώρα μας που είναι υποβαθμισμένο και χαμηλής ανταγωνιστικότητας, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται μορφωμένους για να λειτουργήσει. Εκπαιδευμένοι / ανεκπαίδευτοι κάνουν τις ίδιες δουλειές , έχουν παραπλήσιες αμοιβές , και το αποτέλεσμα είναι η χαμηλού επιπέδου ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της χώρας. Οι μορφωμένοι παραμένουν αναξιοποίητοι, με οδυνηρές συνέπειες στην ανταγωνιστικότητα της χώρας, την Εθνική οικονομία και το Εθνικό εισόδημα.
Oι μορφωμένοι νέοι αντιμετωπίζουν απίστευτες δυσκολίες ένταξης στην παραγωγική διαδικασία στη χώρα μας . Παιδιά με πολλά ταλέντα και χαρίσματα, που μιλούν πολλές γλώσσες, που κατέχουν νέες σύγχρονες γνώσεις, βρίσκονται αντιμέτωπα με τις γνωστές διαδικασίες, ιδιαίτερα στο δημόσιο τομέα που πρέπει να αναβαθμισθεί.
Το οικονομικό/ παραγωγικό σύστημα στη χώρα μας δεν ανταποκρίνεται στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, . Απαιτούνται μεγάλες διαρθρωτικές παρεμβάσεις και «απελευθερώσεις» μεγάλης κλίμακας στις αγκυλώσεις που ισχύουν στο χώρο της εργασίας και της παραγωγής , ώστε να αξιοποιείται όλο το ανθρώπινο δυναμικό σωστά και ομαλά στα κατάλληλα σημεία ανάλογα με τις δυνατότητές του , σε πραγματικές και όχι πλασματικές θέσεις εργασίας , για να δημιουργούνται και δυνατότητες γενικότερης οικονομικής ανάπτυξης. Η ολοκλήρωση της ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς, έχει στόχο να δημιουργήσει οικονομία που θα αυξήσει τον πλούτο της Κοινότητας. Τα οφέλη όμως δεν θα διοχετευθούν αυτόματα στις πιο μειονεκτικές χώρες. Θα πρέπει να εφαρμοστούν κατάλληλες αναπτυξιακές διαδικασίες. Η χώρα μας θα πρέπει να προσαρμοσθεί με γρήγορους ρυθμούς στη νέα πραγματικότητα για το καλό του κοινωνικού συνόλου, για μείωση της ανεργίας, για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων ώστε να παραμείνουν σε λειτουργία.
Απαιτείται να εξετασθεί η «τεχνικοποίηση» των Γενικών Λυκείων και η «γενικοποίηση» των τεχνικών σχολείων , με τη σημείωση ότι «γενικοποίηση» των τεχνικών σχολείων σημαίνει όχι την εισαγωγή παραδοσιακών γενικών μαθημάτων, αλλά τη δημιουργία ευρυτέρων τεχνολογικών συνόλων που θα αποτελούν το σημείο εκκίνησης και τη βάση για εξειδίκευση αργότερα των μαθητών σε προγράμματα μεταλυκειακής εκπαίδευσης , ανάλογα με τις άγνωστες σήμερα εξελίξεις και απαιτήσεις . Τα τεχνικά «γενικοποιημένα» σχολεία θα πρέπει να προσαρμόζονται από πλευράς τεχνολογικών ομάδων σε τοπικές συνθήκες και στην πληθυσμιακή κατανομή της χώρας ( ορεινές, νησιώτικες, παραμεθόριες περιοχές ). Θα πρέπει να στοχεύουμε σε ένα ευέλικτο τεχνικό σχολείο και όχι σχολεία «ΜΑΜΟΥΘ» που θα διδάσκονται όλοι οι κύκλοι σε όλα τα σχολεία. Θα λειτουργούν μόνον οι αναγκαίοι κύκλοι. Οι Τ.Ε.Σ θα διατηρηθούν και θα βελτιωθούν ποιοτικά ώστε να υπάρχουν εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις σε όσους μαθητές δε θέλουν να προχωρήσουν στη Β’ και Γ’ Λυκείου.
Οι αλλαγές αυτές είναι εφικτές, δεν απαιτούν σημαντικές αλλαγές στο διδακτικό προσωπικό και θα είναι αποδεκτές από τη συντριπτική πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού. Συγχρόνως με τις αλλαγές αυτές θα πρέπει να γίνουν και ριζικές αλλαγές στην ποιότητα σπουδών που παρέχεται στη Λυκειακή βαθμίδα. Θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση της ύλης όλων των γνωστικών αντικειμένων, να αποβληθεί η περιττή και άχρηστη ύλη, να συντομευθεί η διδασκόμενη ύλη και να περιορισθούν τα διδασκόμενα μαθήματα με συγχωνεύσεις συναφών γνωστικών αντικειμένων.
Να εισαχθούν νέα αντικείμενα που να δίνουν την ευκαιρία στον κάθε μαθητή να παρακολουθεί την εξέλιξη της επιστήμης και των νέων τεχνολογιών. Μαθήματα που θα αναφέρονται στην ποιότητα ζωής, τη διατήρηση του περιβάλλοντος κ.λ.π. θα πρέπει να εισαχθούν ή να ενταχθούν στο υπάρχον Αναλυτικό Πρόγραμμα. Θα πρέπει όλες οι αλλαγές αυτές να μην περιορίζουν την ανάπτυξη των ανθρωπιστικών σπουδών που είναι απαραίτητες για τη μόρφωση του πολίτη που θα ζήσει σε μια Δημοκρατική και Ειρηνική Κοινότητα.
Επειδή κάθε πρόταση που κάνουμε για τη Δομή του Λυκείου συνδέεται άμεσα με τις Γενικές Εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση , προτείνεται , κάθε σχολή να ορίζει τα εξεταζόμενα μαθήματα σύμφωνα με τις γνώσεις και δεξιότητες που θέλει να έχουν οι νέο-εισαγόμενοι φοιτητές της . Οι εξετάσεις σε όλα αυτά τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται από οργανισμό αντικειμενικών εξετάσεων , πιθανόν και 2 φορές το χρόνο, αφού οι σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι οργανωμένες σε εξάμηνα. Παράδειγμα ο οργανισμός UCAS Αγγλίας. https://www.ucas.com/
Για τους αποφοίτους που ακολουθούν κλάδους σπουδών που οδηγούν σε τέχνες και επαγγέλματα , να προβλέπονται διαδικασίες κατοχύρωσής τους για ένταξη σε επαγγέλματα στην αγορά εργασίας , και να καθοριστεί και ο τρόπος και ο χρόνος που θα προχωρήσουν σε παραπέρα σπουδές μετα-λυκειακής εκπαίδευσης ( Ι. Ε. Κ. για επιπλέον εξειδίκευση) .
Σταδιακά θα πρέπει να «γενικοποιηθεί» το τεχνικό Λύκειο ώστε οι μαθητές να μην παγιδευτούν νωρίς σε εξειδικεύσεις που είναι βέβαιο ότι θα ξεπερασθούν από τις εξελίξεις .Η εκπαίδευσή τους σε ευρύτερους τεχνολογικούς τομείς θα τους προσφέρει την ευκαιρία να εξειδικευτούν αργότερα μέσω ταχύρρυθμων προγραμμάτων δια- βίου εκπαίδευσης σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Άλλωστε και σήμερα οι επιχειρήσεις προτιμούν να προσλάβουν καλούς μαθητές αποφοίτους γενικών σχολείων που θα τους εκπαιδεύσουν σε αυτά που χρειάζονται με ενδοεπιχειρησιακά προγράμματα , και όχι αποφοίτους τεχνικών Λυκείων που επιμένουν και αναζητούν απασχόληση στην ειδικότητά τους χωρίς αντίκρισμα λόγω των ραγδαίων εξελίξεων . Οι γενικοί τεχνολογικοί τομείς μπορεί να είναι Μεταποίησης, Κατασκευών , Οικονομίας-Διοίκησης, Υγείας - Πρόνοιας ,Γεωτεχνικός. Τα εργαστηριακά μαθήματα μπορούν να γίνονται σε επαγγελματικά κέντρα που θα προσφέρουν γνώσεις και δεξιότητες σε διαφορετικά εργαστήρια που θα μεταβάλλονται ανάλογα και με τοπικές συνθήκες και ανάλογα και με τις εξελίξεις . Tα επαγγελματικά κέντρα θα λειτουργούν σε μεγάλα αστικά κέντρα.
Οι πρακτικές αυτές θα παρέχουν στέρεη και υψηλής ποιότητας επαγγελματική εκπαίδευση και θα δίνουν στους αποφοίτους τους την δυνατότητα επιλογής ενός ευρύτερου φάσματος απασχόλησης και την ικανότητα αλλαγής εξειδίκευσης όταν αυτό είναι απαραίτητο. Είναι δεδομένο ότι σε όλο τον προηγμένο εκπαιδευτικό κόσμο, από τη μία αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία και έμφαση στην «γενικοποίηση» της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και από την άλλη στην προσφορά περισσότερο ερα
Αποσαφηνίζονται εννοιολογικά δύο έννοιες: ως Επαγγελματική Εκπαίδευση ορίζεται η συστηματικά οργανωμένη διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης που αποσκοπεί στην απόκτηση βασικών επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων σ’ έναν ευρύτερο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας ή επαγγελμάτων. Ο απόφοιτος αποκτά μία σχετικά μεγάλη επαγγελματική ευελιξία, αλλά μόνο μικρή προσαρμογή σε απαιτήσεις συγκεκριμένων θέσεων εργασίας. Επαγγελματική Κατάρτιση θεωρείται η .συστηματικά οργανωμένη διαδικασία απόκτησης εξειδικευμένων επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων, οι οποίες ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες' εργασιακές απαιτήσεις. Ο απόφοιτος δεν διαθέτει μεγάλη επαγγελματική ευελιξία, αλλά αντίθετα αυξημένη μετατρεψιμότητα και αξιοποίηση των προσόντων του στην αγορά εργασία.
Από τη διεθνή βιβλιογραφία υποστηρίζεται ότι η ένταξη στην αγορά εργασίας διευκολύνεται ( αυξάνουν οι πιθανότητες εισχώρησης ) όταν ο εκπαιδευόμενος παρακολουθεί προγράμματα τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης που προσφέρουν μια ευρύτητα τεχνολογικής υποδομής και γενικής εκπαίδευσης και όχι εξειδίκευση με τη στενή επαγγελματική έννοια η οποία άλλωστε σπάνια ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας συγκεκριμένης θέσης εργασίας. Η ευρύτητα της υποδομής του δίνει τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος για ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων απασχόλησης. Μόλις δε εισχωρήσει σε κάποια θέση εργασίας μπορεί να προχωρήσει σε όποιο βάθος απαιτεί η συγκεκριμένη θέση εργασίας μέσω προγραμμάτων δια-βίου ενδοεπιχειρησιακής εκπαίδευσης ανάλογα με τις άγνωστες σήμερα εξελίξεις, Η στενή εξειδίκευση νωρίς έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται κίνδυνοι παγίδευσης των εκπαιδευομένων σε τομείς και γνώσεις που γρήγορα θα γίνουν ξεπερασμένες σαν αποτέλεσμα των ραγδαίων εξελίξεων της εποχής μας» ιδιαίτερα οι συνδεόμενες με επαγγέλματα των χαμηλότερων βαθμίδων που είναι αυτά που εξαφανίζονται περισσότερο ή που αλλάζουν περιεχόμενο. Αν συνεπώς ο νέος εκπαιδευόμενος δεν έχει μια ευρύτητα υποδομής σε ένα επαγγελματικό τομέα και γενικής παιδείας ταυτόχρονα και έχει εκπαιδευθεί εξειδικευμένα σε ένα επάγγελμα, δεν θα διαθέτει τα κατάλληλα εφόδια ως σημείο εκκίνησης για παραπέρα εκπαίδευση και προκειμένου να παρακολουθήσει τις άγνωστες σήμερα εξελίξεις.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με τον όρο «γενικοποίηση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης», ώστε να εξασφαλίζεται η παραπάνω αναφερόμενη ευρύτητα, δεν εννοούμε την μετατροπή της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης σε ΓΕΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Σημαίνει την μείωση της εξειδίκευσης και την αύξηση της ευρύτητας των εφαρμοζομένων προγραμμάτων. Σημαίνει ακόμη τη μείωση του αριθμού των τομέων και των ειδικοτήτων και την ένταξη συγγενών εκπαιδευτικών αντικειμένων σε ευρύτερα πλαίσια ( CLUSTERS ) ώστε οι μαθητές να αποκτήσουν μεγαλύτερη ελαστικότητα και ασφάλεια στην αγορά εργασίας.
‘Αλλη μια διάσταση του θέματος που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής των policy makers είναι ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα νέα προϊόντα, οι νέοι μέθοδοι παραγωγής γίνονται με τόσο ταχείς ρυθμούς που δεν επιτρέπουν στα εκπαιδευτικά συστήματα να ανταποκρίνονται έγκαιρα και αποτελεσματικά. Αυτό σημειώνεται ότι δεν συμβαίνει μόνο στη χώρα μας αλλά και σε κάθε ανεπτυγμένη χώρα. Απάντηση σ’ αυτή τη δυσκινησία των εκπαιδευτικών συστημάτων, ήταν η ανάπτυξη σε όλες τις χώρες ευέλικτων φορέων, συνδεδεμένων άμεσα με την παραγωγή και ικανών να κάνουν διαχείριση εκπαιδευτικού έργου παράλληλα με τον προσανατολισμό τους στην αγορά εργασίας. Αυτός ο διττός χαρακτήρας είναι απαραίτητος, καθώς οι ανάγκες στα επαγγέλματα αλλάζουν όλο και πιο γρήγορα και το ερώτημα ποιες γνώσεις ή μη θα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι είναι πάντα επίκαιρο και δύσκολο να προσεγγισθεί για τις επιχειρήσεις. Αυτές λειτουργούσες σ' ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον δίνουν όλο και μεγαλύτερη έμφαση στη ποιότητα, με ό,τι αυτό σημαίνει ως προς τις απαιτήσεις τους σε προσόντα.
Αυτός είναι ακόμα ένας άλλος ισχυρός λόγος που επιβάλλει στα εκπαιδευτικά συστήματα και εν προκειμένω στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση να δίνει τις πολύ χρήσιμες για τις .σημερινές συνθήκες «Γενικές» επαγγελματικές γνώσεις, Η ευελιξία και η παρακολούθηση σε βραχυπρόθεσμη χρονική διάσταση των εξελίξεων της αγοράς ανήκει στα συστήματα Επαγγελματικής Κατάρτισης, τα οποία στηρίζονται στην προϋπάρχουσα επαγγελματική εκπαίδευση.
