Γράφει ο Στέφανος Ιωαννίδης, δρ Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, εκπαιδευτικός ΦΜΕ
Εως το 1998, οι διορισμοί των εκπαιδευτικών γίνονταν με την «επετηρίδα»: μια λίστα ανά γνωστικό αντικείμενο, καταρτισμένη αποκλειστικά στη βάση της ημερομηνίας κτήσης του πτυχίου. Οι διαμαρτυρίες των υποψηφίων αφορούσαν τον ρυθμό των προσλήψεων και όχι το σύστημα με το οποίο πραγματοποιούνταν.
Το 1997 η επετηρίδα αντικαταστάθηκε με τον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, ο οποίος διεξαγόταν έως το 2008. Το εκπαιδευτικό κίνημα εναντιώθηκε αρχικά έντονα στον «διαγωνισμό της ντροπής», με κύρια επιχειρήματα ότι μείωνε την αξία του πτυχίου, είχε αμφίβολη σχέση με την πραγματική εκπαίδευση και περιελάμβανε μη διδαχθείσα ύλη.
Την πρωτοκαθεδρία στις κινητοποιήσεις είχαν όσοι είχαν φτάσει κοντά στον διορισμό και τον έβλεπαν να απομακρύνεται. Σήμερα το «προσοντολόγιο» δημιουργεί ανάλογα προβλήματα. Τα μόρια που αποκτήθηκαν από προϋπηρεσία αναπληρωτών σε δυσπρόσιτες περιοχές δεν προσμετρώνται πλέον με ειδικό συντελεστή. Συνάδελφοι που επέλεξαν να αφήσουν πίσω τις οικογένειές τους ή έγραφαν εκατοντάδες χιλιόμετρα εβδομαδιαίως, αναρωτιούνται μήπως η πολιτεία τούς κορόιδεψε. Αλλοι δεν πραγματοποίησαν ποτέ μεταπτυχιακές σπουδές, γιατί η ίδια πολιτεία μέχρι χτες δεν τις συνυπολόγιζε.
Αλλες μερίδες εκπαιδευτικών ευνοούνται. Η προϋπηρεσία των απολυμένων από ιδιωτικά σχολεία προσμετράται. Φημολογείται έντονα ότι στον κλάδο χορηγούνται καταγγελίες σύμβασης κατόπιν συνεννόησης. Οι δυνατότητες συνδιαλλαγής είναι προφανείς. Οι διορισμοί λαμβάνουν χώρα παράλληλα με τις αλλαγές στο πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων, που θα χειροτερέψουν τους εκεί όρους εργασίας.
Στον αντίποδα, η μεγάλη πλειονότητα των εκπαιδευτικών, που δεν διαθέτει προϋπηρεσία ούτε σε δημόσιο ούτε και σε ιδιωτικό σχολείο, βλέπει για άλλη μια φορά την προϋπηρεσία σε φροντιστήρια (αλλά και, γιατί όχι, σε νομίμως παρεσχημένα ιδιαίτερα μαθήματα) να μην αναγνωρίζεται καθόλου.
Οι κάτοχοι μεταπτυχιακών, δήθεν ευνοημένοι, είναι δύο φορές χαμένοι. Οι περισσότεροι απλώς θα συμπληρώσουν τους πίνακες, αφού η μοριοδότησή τους δεν φαίνεται να επαρκεί δίχως προϋπηρεσία. Ταυτόχρονα είναι ύποπτοι για fake σπουδές και εξαγορά πτυχίων-μαϊμού. Ομως δεν είναι αυτοί που φρόντισαν να αναγνωριστούν τα πτυχία παραρτημάτων ξένων κολεγίων. Ούτε ευθύνονται που ο ΔΟΑΤΑΠ είναι εύπιστος απέναντι στα εμπορεύματα της βιομηχανίας πτυχίων του εξωτερικού, που αποκτώνται εξ αποστάσεως.
Παράλληλα επικρατεί η βεβαιότητα ότι ο αριθμός διορισμών δεν θα είναι επαρκής. Ούτε η ποιότητα του δημόσιου σχολείου θα μεταβληθεί ουσιαστικά, ούτε οι πίνακες θα αποφορτιστούν, ούτε θα προστατευτεί η υγεία μαθητών και καθηγητών. Ολα τα συστήματα διορισμών φαίνεται να δίνουν το ίδιο αποτέλεσμα. Δώδεκα χρόνια μετά τον τελευταίο γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ, «μη διοριστέοι επιτυχόντες» διεκδικούν ακόμη την πρόσληψή τους. Προεξοφλείται ότι τόσο το «προσοντολόγιο» όσο και οι διορισμοί μέσω των προσωρινών πινάκων έχουν νομικά προβλήματα.
Είναι αλήθεια ότι το «προσοντολόγιο» είναι δικαιότερο σύστημα διορισμών από τους πίνακες εχόντων προϋπηρεσία, γιατί συμπεριλαμβάνει το σύνολο των εκπαιδευτικών. Ο μικρός αριθμός των προσλήψεων, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες, δεν αναιρεί αυτό το γεγονός. Σε μια δημοκρατία, ένα δικαιότερο σύστημα διορισμών είναι προτιμότερο από ένα λιγότερο δίκαιο, ακόμη και αν με το πρώτο διορίζεται ένας και με το δεύτερο χίλιοι.
Ομως ο συνδυασμός του «προσοντολογίου» με τον μικρό αριθμό διορισμών σημαίνει ότι οι μη μόνιμα διορισμένοι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να τσακώνονται μέχρι (φυσικού) θανάτου για το ποια «προσόντα» θα πρέπει να προσμετρώνται και με ποιον συντελεστή. Εχουν δοθεί ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες στην πολιτεία να κατακερματίζει τους εκπαιδευτικούς και να στρέφει τον έναν εναντίον του άλλου.
Πολλές συνδικαλιστικές ενώσεις εκπαιδευτικών, ιδιαίτερα των αναπληρωτών, ζητούν διορισμούς αποκλειστικά στη βάση του πτυχίου και της (αναγνωρισμένης) προϋπηρεσίας. Ουσιαστικά ζητείται η πολιτική διορισμών να λαμβάνει υπόψη μόνο την προϋπηρεσία στο δημόσιο σχολείο, όπως ίσχυε προηγουμένως.
Οδεύουμε προς ένα εκπαιδευτικό κίνημα με έντονα συντεχνιακό χαρακτήρα, που ζητά τον αποκλεισμό των μη εχόντων (αναγνωρισμένη) προϋπηρεσία από τη δυνατότητα διεκδίκησης διορισμού. Είναι αβέβαιο ότι ένας εκπαιδευτικός με πολυετή προϋπηρεσία στα φροντιστήρια θα υποστηρίξει τον αναπληρωτή, ο οποίος ζητά (ή αποδέχεται σιωπηρά) να μην αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία που αποκτήθηκε στον ιδιωτικό τομέα.
Στον ορίζοντα δεν φαίνεται άλλη λύση πέρα από την επιστροφή στην προ του 1999 επετηρίδα, ή κάποια εκδοχή προσοντολογίου που θα ρίχνει το βάρος στην ημερομηνία κτήσης του πτυχίου. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουν να έρθουν πιο κοντά οι διάφορες κατηγορίες εκπαιδευτικών. Χρειαζόμαστε ένα εκπαιδευτικό κίνημα που θα λειτουργεί στη βάση της συμπερίληψης και όχι του αποκλεισμού.
Πηγή
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
