Κατά το διδακτικό έτος 2020-2021 έγινε στην υποχρεωτική εκπαίδευση η εισαγωγή ενός νέου μαθήματος με τίτλο “Εργαστήρια Δεξιοτήτων”.
Το μάθημα αυτό, όπως ανέφεραν και τα δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, είναι οργανωμένο στη βάση εκπαιδευτικών προγραμμάτων του αρμόδιου υπουργείου σε συνεργασία και με άλλους φορείς και όχι στη βάση κάποιου σχολικού βιβλίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, σε αντίθεση με τα άλλα υποχρεωτικά μαθήματα που έχουν καθορισμένη διδακτέα ύλη στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου σχολικού βιβλίου, στο μάθημα των εργαστηρίων δεξιοτήτων οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα της εκ των προτέρων ανάγνωσης του περιεχομένου της διδασκαλίας.
Αρκετοί γονείς ενδεχομένως έχουν προβληματιστεί για τη χρησιμότητα του εν λόγω μαθήματος, το οποίο πραγματεύεται αποσπασματικά μια ποικιλία θεμάτων, χωρίς εμφανή σύνδεση μεταξύ τους.
Ορισμένοι από εμάς αναρωτηθήκαμε κατά πόσο αυτή η αποσπασματικότητα της θεματολογίας και ο κατακερματισμός της γνώσης θα μπορούσε να συμβάλλει πραγματικά στην ευαγγελιζόμενη ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας και στην επίσης ευαγγελιζόμενη προαγωγή της διεπιστημονικής σκέψης σε μαθητές του δημοτικού και του γυμνασίου. Την ίδια ώρα μάλιστα που τα κενά στη διδασκαλία των βασικών μαθημάτων – ιδίως στα γυμνάσια – παίρνουν τρομακτικές διαστάσεις στο πλαίσιο μιας συνεχούς έκπτωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης ως απότοκο της μόνιμης υποστελέχωσης των σχολείων και της απαξίωσης του θεσμού της μονιμότητας των εκπαιδευτικών.
Σύμφωνα με έγγραφο του υπουργείου Υγείας του 2022 υλοποιούνται εδώ και δύο χρόνια στα σχολεία μας με τη συνεργασία των υπουργείων Υγείας και Παιδείας δράσεις και παρεμβάσεις “στο πλαίσιο αγωγής υγείας με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του μαθητικού πληθυσμού σε θέματα δημόσιας υγείας”. Οι παρεμβάσεις οι οποίες πραγματεύονται μια σειρά από θέματα που αρχίζουν από τη διατροφή, το κάπνισμα, το αλκοόλ και καταλήγουν σε σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, σε διαλέξεις περί διαφορετικότητας, κλιματικής αλλαγής, φυσικών καταστροφών, πρόληψης επιδημιών, κ.α. πραγματοποιούνται από διάφορους εξωτερικούς φορείς εγκεκριμένους από τα αρμόδια υπουργεία, εντός του ωρολογιακού προγράμματος αλλά εκτός του πλαισίου της υποχρεωτικής διδασκαλίας, τουλάχιστον προς το παρόν. Στη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών και κατόπιν επικοινωνίας με γονείς μαθητών από διάφορα σχολεία καθώς και με εκπαιδευτικούς διαφορετικών βαθμίδων, παρατηρήθηκε ότι τα εν λόγω προγράμματα αγωγής υγείας, εστιάζουν όλο και πιο επιλεκτικά σε συγκεκριμένα θέματα και μεταξύ αυτών στο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών.
Περαιτέρω έγινε αντιληπτή μια αδιαφάνεια στο θέμα της ενημέρωσης των γονέων σχετικά με αυτές τις δράσεις καθώς συνοδεύονται από έντυπα συγκατάθεσης του υπουργείου στα οποία δεν αναγράφεται ούτε το θέμα της ενημερωτικής δράσης ούτε η ημερομηνία διεξαγωγής. Τα έντυπα αυτά προωθούνται από τα σχολεία προς τους γονείς, οι οποίοι στην ουσία καλούνται να συγκατατεθούν εν λευκώ για τη συμμετοχή του παιδιού τους σε δράση αγνώστου περιεχομένου.
Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις οι δράσεις διεξάγονται χωρίς καν να έχει προηγηθεί η αποστολή προς τους γονείς αυτών των ελλιπών εντύπων, ενώ έχουν αναφερθεί και περιστατικά όπου μαθητές παροτρύνθηκαν με την απειλή της καταχώρησης απουσιών στην παρακολούθηση των ενημερωτικών δράσεων, παρόλο που ρητά τονίζεται ο προαιρετικός χαρακτήρας και το δικαίωμα του μαθητή να αποσυρθεί από τη διαδικασία σε οποιοδήποτε στάδιο της διεξαγωγής της.
Παρατηρείται δηλαδή, όχι μόνο μια αδιαφανής πρακτική στην διαδικασία αυτών των εκπαιδευτικών δράσεων αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και ένας υπερβολικός ζήλος εκ των διευθύνσεων των σχολείων ώστε να μην μείνει ούτε ένας μαθητής εκτός της διαδικασίας αυτής, με τη στερεότυπη παραίνεση προς τους γονείς ότι οι δράσεις γίνονται για το καλό των παιδιών τους.
Επιλέγω να σταθώ στο θέμα της σεξουαλικής αγωγής σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, που ως γονέα αλλά και με την ιδιότητα του επιστήμονα υγείας με έχει προβληματίσει ιδιαίτερα:
Τα θέματα που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα του εφήβου άπτονται πρωτίστως της αρμοδιότητας των γονέων, εφόσον η εφηβεία δεν ακολουθεί πανομοιότυπο μοτίβο εξέλιξης σε όλα τα παιδιά μιας ηλικιακής ομάδας και εφόσον οι γονείς είναι σε θέση να γνωρίζουν καλύτερα και να παρακολουθούν στενότερα από κάθε άλλον την ανάπτυξη αλλά και τις ιδιαιτερότητες του δικού τους παιδιού. Ούτε το γεγονός ότι η σεξουαλική ωρίμανση στον άνθρωπο ξεκινά από τη στιγμή που γεννιέται, ούτε κάποιες “αναλαμπές” σεξουαλικού ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αλλά ούτε και η επικαλούμενη ανάγκη προστασίας του παιδιού από αυξανόμενα περιστατικά σεξουαλικής βίας, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν δικαιολογεί οριζόντιες παρεμβάσεις “εκπαίδευσης” στον μαθητικό πληθυσμό. Τέτοιες παρεμβάσεις δεν είναι μόνο προβληματικές επειδή απευθύνονται ταυτόχρονα σε άτομα που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια σεξουαλικής ωρίμανσης αλλά μπορούν να αποβούν και άκρως βλαπτικές για την ομαλή σεξουαλική ωρίμανση του ατόμου. Καθώς το παιδί αρχίζει να διανύει την εφηβεία, ξεκινά μια διαδικασία αποστασιοποίησης από τους ανθρώπους με τους οποίους έχει την πιο στενή σωματική σχέση. Απομακρύνεται δηλαδή σωματικά από τους ίδιους τους γονείς στων οποίων τα χάδια “διαβάζει” πλέον παραφρασμένα ερωτικά μηνύματα που το απωθούν. Αυτό αποτελεί απόλυτα φυσιολογικό και απαραίτητο στάδιο στη ομαλή σεξουαλική ωρίμανση και κάθε παιδί το περνάει υπό φυσιολογικές συνθήκες, όταν έρθει η ώρα του.
Όταν επιχειρείται πρώιμη παρέμβαση στη σεξουαλικότητα του παιδιού (σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας οι παρεμβάσεις θα ξεκινούν από το νηπιαγωγείο!), στην καλύτερη περίπτωση αυτό θα οδηγήσει σε μια αντίδραση όπως αυτή που εκδηλώνεται φυσιολογικά στην εφηβεία. Το παιδί πρόωρα θα απομακρυνθεί σωματικά αλλά και συναισθηματικά από τους οικείους του και θα κλειστεί στον εαυτό του χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της ανάπτυξης και σύσφιξης των συναισθηματικών δεσμών, χωρίς να έχει εγκατασταθεί στέρεα το αίσθημα της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας που απορρέει από αυτούς τους δεσμούς και χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί γενικότερα οι διαδικασίες που οδηγούν σε μια φυσιολογική ψυχοκοινωνική ανάπτυξη. Ακόμα και αν αυτή η παρέμβαση γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό, δεν ακυρώνεται το γεγονός ότι πρόκειται για μία πρώιμη παρέμβαση η οποία μπορεί να βιωθεί από το παιδί ακόμα και σαν μια μορφή “βιασμού”. Ορισμένοι γονείς ανέφεραν ότι τα παιδιά τους γύρισαν από το μάθημα σε κατάσταση σοκ.
Ο αντίλογος που ακούγεται συχνά ότι “τα παιδιά ξέρουν πολύ περισσότερα από ό,τι θέλουμε να πιστεύουμε”, επίσης δεν αποτελεί επιχείρημα που να δικαιολογεί θεσμικές παρεμβάσεις και μάλιστα με την παρατηρούμενη συχνότητα, οι οποίες εν τέλει κατευθύνουν και εστιάζουν συστηματικά το ενδιαφέρον του παιδιού στο σεξ.
Τέτοιες συνεχείς παρεμβάσεις στη σεξουαλικότητα, υποσκάπτουν στην ουσία το απόλυτα φυσιολογικό αίσθημα της αιδούς που συνοδεύει το παιδί σε αυτές τις ηλικίες, υπονομεύουν την παιδική αθωότητα και ανοίγουν ενδεχομένως το δρόμο σε μια πρώιμη εκδήλωση του ενδιαφέροντος για τέλεση της σεξουαλικής πράξης από ένα παιδί το οποίο στερήθηκε βίαια το απαραίτητο προκαταρκτικό στάδιο ενός αθώου παιδικού έρωτα και όλων των πρώιμων ερωτικών εμπειριών εν γένει που λειτουργούν προπαρασκευαστικά για το πέρασμα σε μια ώριμη και ολοκληρωμένη ερωτική ζωή. Στον αντίποδα και σε πιο ακραίες περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρξει αναστολή της σεξουαλικής επιθυμίας, ακόμα και πλήρης σεξουαλικός ακρωτηριασμός.
Τα παραπάνω συνθέτουν την εικόνα μιας γενικότερης ανωμαλίας ενταγμένης στα πλαίσια της δημόσιας εκπαιδευτικής διαδικασίας, η οποία μπορεί εν τέλει να οδηγήσει στη δημιουργία μη λειτουργικών ατόμων, ανίκανων να ανταποκριθούν σε μακροχρόνιους ερωτικούς δεσμούς και σε ανθρώπινες σχέσεις ώστε να συνεισφέρουν συνεκτικά στο πλαίσιο μιας στέρεα δομημένης και υγιούς κοινωνίας. Δεν είναι λοιπόν αποδεκτό να χρησιμοποιείται το σχολείο ως πεδίο τέτοιων συστηματικών παρεμβάσεων και πειραματισμών και σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο να παρακάμπτεται η βούληση των γονέων.
Γιατί άραγε το υπουργείο ρίχνει τόσο βάρος στη σεξουαλική επιμόρφωση παιδιών και εφήβων, τη στιγμή που αγνοεί επιδεικτικά παγιωμένα δομικά προβλήματα της δημόσιας παιδείας;
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι επί απουσίας σχετικής αντίδρασης των γονέων, τα εν λόγω εκπαιδευτικά προγράμματα, βάσει και του σχετικού ΦΕΚ που έχει αποσταλεί στις διευθύνσεις των σχολείων, πρόκειται να ενσωματωθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία, στα πλαίσια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και του μαθήματος “Εργαστήρια Δεξιοτήτων”, αφαιρώντας σε αυτή την περίπτωση από τους γονείς οριστικά τη δυνατότητα οποιασδήποτε ένστασης σχετικά με το περιεχόμενο της διδασκαλίας. Το γεγονός ότι τα προγράμματα αυτά δεν ενσωματώθηκαν απευθείας στην υποχρεωτική εκπαίδευση δημιουργεί την υποψία ότι πιθανόν υπάρχει μια γκρίζα ζώνη σχετικά με τη νομιμότητα του όλου εγχειρήματος. Για το λόγο αυτό, το υπουργείο σε πρώτη φάση κινείται πλαγίως με πρακτικές ελλιπούς ενημέρωσης των γονέων, αποσκοπώντας στην άμβλυνση των αντιδράσεων και “ψηλαφώντας” παράλληλα το όριο της ανοχής των γονέων με την καταγραφή τυχόν ενστάσεων.
