Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΛΛΟΘΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Της
Αγγέλικας Σαπουνά*
Το εκπαιδευτικό κίνημα και η αριστερά, μιλούσαν για τη «νεοφιλελεύθερη αντιμεταρρύθμιση» της εκπαίδευσης από το 1997, όταν ο «κάτσε καλά» Γεράσιμος Αρσένης προώθησε τις πρώτες ουσιώδεις αλλαγές στο κλινικά νεκρό, πλέον σήμερα, μεταπολιτευτικό πλαίσιο της εκπαίδευσης. Από τότε ως τώρα, ο αντιμεταρρυθμιστικός κατήφορος δεν έχει σταματημό, τίποτε όμως δεν συγκρίνεται με τον εφιάλτη της μνημονιακής διετίας: Πρώτα η Άννα Διαμαντοπούλου και στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος επιδόθηκαν μεθοδευμένα στην επιχείρηση διάλυσης της δημόσιας παιδείας και έρευνας όλων των βαθμίδων. Η επιχείρηση αυτή έχει τρεις διαστάσεις, συμπληρωματικές και προωθητικές η μια της άλλης.
Η πρώτη αφορά στην απόσυρση της κρατικής χρηματοδότησης από την δημόσια εκπαίδευση. Υλοποιείται ως εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων για δημοσιονομική προσαρμογή, δηλαδή περικοπή των δαπανών, και ως τέτοια, όσο και αν διεκτραγωδούνται οι συνέπειές της από τα ΜΜΕ, στη βάση μιας πραγματικά απελπιστικής κατάστασης τόσο για τις οικογένειες και τους νέους «χρήστες» των εκπαιδευτικών υπηρεσιών, όσο και για τους εργαζόμενους, δεν παύει να υπόκειται στη θεμελιώδη λογική της μνημονιακής εκπειθάρχησης «τι να κάνουμε, λεφτά δεν υπάρχουν» κ.ο.κ.
Κι όμως η λογική αυτή αποδομείται εύκολα, εάν ενσκύψουμε με προσοχή στις άλλες δυο διαστάσεις: α) Τη διευκόλυνση των ιδιωτικών συμφερόντων στην «άλωση» του χώρου παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, ιδιαιτέρως δε εκείνων που περικόπτονται ή υποβαθμίζονται στο δημόσιο πλαίσιο, από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, διευκόλυνση που περιλαμβάνει ανεμπόδιστο θεσμικό πλαίσιο, αφειδείς παροχές, ακόμη και δημοσίου χρήματος, χαλαρά κριτήρια λειτουργίας και περιεχομένων και στραγγαλισμό των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών τους, και β) την κατάργηση κάθε δημοκρατικού πλαισίου λειτουργίας των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Και οι δυο αυτές διαστάσεις υλοποιούνται με νομοθετικό έργο: Κατάργηση του αυτοδιοίκητου των ΑΕΙ, θεσμοθέτηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, θεσμοθέτηση των υπεροργανισμών πιστοποίησης κάθε είδους μάθησης, εντός και εκτός δημοσίου συστήματος, μετατροπή των πειραματικών σχολείων σε κέντρα αριστείας με εξετάσεις εισαγωγής (παραβιάζοντας τις αρχές λειτουργίας του λοιπού εκπαιδευτικού συστήματος ή ίσως προετοιμάζοντας την αλλαγή του), αυταρχική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, διαγραφή των φοιτητών που καθυστερούν να πάρουν πτυχίο (αν και χωρίς να επιβαρύνουν κανένα προϋπολογισμό, πλην του οικογενειακού τους), μεταρρύθμιση του λυκείου σε σκληρά επιλεκτικό διπλό δίκτυο. Η αρχή της «ισότητας των ευκαιριών» με ευθύνη του κράτους αντικαθίσταται επισήμως από την προδιαγεγραμμένη και ταξικά καθορισμένη ανισότητα της πρόσβασης, ενώ η αυστηρή ιεραρχία αντικαθιστά την δημοκρατική συμμετοχή: Ο καθείς εφ’ ω ετάχθη! Το σχέδιο Αθηνά για τις συγχωνεύσεις εντάσσεται αρμονικά σ’ αυτή τη λογική.
* Εκπαιδευτικός Μ.Ε., μέλος του Τμήματος και της ΕΕΚΕ Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
ΕΠΟΧΗ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολικός εκφοβισμός: Το νέο μοριοδοτούμενο σεμινάριο του Παν.Αιγαίου
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 13/01
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση