Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό σχετικά με τα σοβαρά ζητήματα του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Σας γράφω αυτήν την επιστολή για να φέρω στην προσοχή σας κάποιες αντιακαδημαϊκές συμπεριφορές που λαμβάνουν χώρα στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και πιο συγκεκριμένα στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο έχει την ιδιαιτερότητα ότι η Πρυτανική του αρχή, που ονομάζεται διοικούσα επιτροπή, διορίζεται από το υπουργείο παιδείας και δεν εκλέγεται από τα μέλη του διδακτικού επιστημονικού προσωπικού, όπως γίνεται στα παραδοσιακά πανεπιστήμια. Οπότε, την ευθύνη για τα παρακάτω απαράδεκτα την έχει το υπουργείο παιδείας και κατ’ επέκταση εσείς.

Αυτές τις ημέρες έχει δημοσιοποιηθεί η αξιολόγηση με βάση την οποία μοριοδοτούνται οι συμβασιούχοι διδάσκοντες (ονομάζονται μέλη Σ.Ε.Π) και διαμορφώνεται μια λίστα κατάταξης με βάση την οποία τους δίνεται σύμβαση διδασκαλίας ή όχι. Σύμφωνα με την προκήρυξη, για τη σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών τουλάχιστον, όλες οι ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις σε επίπεδο άρθρων θεωρούνται ισάξιες-ισότιμες και αθροίζονται μόνο αριθμητικά, είτε έχουν λάβει χώρα σε διεθνή περιοδικά είτε όχι, είτε μάλιστα τα περιοδικά αυτά έχουν πολύ υψηλό δείκτη απήχησης και είναι άκρως ανταγωνιστικά διεθνώς είτε είναι εντελώς άσημα και καθόλου ανταγωνιστικά.

Θεωρώ ότι αυτό είναι απολύτως άδικο για όσους έχουν δημοσιεύσεις σε ξένα περιοδικά διεθνούς κύρους με υψηλό δείκτη απήχησης, που δείχνει ότι είναι άκρως ανταγωνιστικά. Δυστυχώς, η προκήρυξη και η αξιολόγηση που έγινε

«τσουβαλιάζει» όλες τις δημοσιεύσεις μαζί. Αυτό είναι ακαδημαϊκό έγκλημα, αφού προφανώς δεν είναι δίκαιο ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε σε κάποιο περιοδικό που π.χ έχει μόλις 8% ποσοστό αποδοχής και είναι από τα πιο ανταγωνιστικά και γνωστά στον κόσμο, να εξισώνεται με ένα άλλο άρθρο που δημοσιεύτηκε σε ένα ξένο ή ελληνικό εντελώς άσημο περιοδικό που μπορεί να έχει ποσοστό αποδοχής π.χ 60%. Δυστυχώς, όμως η διοικούσα επιτροπή του ΕΑΠ, με τις ευλογίες του υπουργείου παιδείας, αυτό ακριβώς κάνει.

Δηλαδή, τιμωρεί τους όποιους φιλόδοξους ερευνητές για τις μεγάλες επιτυχίες που ίσως έχουν σε διεθνές επίπεδο και προφανώς τους αποτρέπει από το να προσπαθήσουν να ξαναδημοσιεύσουν σε αυτό. Το πιο πιθανό αντεπιχείρημα του ΕΑΠ θα είναι ότι αυτό συμβαίνει στις ανθρωπιστικές σπουδές, επειδή δεν έχουν όλα τα περιοδικά impact factor. Παρόλα αυτά όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των γνωστών και ανταγωνιστικών περιοδικών υπάρχουν στη λίστα αξιολόγησης της schimago.

Εντελώς αντίθετα προς την πρακτική του ΕΑΠ, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, ευτυχώς, υπάρχουν προκηρύξεις ελληνικών πανεπιστημίων για τις θέσεις απόκτησης ακαδημαϊκής εμπειρίας, που είναι οι θέσεις των συμβασιούχων διδασκόντων στα παραδοσιακά πανεπιστήμια, που μοριοδοτούν τα άρθρα ανάλογα με τη θέση του περιοδικού στη διεθνώς αναγνωρισμένη λίστα αξιολόγησης scimago, η οποία χωρίζει τα περιοδικά σε τέσσερεις κατηγορίες, δηλαδή Q 1,2,3,4.

Για παράδειγμα, στη σχετική προκήρυξη του ΕΚΠΑ (http://www.elke.uoa.gr/proc_persons_details.aspx?ID=2674,),

στη σελίδα τρία, διαβάζει κανείς:

«για τις επιστημονικές δημοσιεύσεις/ανακοινώσεις σε συνέδρια ισχύουν οι συντελεστές βαρύτητας:

Q1 (λίστα Scimago): πολλαπλασιαστής 1. Q2 (λίστα Scimago): πολλαπλασιαστής 0,8 Q3 (λίστα Scimago): πολλαπλασιαστής 0,6 Q4 (λίστα Scimago): πολλαπλασιαστής 0,4»

Η πρακτική του ΕΑΠ συγκρούεται βάναυσα με τα ακαδημαϊκά δεδομένα που επικρατούνε διεθνώς και δίνει το μήνυμα στους νέους ερευνητές στις ανθρωπιστικές σπουδές να σταματήσουν να επιθυμούνε να ανεβάσουν το ΕΑΠ στις διεθνείς λίστες αξιολόγησης και να είναι ερευνητικά φιλόδοξοι!!