Αυτό που πρέπει να έχουμε ως γονείς κατά νου, ασχέτως εάν συμφωνούμε ή όχι με τη θεματολογία των παρεμβάσεων αυτών, είναι ότι το θέμα της ωφέλειας μιας παρέμβασης στο παιδί παραμένει πρωτίστως στη δική μας δικαιοδοσία να το κρίνουμε και ότι σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να συναινούμε σε αδιαφανείς πρακτικές ενημερωτικών δράσεων διαφόρων φορέων στο σχολικό χώρο. Ως γονείς διαθέτουμε μεγάλη δύναμη και η έγκαιρη αντίδρασή μας είτε σε ατομικό είτε και σε συλλογικό επίπεδο μπορεί να αποτρέψει την εφαρμογή πολιτικών κατά τις οποίες η εκάστοτε εξουσία θα μπορεί ενδεχομένως, παρακάμπτοντας οριστικά τη βούληση των γονέων να περνάει εύκολα και αθόρυβα τις ατζέντες της στο μαθητικό πληθυσμό, στο πλαίσιο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, θέτοντας ταυτόχρονα ένα ορόσημο στο θέμα της δικαιοδοσίας επάνω στο παιδί. Οι εξαγγελίες για μετάβαση προς έναν πλήρη ψηφιακό μετασχηματισμό της Παιδείας εντείνουν ακόμα περισσότερο τις ανησυχίες ότι στο μέλλον δεν θα έχουμε απολύτως καμία επίγνωση και κανέναν λόγο επάνω στο τι διδάσκεται στα παιδιά μας.
Στο πλαίσιο αυτό θα ήταν σκόπιμο να προβούν οι γονείς σε συγκεκριμένες ενέργειες οι οποίες περιλαμβάνουν:
Κατάθεση γραπτού αιτήματος με αριθμό πρωτοκόλλου στη διεύθυνση του σχολείου σχετικά με την αναγραφή επί του εντύπου συγκατάθεσης του θέματος και της ημερομηνίας διεξαγωγής της εκάστοτε ενημερωτικής δράσης που γίνεται στα πλαίσια της αγωγής υγείας.
Κοινοποίηση του αιτήματος και σχετική ενημέρωση του συλλόγου γονέων.
Αποστολή ανάλογου αιτήματος-ερωτήματος προς το υπουργείο παιδείας με απόδοση αριθμού πρωτοκόλλου.
Αγαπητοί γονείς
Τα τελευταία χρόνια το εκπαιδευτικό μας σύστημα αφήνεται να καταρρεύσει και τα παιδιά μας εδώ και καιρό δεν γίνονται πια αποδέκτες των διδαγμάτων της κλασικής παιδείας, που διαμορφώνει ανθρώπους με συνείδηση, ήθος, υπευθυνότητα και αυτονόητη αγάπη και σεβασμό για τον πλησίον. Αντί για αυτό η πολιτεία επιχειρεί εναλλακτικά να μπαλώσει τις τρύπες της συνεπαγόμενης κοινωνικής κατάρρευσης με εκπαιδευτικά υποκατάστατα ή και εκπαιδευτικά σκουπίδια.
Αντικαταστήσαμε τον Όμηρο με σεξουαλική επιμόρφωση, την Αντιγόνη με πραγματείες περί διαφορετικότητας που με πρόσχημα το σεβασμό στις ιδιαιτερότητες του άλλου επιβάλλουν αμφιλεγόμενα νέα κοινωνικά πρότυπα. Με ποιον ακριβώς τρόπο συντελούν όλα αυτά στην οικοδόμηση μιας συγκροτημένης και υγιούς κοινωνίας;
Ας έχουμε πάντα υπόψη πως το γεγονός ότι στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο στα πλαίσια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται ότι τα παραδίδουμε άνευ όρων στη δικαιοδοσία ή και στην αυθαιρεσία του κρατικού μηχανισμού. Είναι θεμελιώδες δικαίωμα των γονέων να διατηρούν πάντα τον πρώτο λόγο για οποιεσδήποτε παρεμβάσεις γίνονται στο παιδί. Με τις ως άνω πρακτικές η πολιτεία καθώς φαίνεται θέτει τώρα το δικαίωμα αυτό υπό ισχυρή αμφισβήτηση και αυτό είναι κάτι που ως γονείς δεν πρέπει να επιτρέψουμε.
Αργυρώ Σαββανή
Ιατρός Παθολογοανατόμος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Ηλεκτρικά αμάξια: Γιατί "έμειναν" στην Αράχωβα προκαλώντας κομφούζιο
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Είσαι άνεργος στο κέντρο της Αθήνας; ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ έκτακτο επίδομα 1000 ευρώ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
