Thumbnail
Πρωτοβουλία ανεξάρτητων εκπαιδευτικών ΠΕ

Υπουργείο της Παιδείας των περικοπών, της έκθεσης του ΟΟΣΑ και της Αξιολόγησης

Μετά την αλλαγή σκυτάλης στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, η αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που υλοποιεί η κυβέρνηση, μπαίνει στη νέα της φάση. Τη φάση της επιτάχυνσης της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής του δημόσιου σχολείου, της γενικευμένης αξιολόγησης, της απόσυρσης του κράτους από την υποστήριξη του μορφωτικού αγαθού και της επέλασης της αγοράς.

Υπακούοντας τυφλά από το Σεπτέμβρη του 2015 στις δεσμεύσεις του 3ου Μνημονίου και της περιβόητης έκθεσης του ΟΟΣΑ, η Κυβέρνηση ολοκλήρωσε το πρώτο βήμα της συμμόρφωσής της, με τέτοιες περικοπές δομών και εκπαιδευτικού προσωπικού, που έφεραν τον κ. Φίλη να παίρνει «άριστα» από τον Πρωθυπουργό για το «θαύμα», στο άνοιγμα των σχολείων, να εμφανίσει τα χιλιάδες κενά ως καλυμμένα, αλλά με χιλιάδες εκπαιδευτικούς λιγότερους! Το τίμημα όμως, το πληρώνουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που στάλθηκαν στην ανεργία, τα παιδιά που στερούνται μορφωτικά δικαιώματα, οι σχολικές μονάδες που καλύπτουν το περικομμένο τους πρόγραμμα όπως τύχει και με προγράμματα-λάστιχο, οι εκπαιδευτικοί που μετακινήθηκαν ή διαρκώς μετακινούνται από σχολείο σε σχολείο, τα νήπια, οι νηπιαγωγοί και τα νηπιαγωγεία, που μεταλλάσσουν και συρρικνώνουν το περιεχόμενο της λειτουργίας τους.

Λίγο να δει κανείς το μνημόνιο, την έκθεση του ΟΟΣΑ, αλλά και τη γενικότερη συμμόρφωση της κυβέρνησης απέναντι στις απαιτήσεις των θεσμών, μπορεί να καταλάβει ότι αυτές οι περικοπές ήταν μόνο το «πρώτο πιάτο» για τις ορέξεις των δανειστών και πως ο νέος Υπουργός Παιδείας ήρθε με την εντολή να προσαρμόσει γρήγορα την ελληνική εκπαίδευση στα νέα αιτήματά τους και να επιταχύνει τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση, που συντελείται κατ’ εντολή τους.

Έτσι λοιπόν, ο κ. Γαβρόγλου από την πρώτη μέρα της θητείας του φρόντισε να ξεκαθαρίσει στις δηλώσεις του στα ΜΜΕ, στις συναντήσεις με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες αλλά και στις πρόσφατες προγραμματικές δηλώσεις και τη συνέντευξη τύπου στο Υπουργείο, ότι:

  • Θα τηρηθούν στο ακέραιο όλες οι απαιτήσεις των δανειστών και ότι η υλοποίηση των επιταγών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που η κυβέρνηση απλά εξειδικεύει, αποτελεί πυξίδα της πολιτικής της κι απαραίτητη προϋπόθεση για την όποια χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.
  • Οι περικοπές που συντελέστηκαν με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς και ο νέος τρόπος λειτουργίας των σχολικών μονάδων θα συνεχιστεί χωρίς παρεκκλίσεις, ενώ περίοπτη θέση στο σχεδιασμό της αναδιάρθρωσης καταλαμβάνει ο «εξορθολογισμός» στη διαχείριση των πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού.
  • Η αξιολόγηση αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής που σχεδιάζεται, προπαιτούμενο των θεσμών και προτεραιότητα της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης για την επόμενη περίοδο.
  • Εισάγεται η λογική της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και της οικονομικής της αυτοτέλειας,  με στόχο την αγοραία λογική, την επιχειρηματικότητα στη λειτουργία της και την πλήρη απόσυρση του κράτους ακόμα κι από τις πιο συμβατικές υποχρεώσεις του για τη λειτουργία των δημόσιων σχολείων.
  • Οι 20.ΟΟΟ μόνιμοι διορισμοί αποτελούν μια πλάνη και παρά τις γνωστές εξαγγελίες Μπαλτά-Κουράκη-Φίλη, ουδέποτε ως τώρα τέθηκε, έστω και ως αίτημα από το Υπουργείο Παιδείας, στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς.

Αυτοαξιολόγηση- Αξιολόγηση: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Τα ίδια κακόγουστα και καθησυχαστικά επιχειρήματα των Υπουργών των προηγούμενων κυβερνήσεων ανέσυρε ο Υπουργός Παιδείας, για να ξανασερβίρει την παγωμένη αξιολόγηση. Αυτήν που το εκπαιδευτικό κίνημα μπλόκαρε με σκληρό αγώνα και καθυστέρησε  την εφαρμογή της, ώσπου έπεσε η Κυβέρνηση που την εισήγαγε. Είπε δηλαδή, ότι δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, ότι θα ξεκινήσει με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, ότι θα τη λένε «αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου» - αν και δε θα πρέπει όπως δήλωσε να τρομάζει η λέξη αξιολόγηση, ότι θα επεκταθεί ατομικά σε όλα τα στελέχη της εκπαίδευσης μέχρι και τους υποδιευθυντές των σχολείων κι ότι «αργότερα βλέπουμε» για τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς. Αλλά κανείς φυσικά δεν τους πιστεύει!

Είναι φανερό ότι οι σημερινοί κυβερνώντες, γνωρίζοντας το στραπάτσο των προηγούμενων στη μάχη της αξιολόγησης, αναζητούν τους όρους μιας κλιμακωτής και σταδιακής εισαγωγής της κουλτούρας της αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό σύστημα, που θα το προσαρμόσει στην επίτευξη των στόχων του ΟΟΣΑ για περικοπές σε δαπάνες, δομές και προσωπικό, αλλά και στη νεοφιλελεύθερη στόχευση για κατηγοριοποίηση σχολείων –μαθητών – εκπαιδευτικών, στη βάση μιας προκαθορισμένης και μετρήσιμης  αποτελεσματικότητας.

Ξεδιπλώνουν τη νέα αυτή απόπειρα, δυο χρόνια μετά το πάγωμα της προηγούμενης, ξεκινώντας και πάλι με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, διαδίδοντας ότι αυτός θα είναι «κατ’ αρχήν» ο κεντρικός μηχανισμός της αξιολόγησης το επόμενο διάστημα, ενώ κρατούν ενεργούς όλους τους νόμους, τα Π.Δ, τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, τα παρατηρητήρια, τους οργανισμούς τύπου ΑΔΙΔΠΕ, αλλά και στη θέση τους -με ανανεωμένη θητεία, όλους τους επίδοξους αξιολογητές της προηγούμενης περιόδου.

Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, το γνωρίζουμε καλά, είναι η πλήρης προσαρμογή του σχολείου στα δεδομένα των περικοπών, η στοχοποίηση των εκπαιδευτικών για τα μορφωτικά ελλείμματα που γεννούν στους μαθητές οι περικοπές αυτές, η ανάληψη της ευθύνης από τους εκπαιδευτικούς (και όχι από την πολιτεία) για τα λάθη, τις τραγικές ελλείψεις και τις ανεπάρκειες της εκπαιδευτικής πολιτικής, η ενοχοποίησή τους ως υπευθύνων για τις άνισες επιδόσεις των μαθητών, που δημιουργούνται από κοινωνικές αιτίες έξω από το σχολείο, ο πειθαναγκασμός των σχολείων στην αναζήτηση πόρων επιβίωσης από την αγορά, ώστε μπροστά στην οικονομική τους ασφυξία, να αποκτήσουν οικονομική αυτοτέλεια με κάθε τίμημα, ενώ νεώτερες δηλώσεις του Υπουργού εμπλέκουν στη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης τους γονείς και την τοπική κοινωνία. Κυρίως όμως, είναι η ασφαλέστερη μέθοδος για την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, για να «φανούν» τα καλά και τα κακά σχολεία, αυτά που περνούν τον πήχυ και χρηματοδοτούνται κι αυτά που υστερούν κι αφήνονται στην τύχη τους, να μαραζώσουν και να κλείσουν. Τα ήξερε καλά αυτά η μαχόμενη εκπαίδευση, όταν είπε ένα συντριπτικό «όχι στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας», πριν τρία χρόνια. Αυτό θα κάνει και τώρα, γιατί δεν άλλαξε τίποτα!

Στην ίδια λογική, της σταδιακής εισαγωγής και συμφιλίωσης της εκπαίδευσης με την κουλτούρα της αξιολόγησης, εντάσσεται κι η επαγγελία για την περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών, που  ενώ φαίνεται ως προοδευτική και βελτιωμένη εκδοχή των παραδοσιακών μεθόδων της αριθμητικής βαθμολόγησης, αποτελεί μια άλλης μορφής αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των μαθητών, η οποία από μόνη της δεν οδηγεί σε ένα δημοκρατικότερο σχολείο που αμβλύνει τις διαφορές τους. Και φυσικά, τίποτα δεν εμποδίζει τη σύνδεση της αξιολόγησης των μαθητών με τα κριτήρια της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας, όπως και την περαιτέρω συσχέτιση των περιγραφικών επιδόσεων των μαθητών με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Οι κυβερνητικές δηλώσεις, πως η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (πλην των στελεχών) δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης, αλλά και η «διαβεβαίωση» για τον μη τιμωρητικό χαρακτήρα της αξιολόγησης, εξηγούνται αποκλειστικά ως απόπειρα καθησυχασμού της εκπαιδευτικής κοινότητας. Τον έωλο χαρακτήρα αυτών των κυβερνητικών δεσμεύσεων αποκάλυψε ο ίδιος ο Υπουργός, που σε ερώτηση δημοσιογράφου δεν επιβεβαίωσε, αλλά και δεν απέκλεισε τη γενίκευσή της σε όλους τους εκπαιδευτικούς, οι ίδιοι οι «θεσμοί» όταν διέρρεαν πως για να εγκρίνουν στο μέλλον προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών πρέπει να προηγηθεί αξιολόγηση για την απομάκρυνση των «ακατάλληλων», αλλά κι ο πρόσφατος νόμος για την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων που κρατά και τους εκπαιδευτικούς σε ομηρία στη βάση της αρνητικής αξιολόγησης. Και το κυριότερο: Το Π.Δ/152, της ατομικής αξιολόγησης, των ποσοστώσεων και του προκαθορισμού των «ακατάλληλων» εκπαιδευτικών είναι στη θέση του!

Καμιά συναίνεση – Οργανώνουμε την αντίστασή μας!

Το «όχι στην αξιολόγηση», που διατράνωσε η μαχόμενη εκπαίδευση στη μεγάλη μάχη της προηγούμενης περιόδου, θέλει να αποφύγει η σημερινή νεομνημονιακή Κυβέρνηση. Επιδίωξή της είναι να εξασφαλίσει συναίνεση μέσα από τον κλάδο στην πολιτική που θα εφαρμόσει.  

Όμως πλέον, γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο δίκιο είχαν τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία που απέρριψαν και κατήγγειλαν πέρσι τον στημένο διάλογο για την Παιδεία και που οδήγησε στην καταιγίδα, που πλήττει σήμερα κάθε σχολική μονάδα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η τυπική συμμετοχή των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ-ΔΟΕ στο διάλογο, μέχρι σχεδόν την ολοκλήρωσή του, έδωσε στην κυβέρνηση το απαραίτητο δημοκρατικό άλλοθι, για να φέρει  τα νομοθετήματα που ανέτρεψαν τα πάντα στα σχολεία από τη έναρξη της νέας χρονιάς. Είναι γνωστός επίσης, ο αναιμικός αγωνιστικός σχεδιασμός της Ομοσπονδίας και η πορεία που διέγραψε μπροστά σε αυτά τα σκληρά μέτρα, αλλά και πως αν κάτι τάραξε τα νερά της αγωνιστικής άπνοιας, ήταν η μαχητική δράση των πρωτοβάθμιων συλλόγων, σε έναν αγώνα που συνεχίζεται για να μη χωνευτούν οι κραυγαλέες μνημονιακές περικοπές στη σχολική καθημερινότητα.

Η μάχη της αξιολόγησης που έχουμε μπροστά μας και η αντίσταση στο δεύτερο κύμα της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης που υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη δημόσια εκπαίδευση, επιχειρώντας να σαρώσει μορφωτικά δικαιώματα και την εργασιακή αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών, δεν μπορεί να δοθεί με «ναι μεν αλλά», με υπεκφυγές, με κωλυσιεργίες, με αναμονή «περισσότερων εξηγήσεων» από το Υπουργείο, με αποπροσανατολισμούς για «καλή» και «κακή» αξιολόγηση. Κανείς δε δικαιούται να παράσχει το παραμικρό άλλοθι σε μια κυβέρνηση που ενώ υπακούει τυφλά στις αντιδραστικές επιταγές των δανειστών, διατείνεται ανερυθρίαστα πως αφουγκράζεται και υλοποιεί θέσεις του κλάδου! Καλούμε λοιπόν την Ομοσπονδία να μην συμμετάσχει σε οποιουδήποτε τύπου νέο «διάλογο», γενικό ή θεματικό, με το Υπουργείο Παιδείας, για την υλοποίηση του αντιδραστικού μετασχηματισμού της εκπαίδευσης.

 Άλλωστε, σύμφωνα και με την έκθεση παρακολούθησης της εκπαίδευσης και κατάρτισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Σεπτέμβρης 2016), οι άμεσες δεσμεύσεις του υπουργείου είναι:

  • Η υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου»
  • ο περαιτέρω εξορθολογισμός (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων)-δηλαδή συμπτύξεις και συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων
  • η λειτουργία και η διακυβέρνηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
  • η αποδοτικότητα και η αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων με στόχο την εμπέδωση της αγοραίας λειτουργίας , την επιχειρηματικότητα και την κατηγοριοποίησή τους.
  • οι δεσμοί μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης, η συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας
  • η αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών.

Ποιος λοιπόν θα πάει να συναινέσει ή να διαπραγματευτεί τους όρους της σφαγής των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων στη δημόσια Εκπαίδευση; Από πού νομιμοποιείται;

Απέναντι σε αυτήν την επίθεση είναι μονόδρομος η αντίσταση κι ο αγώνας μας! Οι εκπαιδευτικοί μπορούμε να γίνουμε η ατμομηχανή του κινήματος, που θα υπερασπιστεί το δικαίωμα σε μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και θα παλέψει για την ανατροπή της μνημονιακής λεηλασίας. Καλούμε τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία και όλες τις δυνάμεις του αγώνα σε έναν άλλο διάλογο, αυτόν της αγωνιστικής συνεννόησης. Σε ένα μέτωπο αντίστασης, που θα ξεκινάει από κάθε σχολείο, θα συγκροτείται στους συλλόγους και στις Γ.Σ και θα συνενώνει όλον τον κλάδο και στις δυο βαθμίδες. Που θα ξαναβρεί το νήμα αλλά και το νόημα των πραγματικών αγώνων, θα φωνάξει ένα στεντόρειο «Όχι στην αξιολόγηση», θα μπλοκάρει παλιούς και νέους αξιολογητές, θα ακυρώσει την αναδιάρθρωση  και την αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Διεκδικούμε:

  • Την απόσυρση όλων των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και περικοπών (που συντελέστηκαν φέτος σε Δημοτικά, Νηπιαγωγεία, Ειδική Αγωγή και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) και την κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής τους.
  •  Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο χωρίς φραγμούς και αποκλεισμούς, δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή .
  • Γενναία Χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, για κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών, σε εκπαιδευτικό προσωπικό, υποδομές και ανάγκες των σχολείων, μείωση του αριθμού των αριθμών ανά τμήμα.
  •  Κατάργηση της αξιολόγησης κάθε είδους και κάθε μορφής. Δημοκρατικό σχολείο, όλη την εξουσία στους συλλόγους διδασκόντων, ξήλωμα του μηχανισμού των αξιολογητών και των συμβούλων–επιθεωρητών.
  • Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, νέα και σύγχρονα, που θα προάγουν την κριτική σκέψη, την ολόπλευρη γνώση και την κοινωνική χειραφέτηση.
  • Απόσυρση των ιδιωτών, των χορηγών, της επιχειρηματικότητας, του ΟΟΣΑ και της εργαλειοθήκης του από το Δημόσιο σχολείο.
  • Μισθό αξιοπρεπή για ζωή αξιοβίωτη, αποκατάσταση όλων των απωλειών του εισοδήματος της τελευταίας εξαετίας, ανατροπή των αντιασφαλιστικών νόμων και ρυθμίσεων.

 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 05/7

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

foto_education_pencils_2.jpg
Εκπαιδευτικοί: «Να παρθούν πίσω οι αναστολές κατάτμησης νέων τμημάτων σε Δημοτικά και Νηπιαγωγεία»
«Πάει περίπατο το παιδαγωγικό έργο των εκπαιδευτικών που μετατρέπονται σε «παιδοφύλακες»
Εκπαιδευτικοί: «Να παρθούν πίσω οι αναστολές κατάτμησης νέων τμημάτων σε Δημοτικά και Νηπιαγωγεία»
ekpaideusikallitexnika1.jpg
Πανεπιστημιακή Σχολή Παραστατικών Τεχνών χωρίς Πανεπιστημιακούς;
Ανακοίνωση Προέδρων και Κοσμητόρων Τμημάτων Τεχνών των Ελληνικών ΑΕΙ για την ίδρυση Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών
Πανεπιστημιακή Σχολή Παραστατικών Τεχνών χωρίς Πανεπιστημιακούς;