παπας
Όλη αυτή η «φιλολογία» του ψηφιακού μετασχηματισμού,  δεν είναι τίποτε περισσότερο από το «e-παντεσπάνι» μιας… υποβαθμισμένης εκπαίδευσης,  και δεν αποτελεί παρά ένα προπέτασμα καπνού, ένα είδος φιοριτούρας, χρήσιμης σε κάθε περίπτωση για να καλύψει το βαρύ πυροβολικό του μοντέλου που προωθεί το ΥΠΑΙΘ.

«Πρωταγωνιστής της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ο δάσκαλος και ο καθηγητής, το κυριότερο συστατικό της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι οι σχέσεις που αναπτύσσει ο εκπαιδευτικός με τον μαθητή. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Αυτό το οποίο ερχόμαστε να κάνουμε σήμερα είναι να κάνουμε ευκολότερη τη δουλειά τους», τόνισε ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, τη στιγμή που με το νομοσχέδιο για το "ψηφιακό σχολείο" προβλέπει ακριβώς το αντίθετο και πριμοδοτεί μια «ψηφιακή μυθοποίηση»!

Γιατί την ώρα που ο υπουργός Παιδείας μιλούσε για το ψηφιακό σχολείο γονείς  345 μαθητών του 1ου Γυμνασίου Παπάγου έστελναν την τέταρτη επιστολή διαμαρτυρίας στο υπουργείο για να  θυμίσουν ότι «ξέχασε» να τους στείλει ορισμένους καθηγητές από την αρχή της σχολικής χρονιάς μέχρι τώρα!

Ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης οραματίζεται -και βρίσκει  τα σχετικά, ουκ ολίγα κονδύλια για- το λεγόμενο «ψηφιακό σχολείο» την ίδια στιγμή που στο σχολείο του σήμερα σοβάδες πέφτουν από τα ταβάνια Δημοτικών, πρεβάζια καταρρέουν από τα μπαλκόνια Γυμνασίων, αίθουσες πλημμυρίζουν στην πρώτη βροχή,  καγκελόπορτες καταπλακώνουν μαθητές, λέβητας σκάει και σκοτώνει μαθητή ενώ δεκάδες άλλοι δηλητηριάζονται από αλλοιωμένα «σχολικά γεύματα».

«Κοινός παρονομαστής» των παραπάνω η εργολαβοποίηση υπηρεσιών, με τη σίτιση και τη σχολική στέγη να γίνονται πεδία επιχειρηματικής δράσης και το δημόσιο σχολείο συνολικά «αλώνι» για κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα, με το μικρότερο δυνατό κόστος και το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος.

Γιατί τα λέμε αυτά; Ας εξηγηθούμε:

Την εβδομάδα που μας πέρασε, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, υπέγραψε τρεις διαφορετικές αποφάσεις πρόθεσης χρηματοδότησης, με συνολικό κονδύλι περίπου 2,1 εκατ. ευρώ. για διάφορα, ψηφιακά κυρίως, έργα. Καμία δεν αφορά προσπάθειες εξωραϊσμού της κακής κατάστασης των σχολείων στη χώρα

Η πρώτη τιτλοφορείται «Έρευνα για τη μετάβαση σε μια Νέα Σχολική Τάξη για τις ανάγκες των δομών του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού» με κονδύλι 1.488.000 ευρώ.

Η δεύτερη ονομάζεται  «Υποστηρικτικές Υπηρεσίες στο ΥΠΑΙΘΑ για την προώθηση και υλοποίηση δράσεων, έργων και προγραμμάτων Ψηφιακού Μετασχηματισμού στο χώρο της Παιδείας» με κονδύλι 350.000 ευρώ

Η τρίτη αποκαλείται «Τεχνολογική Έρευνα και Ανάπτυξη στην Κυβερνοασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακών Υποδομών του ΥΠΑΙΘΑ» με κονδύλι 239.320 ευρώ.

Τι θα «αγοράσουμε» λοιπόν για την εκπαίδευση πληρώνοντας 2,1 εκατ, ευρώ;

Οποιοσδήποτε διαβάζει πίσω από τις λέξεις, αντιλαμβάνεται ότι θα δώσουμε 2,1 εκ. ευρώ για να αγοράσουμε πράγματα όπως «εμπεριστατωμένες αναλύσεις, τεχνολογικές μελέτες και πρότυπες λύσεις», «υποβοήθηση του Υπουργείου, ως προς την υλοποίηση, εκτέλεση και διαχείριση δράσεων, έργων και προγραμμάτων στο χώρο της παιδείας που αφορούν στον τομέα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και των νέων και ανοικτών τεχνολογιών»  και άλλα τέτοια εξαιρετικά.

Δεν είναι λίγοι αυτοί  που υποστηρίζουν ότι οι γνωστές παραπλανητικές διακηρύξεις για το λεγόμενο «ψηφιακό σχολείο» και όλη αυτή η «φιλολογία» του ψηφιακού μετασχηματισμού,  δεν είναι τίποτε περισσότερο από  το  «e-παντεσπάνι» μιας… υποβαθμισμένης εκπαίδευσης,  και δεν αποτελεί παρά ένα προπέτασμα καπνού, ένα είδος φιοριτούρας, χρήσιμης σε κάθε περίπτωση για να καλύψει το βαρύ πυροβολικό του μοντέλου που προωθεί το ΥΠΑΙΘ.

Δεν είναι τυχαία η  ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, που καταλήγει ως εξής:

«Για ποιο σύγχρονο ψηφιακό σχολείο μας μιλάνε; Για εκείνο που πέφτει η ψευδοροφή και παίρνει μαζί και τον διαδραστικό πίνακα; Για εκείνο που καθημερινά τα παιδιά κινδυνεύουν να τραυματιστούν ή και κάτι χειρότερο;

Ισως ο κ.Πιερρακάκης μαζί με τον ευγενή οραματισμό του για το ψηφιακό σχολείο του μέλλοντος, να κοιτούσε λίγο και την πραγματικότητα του σήμερα -που έχει το ελάττωμα να μην συμβαδίζει πάντα με τα υψηλά οράματα.

Αυτό ναι, θα ήταν αδιαμφισβήτητα μια χειροπιαστή παρακαταθήκη στην Παιδεία.»

Εμείς στέλνουμε τάμπλετ στα σχολεία, αλλού ...τα παροπλίζουν!

Την ώρα που ο υπουργός Παιδείας μαζί με τον Πρωθυπουργό εξήγγειλαν με υπερηφάνεια το «Ψηφιακό σχολείο», χαρακτηρίζοντάς το μάλιστα «επανάσταση για την παιδεία» και αποφάσιζαν να αντικαταστήσουν, στα σχολεία των απομακρυσμένων περιοχών σε πρώτη φάση, την ζωντανή διδασκαλία με την τηλεκπαίδευση, τα τάμπλετ και τα λάπτοπ, σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες με υψηλό επίπεδο δημόσιας εκπαίδευσης όπως λχ η Σουηδία, στρέφονται ξανά στο χάρτινο βιβλίο καθώς διαπίστωσαν ότι τα πολλά ψηφιακά εργαλεία στην τρυφερή μαθητική ηλικία, εντέλει πετυχαίνουν αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που προσδοκούσαν!

Για να αντιμετωπιστεί μάλιστα η πτώση της Σουηδίας στις επιδόσεις ανάγνωσης στην τέταρτη δημοτικού, η σουηδική κυβέρνηση ανακοίνωσε μια επένδυση αξίας 685 εκατομμυρίων kr (50 εκατομμυρίων λιρών) σε αγορές βιβλίων για σχολεία φέτος. Άλλα 500 εκατ. kr. θα δαπανώνται ετησίως το 2024 και το 2025 για να επιταχυνθεί η επιστροφή των σχολικών βιβλίων.

Παράλληλα όλο και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια οι έρευνες που επισημαίνουν ότι η υπερβολική χρήση οθονών κατά τη διάρκεια των σχολικών μαθημάτων μπορεί να κάνει τους νέους να μείνουν πίσω στα βασικά μαθήματα.

«Υπάρχουν σαφείς επιστημονικές αποδείξεις ότι τα ψηφιακά εργαλεία επηρεάζουν αντί να ενισχύουν τη μάθηση των μαθητών», αναφέρει το Ινστιτούτο Karolinska της Σουηδίας, μια ιδιαίτερα σεβαστή ιατρική σχολή που επικεντρώνεται στην έρευνα, σε δήλωση που έγινε τον Αύγουστο που μας πέρασε σχετικά με την εθνική στρατηγική ψηφιοποίησης της χώρας στην εκπαίδευση.

«Πιστεύουμε ότι η εστίαση θα πρέπει να επιστρέψει στην απόκτηση γνώσης μέσω έντυπων εγχειριδίων και τεχνογνωσίας των εκπαιδευτικών, αντί της απόκτησης γνώσης κυρίως από ελεύθερα διαθέσιμες ψηφιακές πηγές που δεν έχουν ελεγχθεί για ακρίβεια».