Είναι φανερό λοιπόν ότι: Το πλήθος των προβλεπομένων σήμερα τομέων και των κατευθύνσεων στις οποίες διασπώνται, είναι σε αντίθεση με τη γενική τάση περί «γενικοποίησης» της Τεχνικής και Επαγγελματικής εκπαίδευσης. Όπως δε προαναφέρθηκε, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο για τα εκπαιδευτικά
δομές οι οποίες προσιδιάζουν περισσότερο στην επαγγελματική κατάρτιση. Είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθεί το εκπαιδευτικό σύστημα σε τόσο μεγάλο κατακερματισμό ειδικοτήτων κατά τρόπο ώστε να προκύπτει όφελος για τους εκπαιδευόμενους στα πλαίσια των ραγδαίων εξελίξεων. Η δυσκολία διαχείρισης μιας τέτοιας δομής από το εκπαιδευτικό σύστημα είναι προφανής αν αναλογισθεί κανείς τις «αγκυλώσεις» που εκ των πραγμάτων έχουν όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα, σε αντίθεση με τα ευέλικτα συστήματα κατάρτισης. Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, αδυναμία εύκολης κατάργησης ή προώθησης ειδικοτήτων, εργαστηριακή υποδομή, παραγωγή μεγάλου αριθμού βιβλίων κλπ, είναι παράγοντες περιοριστικοί που δεν επιτρέπουν κατακερματισμό ειδικοτήτων. Είναι βέβαιο ότι το σύστημα θα «μπλοκάρει» με ότι δυσμενείς επιπτώσεις μπορεί να επιφέρει αυτό.Επιπλέον, η κοινωνική καταξίωση συνδέεται στη χώρα μας με τις εισαγωγικές εξετάσεις. Για να αποδεσμευτεί το Λύκειο πρέπει να οδηγεί κάπου επαγγελματικά, εκτός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που να είναι οικονομικά και κοινωνικά παραδεκτό. Σήμερα όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα (λόγω των στρεβλώσεων που επικρατούν στο Ελληνικό εργασιακό περιβάλλον ) και οι πανεπιστημιακοί απόφοιτοι. Είναι πολυσύνθετο το οικονομικό , εργασιακό , και εκπαιδευτικό πρόβλημα στον Ελληνικό χώρο, με αποτέλεσμα το εκπαιδευτικό σύστημα να μην λειτουργεί προς όφελος των εκπαιδευομένων αλλά προς όφελος αυτών που το λειτουργούν.
Απαιτείται εξεταστικός οργανισμός για τις εισαγωγικές εξετάσεις όπου η κάθε πανεπιστημιακή σχολή θα διατυπώνει τη γνώση που θέλει να διαπιστωθεί ότι απαιτεί από τους υποψηφίους, διαμόρφωση θεμάτων εξετάσεων με επιστημονική εγκυρότητα, ώστε να καλύπτουν ευρύ φάσμα των αντίστοιχων γνωστικών αντικειμένων, να συμβάλλουν στη διαπίστωση όχι μόνο της γνώσης, αλλά και της κριτικής σκέψης των υποψηφίων και να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες μεθόδους αξιολόγησης. Αξιόπιστη και έγκυρη βαθμολόγηση των γραπτών των υποψηφίων από βαθμολογητές επιμορφωμένους στις σύγχρονες θεωρίες και πρακτικές της αξιολόγησης. Για τη διοικητική και επιστημονική υποστήριξη του συστήματος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θα πρέπει να ιδρυθεί Οργανισμός Διεξαγωγής Εξετάσεων, ο οποίος θα πραγματοποιεί και άλλες εξετάσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας, όπως οι ετήσιοι διαγωνισμοί για τους διορισμούς εκπαιδευτικών, εξετάσεις για την απονομή κρατικών πτυχίων γλωσσομάθειας κλπ.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση ελκυστική, είναι η εφαρμογή σύγχρονων και κατάλληλων εκπαιδευτικών διαδικασιών. Στην εποχή μας γίνεται μια ιδιαίτερα έντονη προσπάθεια για την προσαρμογή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στις ανάγκες της ζωής . Έτσι το σχολείο θα αποτελεί ένα μέσο προετοιμασίας των μαθητών για την πραγματική ζωή, δίνοντάς τους γνώσεις και δεξιότητες με ουσιαστικό αντίκρισμα. Η πολυπλοκότητα του στόχου αυτό γίνεται φανερή αν προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε τι πραγματικά θεωρούμε «προετοιμασία για την πραγματική ζωή». Παρουσιάζονται όμως και ιδιαίτερες δυσκολίες στη σχεδίαση και εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων που να υλοποιούν τον παραπάνω στόχο, επειδή μια σειρά από μεταβλητές επηρεάζουν τη διαμόρφωσή τους. Τέτοιες είναι το τεχνολογικό περιβάλλον και το βιοτικό επίπεδο του Γεωγραφικού χώρου που θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα, οι κοινωνικές συνθήκες, οι κοινωνικοί στόχοι, ο ρυθμός των κοινωνικών μεταβολών, οι γενικότεροι αντικειμενικοί στόχοι του εκπαιδευτικού συστήματος, και η σχέση τους με τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, με το εκπαιδευτικό προσωπικό που θα τους υλοποιήσει, με το διαθέσιμο υλικοτεχνικό εξοπλισμό των σχολείων κλπ.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης ορίζει όχι μόνον για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση αλλά γενικά για την Εκπαίδευση, ως προετοιμασία για την πραγματική ζωή, την Προετοιμασία για ανάπτυξη του κάθε μαθητή σαν ξεχωριστή προσωπικότητα, την Προετοιμασία για τη ζωή σε μια Δημοκρατική κοινωνία, την Προετοιμασία για το χώρο της εργασίας , την Προετοιμασία για πολιτιστική ανάπτυξη και δραστηριότητες, την Ανάπτυξη γνώσεων και ικανοτήτων που να κάνουν δυνατή τη συνεχή εκπαίδευση του ατόμου σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Γενικά θεωρείται ότι η ζωή στο χώρο της εργασίας, η κοινωνική ζωή και η προσωπική ζωή, είναι στοιχεία που δύσκολα μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει το ένα από το άλλο. Αντίθετα, αντικατοπτρίζουν σα σύνολο την πραγματική ζωή, όπου μια σειρά από ενέργειες οργανώνονται σε λογικά σύνολα με στόχο την επιτυχία συγκεκριμένων αποτελεσμάτων. Στη σημερινή εποχή των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων και της κοινωνίας της γνώσης, ο καθηγητής και οι μαθητές θα διερευνούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό όλες τις πηγές πληροφόρησης και δεν θα διδάσκουν και διδάσκονται αποκλειστικά συγκεκριμένη περιορισμένη ύλη της γνώσης του καθηγητή.
Ο σύγχρονος καθηγητής της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι περισσότερο ένας διεκπεραιωτής, διαχειριστής στην τάξη και δεν θεωρεί τον εαυτό του σαν τη μοναδική πηγή πληροφόρησης. Η μεθοδολογία που θα εφαρμόζεται θα πρέπει να προσφέρει σε κάθε μαθητή τη δυνατότητα να συμπεριφερθεί σύμφωνα με το δικό του τρόπο αντίληψης του πραγματικού κόσμου, και να ανακαλύψει τις αδυναμίες του, σαν αποτέλεσμα άμεσης παρατήρησης των συνεπειών των πράξεών του, που θα πηγάζουν από τον δικό του αυτό τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Για να εξασφαλιστεί ότι τα προβλήματα έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα και ότι τα συνειδητοποιούν οι μαθητές, θα πρέπει σε μια ιδεατή εκπαιδευτική διαδικασία με στόχο την ανάπτυξη κριτικής σκέψης , ακόμη και τα προβλήματα να ανακαλύπτονται από αυτούς τους ίδιους. Εκπαιδευτικές διαδικασίες αυτής της μορφής δίνουν έμφαση στο να μάθουν πώς να μαθαίνουν. Η εξοικείωση των μαθητών με συστήματα για τη συγκέντρωση, ταξινόμηση και χρησιμοποίηση πληροφοριών σε ορθολογική βάση, φαίνεται να είναι εκπαιδευτικό στοιχείο με ιδιαίτερη χρησιμότητα για αυτούς. Η ύπαρξη μιας φιλοσοφίας στα πλαίσια της οποίας θα ενταχθεί μια διδακτική μεθοδολογία , είναι απαραίτητη , και χωρίς αυτή το σχολείο είναι ανοικτό σε όλα τα δόγματα και τις ιδιοτροπίες. Υπάρχουν πολλές και αλληλοσυγκρουόμενες φιλοσοφίες στην εκπαίδευση, και η κάθε μια έχει διαφορετική ιδεατή εικόνα ατόμου που επιδιώκεται να αναπτυχθεί σαν αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Η υποβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος που ζούμε και ζουν τα παιδιά, δεν αντιμετωπίζεται εύκολα στο πλαίσιο μάλιστα του σύνθετου ανταγωνιστικού παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος. Στη χώρα μας το οξύ αυτό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με την ταχύτητα και την ένταση που απαιτούν οι συνθήκες, αλλά με κάποιο αργό « Ακαδημαϊσμό». Είναι βέβαιο ότι στις συνθήκες που επικρατούν, η κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος θα λειτουργήσει ως επιταχυντής , επισπεύδοντας την ανάδειξη περαιτέρω των προβλημάτων και των αδιεξόδων , αφού το εκπαιδευτικό σύστημα δεν ανταποκρίνεται σήμερα στις ανάγκες της κοινωνίας. Οι λύσεις δεν μπορεί να είναι πλέον λύσεις για να «κάνουμε κάτι». Απαιτούνται διαφανείς, ακριβείς, σύγχρονες, και αποτελεσματικές λύσεις, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες.
Θα πρέπει η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (Τ.Ε.Ε.) να καταφέρει να δείξει "προς τα έξω" τα βασικά χαρακτηριστικά της, που καθιστούν τη μελέτη της πολύ πιο σύνθετη, δύσκολη και απαιτητική σε σχέση με τη μελέτη της Γενικής Εκπαίδευσης, για τον απλό λόγο ότι καλείται να καλύψει πολύ περισσότερες , πολύπλοκες, πολυδιάστατες και ενίοτε αλληλοσυγκρουόμενες ή και αντιφατικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας όπως η αντιμετώπιση της εγκατάλειψης του σχολείου. Παράλληλα με την "επαγγελματικοποίηση" του μαθητή, πρέπει να του δίνει τη δυνατότητα να "επιστρέψει" στην παραδοσιακή οδό του Γενικού Λυκείου, εντός της εκπαίδευσης, για να διεκδικήσει, αν το επιθυμεί, μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η δημιουργία και αξιοποίηση διαδικασιών όπως πρακτικής άσκηση , μαθητεία, περαιτέρω εξειδίκευσης και επανειδίκευσης , απαιτεί κατάλληλη και ουσιαστική ενσωμάτωσή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία , αλλά και εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς που παρακολουθούν τις εξελίξεις , κατάλληλο πλαίσιο συνεργασιών με τις επιχειρήσεις κλπ. Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις προσανατολίζονται από την ίδια τη ζωή πλην άλλων στην ανάπτυξη νέων μεθόδων παραγωγής που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος, τη διαχείριση αποβλήτων και την αξιοποίησή τους για παραγωγή ενέργειας κλπ. και δημιουργούν νέα επαγγέλματα . Η αντικατάσταση των διαδικασιών αυτών καταργεί τεράστιες επενδύσεις παλαιάς κοπής , δημιουργεί ανάγκες για νέες επενδύσεις και λειτουργεί και ως κινητήρια δύναμη για επανεκκίνηση της οικονομίας και ανάπτυξη , παράλληλα με τη δημιουργία νέων σύγχρονων επαγγελμάτων που λειτουργούν και με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.
Η προστασία του περιβάλλοντος θα είναι καθοριστική παράμετρος τα επόμενα χρόνια, για να διατηρηθεί η ίδια η ζωή. Ο αριθμός 350 είναι ο περισσότερο σημαντικός αριθμός του πλανήτη .
Ο αριθμός των 350 σωματιδίων ανά 1 εκατομμύριο σωματίδια , είναι το ασφαλές άνω όριο διοξειδίου του άνθρακα ( CO2) στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Σήμερα βρισκόμαστε πάνω από τη ζώνη ασφαλείας στα 390 ppm ( parts per million- σωματίδια ( CO2) ανά εκατομμύριο ) , και εκτός αν γυρίσουμε με δραματική ταχύτητα στα 350 ppm αυτόν τον αιώνα, ρισκάρουμε στο να φθάσουμε σε κρίσιμα σημεία και μη αντιστροφή επιδράσεων και χαρακτηριστικών. ( πληροφορίες στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.350.org/ ), ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνει 2 ( δύο ) σωματίδια / ανά εκατομμύριο, κάθε χρόνο.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο αριθμός αυτός είναι πάρα πολύ μεγάλος , ότι ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί στην καταγεγραμμένη ιστορία του πλανήτη μας, και ήδη αρχίσαμε να βλέπουμε καταστροφικές επιδράσεις σε ανθρώπους και περιοχές σε όλο τον κόσμο. Τα κελύφη των κοραλλιών θα αρχίσουν να διαλύονται σε μια συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα 450-500 ppm ( σωματίδια ( CO2) ανά εκατομμύριο σωματιδίων), κάτι που με τους σημερινούς ρυθμούς ρύπανσης θα γίνει σε 20-25 χρόνια. Οι επιδράσεις αυτές συνδυάζονται και επιτείνουν συγκρούσεις και θέματα ασφάλειας σε σημαδεμένες ήδη περιοχές.
Θα πρέπει να αλλάξει η τεχνολογία που χρησιμοποιούμε στην παραγωγική διαδικασία και να μην χρησιμοποιούμε για παραγωγή ενέργειας καύσιμα και ορυκτά ( για παράδειγμα λιγνίτη ) που εκπέμπουν άνθρακα στην ατμόσφαιρα . Η αντικατάσταση αυτή θα αδρανοποιήσει τεράστια κεφάλαια που έχουν επενδυθεί και γι’ αυτό είναι ένας δύσκολος στόχος . Θα πρέπει όμως σύντομα η όλη παραγωγική διαδικασία να χρησιμοποιεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας . Ήδη οι Βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες που δεν διαθέτουν τις δικές μας κλιματολογικές συνθήκες χρησιμοποιούν σε μεγάλο ποσοστό ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η αντικατάσταση του χρησιμοποιούμενου τεχνολογικού εξοπλισμού στην παραγωγική διαδικασία θα κινήσει την οικονομία , θα δημιουργήσει νέα σύγχρονα επαγγέλματα και θα οδηγήσει στην ανάπτυξη. Η χώρα μας θα έχει πρόβλημα με αυτές τις συνθήκες, αφού η ΔΕΗ εξαρτάται από τον λιγνίτη ( Πτολεμαίδα, Αρκαδία ) , ήδη πληρώνει πρόστιμα, ενώ και οι …οικολόγοι , δεν φαίνεται να ασχολούνται με το θέμα. Ο τ. Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Κος Αλ Γκορ, ηγείται προσπάθειας στις ΗΠΑ και εταιρειών που εξετάζουν 3000 πρότζεκτ ετησίως προκειμένου οι ΗΠΑ να γίνουν εντελώς ανεξάρτητοι ενεργειακά από τον άνθρακα.
Όπως έγραψε ο James Hansen , της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA), ο πρώτος επιστήμονας που προειδοποίησε για τη σφαιρική θέρμανση του πλανήτη,. «Αν η ανθρωπότητα θέλει να διατηρήσει έναν πλανήτη , όμοιο με τον οποίο αναπτύχθηκε ο πολιτισμός και η ζωή, τα στοιχεία υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να μειωθεί το επίπεδο του ( CO2) από το επίπεδο των 390 ppm( CO2) που είναι σήμερα , στα 350 ppm( CO2)».
Η αντικατάσταση του τεχνολογικού εξοπλισμού θα οδηγήσει σε νέα επαγγέλματα και διαδικασίες .
Πολλές δραστηριότητες σε όλο τον κόσμο έχουν στόχο να ευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους σχετικά με τον αριθμό 350.
- Η διεθνοποίηση της οικονομίας και του εργασιακού περιβάλλοντος πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα τη σύγκλιση των εκπαιδευτικών μοντέλων και πρακτικών και να μην συντηρούνται αναχρονιστικές πρακτικές στη χώρα μας με πρόσχημα την ιδιαιτερότητα της Ελληνικής κοινωνίας . Η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση απευθύνεται σε ένα ευάλωτο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας και θα πρέπει να ακολουθήσει δοκιμασμένες από δεκαετίες μεθόδους τόσο στις ανεπτυγμένες χώρες όσο και σε αναπτυσσόμενες με τη βοήθεια των πρώτων. Θα πρέπει να αναδειχθούν τα ευαίσθητα σημεία και να επιδιωχθεί η συνεργασία γονέων, μαθητών , καθηγητών, της τοπικής κοινωνίας, και του κεντρικού κράτους σε αρμονικό σύνολο.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
