Ελληνική εκπαίδευση: Αναγκαιότητα η ειλικρινής κομματική συναίνεση και η χάραξη σταθερής εθνικής στρατηγικής

Η τήρηση σταθερής εθνικής στρατηγικής στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης ανέκαθεν αποτελούσε πεδίο συζητήσεων μεταξύ των υπευθύνων της χάραξης και υλοποίησης του εκπαιδευτικού σχεδιασμού, οι οποίες κατέληγαν σε – αυτονόητη, όπως άφηναν οι συζητητές να διαφανεί – συμφωνία για την αναγκαιότητα αυτή. Και η κατάληξη αυτών των συζητήσεων διανθιζόταν – συνεχίζει αυτό ακόμη – με την, επίσης αυτονόητη και αισιόδοξη για το περιεχόμενο της, όπως αφηνόταν να διαφανεί, κατακλείδα της ανάγκης κομματικής συναίνεσης.

Ο χώρος της εκπαίδευσης στην χώρα μας συνεχίζει να ψάχνει τον βηματισμό του, ο οποίος θα συμβάλλει στην διαμόρφωση ενός πλαισίου σταθερότητας, ανάπτυξης και προοπτικής. Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες στον χώρο της εκπαίδευσης έχουν τον πρώτο λόγο σε κάθε κυβερνητική αλλαγή, αλλά και εντός της θητείας αρκετών από αυτές. Φαίνεται μάλιστα να αποτελούν το «must» κάθε πολιτικού κόμματος που σέβεται την ιδεολογία του.

Όμως αυτές οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις, αλλαγές, τροποποιήσεις, επανακαθορισμοί, αλλάζοντας το εκπαιδευτικό περιβάλλον δεν δημιουργούν απλά σύγχυση στην εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά διαβρώνουν συθέμελα την σταθερότητά της και πριονίζουν την προοπτική της. Επιπρόσθετα, τροφοδοτούν με περισσή ανασφάλεια τους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία, μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς.   

Αλλαγές στους τύπους των σχολικών μονάδων [Ενιαίο Λύκειο – Γενικό Λύκειο, ΤΕΛ – ΤΕΕ – ΕΠΑΛ (1^η, 2^η, 3^η μορφή – ίσως και 4^η τον φετινό Αύγουστο;], αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα, στα Προγράμματα Σπουδών, στον τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση (από τα πλέον αγαπημένα θέματα των ιθυνόντων), στα μαθήματα που θα εξετάζονται οι υποψήφιοι για την εισαγωγή τους στα Πανεπιστήμια, στην εισαγωγή ή μη της Τράπεζας θεμάτων, κλπ.

Μα (θα αντιδράσουν αρκετοί) η κοινωνία μας δεν βρίσκεται σε κάποια γυάλα, αποστειρωμένη, αποκομμένη από τις εξελίξεις. Βρίσκεται σε συνεχή δυναμικό μετασχηματισμό. Επομένως, γιατί θα πρέπει να μην λαμβάνεται υπόψη αυτή η δυναμική της κοινωνίας μας στα εκπαιδευτικά πράγματα;

Η ένστασή μας εστιάζει στις συχνές αλλαγές που επιχειρούνται σε κομβικής σημασίας πυλώνες του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Φυσικά και θα πρέπει οι ιθύνοντες να αφουγκράζονται τις ανάγκες της κοινωνίας για εκπαιδευτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Φυσικά και είναι όχι μόνο αναγκαιότητα, μα και υποχρέωση η προσπάθεια εναρμόνισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας με τις επιταγές της επιστήμης της αγωγής, καθώς και με αυτές που προέρχονται από τις κοινωνικές ανάγκες. Η χάραξη όμως και η τήρηση σταθερής εθνικής στρατηγικής στον χώρο της εκπαίδευσης θα πρέπει να αποτελεί τον κύριο πυλώνα στον οποίο θα στηριχθεί το εκπαιδευτικό οικοδόμημα. Οι συνεχείς παρεμβάσεις στα θεμέλιά του, τα καθιστούν σαθρά, με αυτονόητες επιπτώσεις σε ατομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία δωδεκαετία, και ειδικότερα από το 2009 μέχρι και σήμερα, έχουν εκδοθεί είκοσι εννέα (29) νόμοι του Υπουργείου Παιδείας, ενώ μόλις πρόσφατα έχει τεθεί υπό συζήτηση στην Βουλή των Ελλήνων το σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση. Παράλληλα, στο ίδιο χρονικό διάστημα έχουν εκδοθεί εβδομήντα οκτώ (78) νόμοι που περιέχουν άρθρα με ρυθμίσεις για την εκπαίδευση. Σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, και συγκεκριμένα από την έναρξη της νέας χιλιετίας (2000) μέχρι σήμερα, οι νόμοι του Υπουργείου Παιδείας είναι εβδομήντα έξι (76), ενώ οι νόμοι που περιέχουν ρυθμίσεις για την εκπαίδευση είναι ενενήντα δύο (92). Σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος χρόνου, και πιο συγκεκριμένα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οι νόμοι του Υπουργείου Παιδείας είναι εκατόν είκοσι οκτώ (128), ενώ ακόμη εκατόν δέκα εννέα (119) νόμοι περιλαμβάνουν άρθρα με ρυθμίσεις για την εκπαίδευση (βλ. πίνακα 1).

Πίνακας 1

ΝΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Επεξεργασία: Γαλίτης, Π. (2020)

Είναι εντυπωσιακό ότι την τελευταία δωδεκαετία (2009 – 2020/6) εκδόθηκε σχεδόν το ένα τέταρτο των νόμων του Υπουργείου Παιδείας που συνολικά εκδόθηκαν εδώ και σαράντα έξι (46) χρόνια, από το 1974. Ενώ, στα τελευταία δώδεκα χρόνια έχουν εκδοθεί τα δύο τρίτα (66%) των νόμων που εκδόθηκαν από το 1974 και συμπεριλαμβάνουν άρθρα με ρυθμίσεις για θέματα της εκπαίδευσης.

Πώς όμως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν μόλις τα τελευταία δώδεκα χρόνια το Υπουργείο Παιδείας έχει αλλάξει έξι (6) φορές την ονομασία του; (Πίνακας 2).

Πίνακας 2

ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Χρονική Περίοδος: 2009 – 2020

Επεξεργασία: Γαλίτης Π., (2020)

Οι αριθμοί δεν επιτρέπουν αμφισβητήσεις στους ισχυρισμούς ότι ο χώρος της εκπαίδευσης συνεχίζει να πλέει σε ταραχώδη νερά, αναζητώντας επίμονα το απάνεμο λιμάνι του. Θα πρέπει ο κυβερνήτης του επιτέλους να αποφασίσει να το οδηγήσει σε αυτό, ώστε να διασφαλίσει την ακεραιότητά του, την ευζωία των επιβατών του και την προοπτική της χώρας του.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 05/7

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber