«Παλαβός», «σχιζοφρενής», «ψυχοπαθής», «ψυχάκιας», «τρελός»: Πόσες φορές καθημερινά χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις, ελαφρά τη καρδία, χωρίς καν να ξέρουμε τι σηματοδοτεί η κάθε μια τους; Κοινό χαρακτηριστικό τους αποτελεί πως είναι όλες τους αρνητικά και στιγματιστικά φορτισμένες και αφορούν θέματα ψυχικής υγείας.
Η δύναμη του «στίγματος» είναι κοινωνική και την μαθαίνουμε από πολύ νωρίς, σχεδόν από τα παιδικά μας χρόνια: «αυτός είναι χαζός» λέμε για κάποιον συμμαθητή μας, ή «έξυπνος» ή «διαφορετικός», γιατί φοράει άλλα ρούχα ή ντύνεται παράξενα.
Από τα σχολικά μας ήδη χρόνια μαθαίνουμε τη δυσανεξία στη διαφορετικότητα και αυτό συνεχίζεται και στην υπόλοιπη ζωή μας: ό,τι ξεφεύγει από την κοινωνική νόρμα, εμφανισιακά ή σε επίπεδο ιδεών, είναι καταδικαστέο για τους περισσότερους ανθρώπους. Οι οποίοι προτιμούν την ασφάλεια που τους δίνει το αγελαίο αίσθημα, όπως το ονόμαζε ο μεγάλος Έριχ Φρομ. Δεν θέλουμε να διαφέρουμε από την ομάδα, είτε αυτή είναι η σχολική τάξη, είτε είναι η ευρύτερη παρέα, είτε αργότερα το κόμμα. Αυτό το αγελαίο αίσθημα είναι ο κομφορμισμός, από το αγγλικό conform, που σημαίνει συμμορφώνομαι.
Αυτή τη συμμόρφωση την έχει παρουσιάσει με εξαιρετικό και ακραίο τρόπο ο Γούντι Άλεν στην ταινία του «Ζέλιγκ», γυρισμένη το μακρινό 1983. Ο ήρωάς του Leonard Zelig, τον οποίο υποδύεται ο ίδιος, είναι ένα νευρωτικό άτομο που πάσχει από μια σπάνια διαταραχή προσωπικότητας. Αυτή η ικανότητα που έχει τον κάνει να μεταμορφώνεται σε άνθρωπο- χαμαιλέοντα και να αφομοιώνει κάθε προσωπικότητα με την οποία έρχεται σ΄ επαφή για να γίνεται αρεστός, αφού ο ίδιος δεν έχει προσωπικότητα. Έχει την ικανότητα να παίρνει κάθε φορά την μορφή των ανθρώπων που τον περιβάλλουν.
Ο τρόπος που αναφερόμαστε και νοηματοδοτούμε τις όποιες ψυχικές ασθένειες, υποτάσσονται στο λεγόμενο «ιατρικό μοντέλο», σύμφωνα με το οποίο, όπως λέει ο Γιούαν Σπίιντ, καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ στο Ηνωμένο Βασίλειο, «η βιολογική αιτιολογία βρίσκεται σε προνομιακή θέση σε σχέση με οποιαδήποτε κοινωνική ή περιβαλλοντική αιτιολογία». Δηλαδή η κληρονομικότητα και οι γενετικές μεταλλάξεις ευθύνονται για την «τρέλα», και όχι το οικογενειακό, σχολικό ή κοινωνικό περιβάλλον. Η θέση αυτή περιέχεται στο συλλογικό έργο «Απο-ιατρικοποιώντας τη δυστυχία: ψυχιατρική, ψυχολογία και ανθρώπινη κατάσταση» (Εκδόσεις των Συναδέλφων) και στο δοκίμιό του «Λόγοι αποδοχής και αντίστασης: μιλώντας ανοιχτά για την ψυχιατρική».
Σήμερα αυτό ταιριάζει και «κουμπώνει» τέλεια με το νεοφιλελεύθερο δόγμα στο χώρο ευρύτερα της Υγείας και πιο συγκεκριμένα της Ψυχικής Υγείας. Το κράτος δεν επιθυμεί να ξοδεύει για κοινωνικές παροχές και μεταθέτει το βάρος στα άτομα, τα οποία ονομάζει «καταναλωτές υπηρεσιών υγείας». Όπως λέει ο Σπίιντ, ο όρος αυτός είναι σχετικά νέος: «Χωρίς τον καταναλωτή των νεοφιλελεύθερων δημόσιων υπηρεσιών, και συγκεκριμένα των ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών, θα είχε διαφορετική πορεία. Ο νεοφιλελεύθερος καταναλωτής δίνει τη δυνατότητα σε οποιαδήποτε συζήτηση περί δικαιωμάτων να γίνει επίκληση στην ευθύνη. Ο λόγος του νεοφιλελεύθερου καταναλωτή σπρώχνει την ευθύνη στον μεμονωμένο καταναλωτή. Πρόκειται για μια διαδικασία κονιορτοποίησης και εξατομίκευσης […] Η υγεία μετατρέπεται σε ένα αγαθό, το οποίο καθορίζεται από τις επιλογές του τρόπου ζωής: πόσο καπνίζουμε, πίνουμε, τρώμε ή αθλούμαστε, αντί να είναι κάτι πιο μακροπρόθεσμο και πανανθρώπινο, όπως ζήτημα κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης».
Το βλέπουμε και στη χώρα μας με τις δήθεν μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο χώρο της Υγείας, τις οποίες έχει αναθέσει στον ανάλγητο, Άδωνη Γεωργιάδη. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. πιστεύοντας βαθύτατα στο ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» κατεδαφίζει συστηματικά το ΕΣΥ και την ψυχική υγεία.
Αυτές οι δήθεν μεταρρυθμίσεις αποτελούν προσπάθειες να γίνουν συστηματικές περικοπές κρατικών παροχών στους θεσμούς υπηρεσιών υγείας. Στην πραγματικότητα το κράτος μειώνει την άμεση συμμετοχή του στην παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Φυσικά το κράτος βγαίνει διπλά ωφελημένο, υιοθετώντας και αυτό το μοτίβο ότι προέχουν οι βιολογικοί παράγοντες και ακολουθούν οι κοινωνικοί ή περιβαλλοντικοί. Κάνοντάς το όμως αυτό, δηλαδή θεωρώντας τους βιολογικούς παράγοντας ως βασική αιτία της κακής υγείας, επιτρέπει τη διαιώνιση των στερήσεων και των κοινωνικών ανισοτήτων.
Περικόπτοντας παράλληλα τις δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην ουσία προχωρά σε μια ημι-ιδιωτικοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Ο Σπίιντ λέει ότι αυτές οι ψευτο-μεταρρυθμίσεις πρέπει να παρουσιαστούν ως κάτι θετικό. Η ιδιότητα του καταναλωτή στους ασθενείς δείχνει τάχα ότι οι επιλογές αυξάνονται, αντί να μειώνονται. «Η ρητορική είναι τέτοια ώστε ο ανταγωνισμός μπορεί να ιδωθεί μόνο ως κάτι που έχει θετική επίδραση στην παροχή υπηρεσιών. Η ευθύνη για τις υπηρεσίες που παρέχονται μετατίθεται στην αγορά αντί για το κράτος» μάς λέει.
Έτσι, στο τέλος, ο Άδωνης Γεωργιάδης μπορεί σαν γνήσιος τηλεπωλητής να κοροϊδεύει τους πολίτες, παρουσιάζοντας την κατεδάφιση του ΕΣΥ, σαν ένα τιτάνιο έργο περισσότερων «επιλογών» και «λύσεων» απ’ ό,τι υπήρχαν παλαιότερα και να μιλά για «αναβάθμιση και ενίσχυση του ΕΣΥ».
Πηγή: efsyn.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