Μια άλλη μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την καθηγήτρια Anne Mangen του νορβηγικού Πανεπιστημίου Στάβανγκερ, σε συνεργασία με τον νευροφυσιολόγο Jean-Luc Velay του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας, έδειξε ότι η γραφή με το χέρι ενδυναμώνει τη διαδικασία της μάθησης, σε αντίθεση με τη χρήση του πληκτρολογίου που τη διαταράσσει. Η ερευνήτρια εξήγησε ότι στη διαδικασία της ανάγνωσης και της γραφής εμπλέκονται μια σειρά αισθήσεις. Οταν γράφουμε με το χέρι, ο εγκέφαλός μας ανατροφοδοτείται από τις κινήσεις, αλλά και από την επαφή με το στυλό και το χαρτί. Αυτή η ανατροφοδότηση είναι σημαντικά διαφορετική από εκείνη που γίνεται όταν αγγίζουμε και χρησιμοποιούμε το πληκτρολόγιο.

κ. Υπουργέ της Παιδείας: Καλά τα ψηφιακά μέσα αλλά η εκπαίδευση δεν είναι πλατφόρμα!

Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών προβάλλεται από το υπουργείο Παιδείας ως φάρμακο που θα γιατρέψει τις ασθένειες του εκπαιδευτικού συστήματος. Και ενώ παρατηρείται, σε επίπεδο διακηρύξεων κυρίως, πρόοδος και σπουδή για την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στα σχολεία, σοβαρά χρονίζοντα προβλήματα της εκπαίδευσης παραμένουν άλυτα.

Το κυριότερο; Στο σχολείο των περικοπών, των φορτωμένων τάξεων, της υποβάθμισης, των εκπαιδευτικών κενών, της διαφοροποίησης, του συχνά αντιεπιστημονικού περιεχομένου, τα οφέλη της τεχνολογίας κινδυνεύουν να γκρεμιστούν μαζί με τους σοβάδες...

Για να αποφύγουμε κάθε αχρείαστη παρεξήγηση επισημαίνουμε ότι η χρήση των νέων τεχνολογιών, τα tablets και οι διαδραστικοί πίνακες δεν είναι μια διαδικασία έξω από τη λογική της παιδαγωγικής. Προβληματικός γίνεται ο υπερτονισμός της μεθόδου από την κυρίαρχη πολιτική, καθώς αποσπάται από τα περιεχόμενα της διδασκαλίας-μάθησης και κυρίως από τον σκοπό της όλης μορφωτικής διαδικασίας.

Δεν υποτιμούμε τη δυνατότητα διάδρασης με ψηφιακό υλικό και πολυμέσα σε ένα περιβάλλον εκπαίδευσης με πολλά άτομα καθώς και τη δυνατότητα ανάπτυξης των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στον διαδραστικό πίνακα, δραστηριοτήτων που περιλαμβάνουν διαμόρφωση κειμένου και εικόνων, δημιουργία, εκτύπωση και αποθήκευση σημειώσεων για διαμοιρασμό στους μαθητές, έντυπα ή ηλεκτρονικά σε κοινό αποθηκευτικό χώρο στον υπολογιστή ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Ωστόσο γνωρίζουμε καλά πως ο διαδραστικός πίνακας και ο υπολογιστής δεν έχουν τη μαγική ιδιότητα να εξαφανίσουν, προς όφελος εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων, τα υπαρκτά προβλήματα της σχολικής εκπαίδευσης, δεν μπορούν από μόνοι τους να γεφυρώσουν τα «χάσματα» στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Είναι φανερό ότι για μια ακόμη φορά προβάλλεται μονοδιάστατα η χρήση των νέων τεχνολογιών, προκειμένου να εγκατασταθεί στις συνειδήσεις γονιών και μαθητών ότι η χρήση της τεχνολογίας είναι ούτε λίγο ούτε πολύ... συνώνυμο της μόρφωσης.

Με δεδομένη την προσήλωση στην πολιτική που θέλει το σχολείο να παρέχει δεξιότητες, αντί να εξασφαλιστεί πρώτα και κύρια η λαϊκή ανάγκη για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια, οι διαδραστικοί πίνακες δε θα είναι υποστηρικτικό μέσο για την κατανόηση της γνώσης, αλλά μέσο για «εύκολη» μετάδοση των απαραίτητων δεξιοτήτων.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 26/6

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα