Η εκπαίδευση, η τηλεκπαίδευση κι η επόμενη μέρα...

Επικοινωνιακή φούσκα ή στρατηγικό εργαλείο;

Πέρασε ένας μήνας, που 'κλεισαν τα σχολεία για τον κορονοϊό. Στο διάστημα αυτό, η κυβέρνηση επιδόθηκε σε ένα γαϊτανάκι τηλεοπτικής προπαγάνδας, πληρωμένων δημοσιευμάτων, στοχοποίησης των εκπαιδευτικών και ασφυκτικών πιέσεων για καταγραφή των στοιχείων συμμετοχής στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Μια διαδικασία που την προχωρά αγνοώντας τα ηθικά, νομικά, τεχνικά, παιδαγωγικά άτοπα και παράδοξα που αναδεικνύει. Το Υπουργείο Παιδείας, σε ένα διαρκές κρεσέντο ψεμάτων κι επικοινωνιακού αμοραλισμού, έκλεισε το μήνα αυτό με την απάτη για τα λάπτοπ που τάχα θα΄δινε στους μαθητές και την απαράδεκτη ανακοίνωση για προαιρετική συνέχιση της τηλεκπαίδευσης στις αργίες του Πάσχα, κλείνοντας το μάτι στα ιδιωτικά σχολεία και βαδίζοντας ξανά στο βρώμικο δρόμο της κατηγοριοποίησης των εκπαιδευτικών. Το χειρότερο, η κ. Κεραμέως δεν έχει αποσύρει τις δικές της διαρροές για την πρόθεσή της να φέρει, μες στην καραντίνα και τα σχολεία κλειστά, νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η προαγωγή των σχολείων της "αριστείας", η ταξική επαναφορά της  βάσης του 10 και η μετάλλαξη των αναλυτικών προγραμμάτων στο νηπιαγωγείο.

Πεποίθησή μας είναι ότι μέσα στην κρίση της πανδημίας, το πολιτικό ζήτημα στη χώρα είναι ο κυνισμός της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, που αξιοποιεί το "κράτος έκτακτης ανάγκης" για την αποτροπή της εξάπλωσης του κορονοϊού, ώστε να περάσει ως οδοστρωτήρας πάνω από τα κοινωνικά δικαιώματα και σήμερα αλλά και μετά την κρίση. Στο χώρο της Δημόσιας Παιδείας αξιοποιεί την τηλεκπαίδευση ως πολιορκητικό κριό για το σχολείο της επόμενης μέρας. Ένα σχολείο των λίγων κι εκλεκτών, της ατομικής ευθύνης γονιών κι εκπαιδευτικών κι όχι της ευθύνης και της υποχρέωσης του κράτους να παρέχει καθολικά το μορφωτικό αγαθό.

Η πεποίθηση αυτή εδραιώνεται, αφού μετά τις αντιδράσεις ακόμα και το Υπουργείο παραδέχτηκε ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ούτε προσωρινά δεν αντικαθιστά τη πραγματική διδασκαλία και δεν αναπληρώνει τη διδακτέα ύλη. Προς τι, λοιπόν, όλη αυτή η γιγάντια επιχείρηση εν μέσω πανδημίας που έφερε στα πρόθυρα νευρικής κρίσης εκπαιδευτικούς και γονείς; Όσο κι αν τα ψέματα για την ψηφιακή ετοιμότητα του Υπουργείου βγάζουν μάτια, οι επικοινωνιακές σκοπιμότητες και η προπαγάνδα για να φανεί η "κυβερνητική ικανότητα" δεν είναι η βασική απάντηση στο ερώτημα. Αυτήν, θα τη βρούμε νεοφιλελεύθερη ατζέντα που ξεδιπλώνεται βίαια μπροστά μας:

• Aπό τη γνώση, στις δεξιότητες: Από το νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο, οι νεοφιλελεύθεροι αντιλαμβάνονται την εκπαίδευση ως πολυχώρο εκμάθησης δεξιοτήτων. Bρήκαν λοιπόν χρυσή ευκαιρία και για ένα τουλάχιστον δίμηνο αντικαθιστούν ολοκληρωτικά το σχολείο, ως φορέα και χώρο της γνώσης που κατακτιέται ισότιμα, δημοκρατικά και κοινωνικοποιημένα, με ένα εκβιασμένο σοκ απόκτησης ψηφιακών δεξιοτήτων για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, που όμως δεν επικουρούν την πραγματική διδασκαλία και ως εκ τούτου δεν έχουν παιδαγωγικό αντίκρισμα. Η Γ. Γραμματέας του ΥΠΑΙΘ μιλώντας για τη "σύγχρονη" τηλεκπαίδευση ομολόγησε πως το αρχικό πλάνο των μαθητευόμενων μάγων ήταν να ξεδιπλωθεί σε τέσσερις μέρες ό,τι οργανώνεται σε τέσσερα χρόνια, αγνοώντας συνειδητά τη βιαιότητα αυτής της διαδικασίας, τις ηλικιακές ιδιαιτερότητες, τις δυνατότητες, τις  διαφορές των μαθητών και τις πραγματικές ανάγκες των οικογενειών τις μέρες της πανδημίας, που την καθιστά έτσι μια αντιπαιδαγωγική δραστηριότητα που εθίζει ακόμα περισσότερο τα παιδιά στην έκθεση και τον συμπεριφορισμό της οθόνης.
• Από το σχολείο για όλους, στην απογείωση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων:  Όσα ψεύδη κι αν διατυπώνονται απ' τα κυβερνητικά στελέχη στα φιλόξενα γι αυτούς ΜΜΕ, μόνο το 74% των οικογενειών διαθέτουν σύνδεση στο ίντερνετ και πολύ λιγότερες πληρούν τις τεχνικές προϋποθέσεις διαδικτυακής ταχύτητας και οικιακού τεχνολογικού εξοπλισμού που απαιτεί αυτή η διαδικασία. Κι όταν τις πληρούν, δεν φτάνουν για όλους στην οικογένεια. Αλλά κι όσοι έχουν, δεν ξέρουν αν θα έχουν και αύριο. Κι όσοι δεν έχουν, είναι η χειρότερη στιγμή να υπο-χρεωθούν να αποκτήσουν, φαινόμενο που παίρνει διαστάσεις, ενώ  χιλιάδες παιδιά φτωχών, προσφύγων και μεταναστών είναι βέβαιο πως δεν θα αποκτήσουν, αν δεν φροντίσει καθολικά το κράτος να παρέχει δωρεάν ίντερνετ και εξοπλισμό για όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς. Η εξαπάτηση με τα λάπτοπ για τους μαθητές της ανέχειας, που τη μια μέρα χορηγούσε η κυβέρνηση στα κανάλια και την άλλη έκανε όπισθεν ολοταχώς, δεν ήταν λάθος χειρισμός αλλά ταξική επιλογή. Αυτά τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση οργανώνει βήμα-βήμα το σχολείο των αποκλεισμών και της ατομικής ευθύνης, που επειδή είναι νομικά και συνταγματικά άτοπο-άρα και μη υποχρεωτικό, το προχωρά σήμερα μέσα από το κράτος έκτακτης ανάγκης και τους ποικίλους εκβιασμούς που αναπτύσσει.
• Το σχολείο βορά των ιδιωτικών εταιρειών και συμφερόντων: Αντί να εκσυγχρονίσει, να χρηματοδοτήσει και να αναπτύξει τα σχολικά δίκτυα και το δημόσιο εκπαιδευτικό λογισμικό, αντί να φροντίσει για τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό όλων των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων, το Υπουργείο παρέδωσε παράνομα εκατοντάδες χιλιάδες ηλεκτρονικές διευθύνσεις της σχολικής κοινότητας σε ιδιωτική εταιρία που ετοιμάζεται για τη σχετική αποθησαύριση, έδωσε με απευθείας ανάθεση 150.000 ευρώ  για την κατασκευή της ιστοσελίδας "Mαθαίνουμε Σπίτι", το δικαίωμα στον Αδωνη Γεωργιάδη να πουλάει διαδικτυακά μαθήματα Αρχαίων Ελληνικών στο Δημοτικό με 5 ευρώ συμμετοχή και τον Πατούλη της Περιφέρειας Αττικής να προωθεί διαδικτυακά μαθήματα ιδιωτικών εταιριών και προγράμματα τηλεκπαίδευσης. Όσα ξέρουμε κι όσα δεν ξέρουμε από αυτό το πάρτυ και τα χρήματα που δίνονται σε ιδιώτες και εταιρίες με απευθείας ανάθεση, κινούνται στη λογική "το δημόσιο φεύγει, η αγορά έρχεται", την ώρα που η πανδημία απέδειξε, ιδιαίτερα από το χώρο της Δημόσιας Υγείας, τον άθλιο και αντικοινωνικό χαρακτήρα μια τέτοια πολιτικής επιλογής.
•  Ολοταχώς, στην αξιολόγηση και στην κατηγοριοποίηση: Όταν ζητούνται στοιχεία καταγραφής για τις ψηφιακές τάξεις, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στα προγράμματα της τηλεκπαίδευσης ή για πόσοι και ποιοι εγκατέστησαν, εξοικειώθηκαν και δουλεύουν με την πλατφόρμα τηλεδιάσκεψης, οι ασκοί του Αιόλου έχουν ανοίξει. Οι ποσοτικοί και μετρήσιμοι δείκτες, βασικό εργαλείο της αξιολόγησης, είναι ήδη εδώ να κατασπαράξουν, ακόμα και μέσα στην κρίση, κάθε αλληλέγγυα δράση και πρακτική της μαχόμενης εκπαίδευσης προς τους μαθητές και τις χειμαζόμενες οικογένειές τους, επιβάλλοντας την ομοιομορφία της μετρήσιμης αγέλης. H αξιοποίηση της δυνατότητας ενός εθνικού δικτύου δοκιμασιών για την αξιολόγηση των μαθητών και συνακόλουθα των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων, ο έλεγχος κι ο πανοπτισμός της τηλεδιδασκαλίας, η έκθεση της μαθητικής "τάξης" και του προφίλ των μαθητών σε πολλαπλάσια αυτιά και μάτια, αποτελούν εικόνες από το μέλλον και μιας δυστοπίας στην εκπαίδευση που χτίζεται σήμερα.
• Aπό το εργασιακό δικαίωμα, στο οικιακό φασόν χωρίς ωράρια: Ένα μήνα τώρα με πρόσχημα τα κλειστά σχολεία, φούντωσαν οι οδηγίες, οι διαταγές και οι εντολές για  δουλειά χωρίς ωράρια, χωρίς γιορτές και σχόλες. Από τους Δ/ντές και τις Δ/ντριες που πλήρωσαν το κόστος των κυβερνητικών σκοπιμοτήτων με εξωπραγματικές και αλληλλοαναιρούμενες διοικητικές απαιτήσεις, μέχρι τους εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων που πειθαναγκάζονται να ανταποκριθούν μέρα και νύχτα σε πρωτόγνωρα ψηφιακά καθήκοντα με αναφορά σε όλες τις τάξεις και τα σχολεία που διδάσκουν, σε δίκτυα που σέρνονται, σε τηλεδιασκέψεις χωρίς ωράρια σε εντολές συλλογής και καταγραφής στοιχείων και σε τελεσίγραφα που έληγαν κυριολεκτικά μεσάνυχτα, αναδύεται η εικόνα όχι μιας εκπαίδευσης της "ανάγκης", αλλά ενός ατελείωτου οικιακού φασόν για να προαχθεί και να μετρηθεί η παιδαγωγική του φαίνεσθαι. Η ιστορία αυτή, της κατάλυσης των ωραρίων και των δικαιωμάτων, που επενδύεται κι από πάνω με ηθικά προτάγματα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ηθική των εργοδοτών και των επιχειρήσεων, στην οποία οδηγείται το σχολείο της επόμενης μέρας.

• Aπό την υποχρέωση του κράτους για δάσκαλο, τάξη κι αίθουσα, στην τηλεδιδασκαλία : Η κ. Κεραμέως δήλωσε ότι η τηλεκπαίδευση ήρθε για να μείνει. Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία. Oι τηλεδραστηριότητες αναπτύσσονται εκεί που το κράτος δεν αναλαμβάνει τις κοινωνικές του υποχρεώσεις. Όπως στην Κάσο και στη Νίσυρο, που φέτος το Σεπτέμβρη δεν προσέλαβαν εκπαιδευτικούς, αλλά οθόνες. Όπως σκοπεύει να υποκαταστήσει την πρόσληψη εκπαιδευτικών στα νησιά, στις δυσπρόσιτες περιοχές, σε ειδικότητες και γνωστικά αντικείμενα ανάλογα με την . Να καλύψει  κενά κι ανάγκες εκπαιδευτικών σε όλη τη χώρα με απλήρωτες υπερωριακές μορφές σύγχρονης και ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης. Την υποδομή που στήνεται τώρα για μια τέτοια εξέλιξη στο μέλλον, την παραγγέλνει εδώ και χρόνια ο ΟΟΣΑ ως μέθοδο εξοικονόμησης πόρων και μείωσης του προσωπικού στην εκπαίδευση.

ΔΟΕ: ενοχικά; συνένοχα; ή και τα δύο;

Η Ομοσπονδία, με πλήρη συνενοχή στην προηγούμενη πορεία οικοδόμησης μέτρων εμπιστοσύνης με την νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική ατζέντα, αποκορύφωμα η αποδοχή της αξιολόγησης και του προσοντολογίου, κάθε φορά που τοποθετήθηκε στα μέγιστα ζητήματα που ανέκυψαν το μήνα που πέρασε, το έκανε καθυστερημένα, ενοχικά και συνένοχα. Αγνόησε και δεν κατήγγειλε τη βιαιότητα της διαδικασίας των μαθητευόμενων μάγων του Υπουργείου, τις παρανομίες, τις αφόρητες πιέσεις, τις παλινωδίες, τους αποκλεισμούς μαθητών, την κατηγοριοποίηση, την εξαπάτηση και την ενορχηστρωμένη στοχοποίηση των εκπαιδευτικών. Αλλά κι όταν τοποθετήθηκε, το έκανε κατόπιν εορτής, ενοχικά και με κάλυψη στην κυβερνητική πολιτική. "Εμείς τα κάνουμε όλα και με το παραπάνω" ήταν το μότο που καθυστερημένα επέλεξε, αρνούμενη την παραμικρή κριτική σε όσα έφεραν τον κλάδο στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

Kινούμενη στη γραμμή της "εθνικής ομοψυχίας", που με προκάλυμμα την πανδημία καταπίνει αμάσητη όλη τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, υπονόησε πως με την αποδοχή της τηλεκπαίδευσης και της παιδαγωγικής του φαίνεσθαι που επέβαλε το Υπουργείο, βάζουμε φραγμό στον κοινωνικό αυτοματισμό! Ξεγέλασε τους εκπαιδευτικούς για το ποιος τον ενορχηστρώνει, δηλαδή η Κυβέρνηση, και εκείνη μετά την "υπεύθυνη στάση" της ΔΟΕ φλερτάρει με την ιδέα να φέρει αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μέσα στην πανδημία. Για το ίδιο θέμα η ΔΟΕ, αντί να καταγγείλει την κυβέρνηση και να θεωρήσει την κατάθεση του ν/σχδιου ως casus- beli για τον κλάδο, ψελίζει σε ανακοίνωσή της ότι σε τέτοιες συνθήκες δυσχεραίνεται ο αναγκαίος θεσμικός διάλογος. Τόσο fair-play!

Με τέτοια πορεία της ΔΟΕ ήταν φυσιολογική εξέλιξη που, ως συνδικάτο εργαζομένων, δεν ανέδειξε τις συνέπειες από τις μνημονιακές πολιτικές στο  Σύστημα Υγείας, δεν διεκδίκησε μέτρα στήριξης-τώρα για να σωθεί ο λαός, κινούμενη στη γραμμή "μένουμε σπίτι και βαράμε παλαμάκια" (στην κυβέρνηση). Για τα 100.000 ευρώ από τις συνδρομές των εκπαιδευτικών που σωστά προσέφερε για την ενίσχυση του υγειονομκού συστήματος, δεν φρόντισε να συνεργαστεί αποκλειστικά με τις ενώσεις των νοσοκομειακών γιατρών και υγιειονομικών και να τα θωρακίσει από την κυβερνητική εμπλοκή και διαχείριση.

Στην ίδια γραμμή, που κατάπιε αμάσητα τον διοικητικό αυταρχισμό, τις καταγραφές στοιχείων, την κατηγοριοποίηση, τις αυθαιρεσίες και την καταστρατήγηση ωραρίων και αργιών, κινήθηκαν αγωνιστικές δυνάμεις του κινήματος, κάτω από μια κομματική παρότρυνση να δοθούν μέσω της αποδοχής της τηλεκπαίδευσης διαπιστευτήρια υπευθυνότητας στο λαό. Ενίσχυσαν όμως όχι το λαό, αλλά το υποκριτικό αφήγημα της κυβέρνησης ότι "τα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά", όταν μάλιστα οι ανισότητες απογειώνονται, οι γονείς απολύονται ή δουλεύουν στη ρουλέτα του κορονοϊού και τους κατακυριεύει το άγχος για την ασφάλεια και την επιβίωσή τους.

Τι φέρνει η κρίση ; Τί έχουν ανάγκη τα έγκλειστα παιδιά μας;

Nα το ξεκαθαρίσουμε: Δεν ανταποκρινόμαστε στις εκκλήσεις για "ομοψυχία". Τα κυβερνητικά χείλη που το λε Θέλουν να εξασφαλίσουν τη εκβιασμένη συναίνεσή μας, όταν δεν το κάνουν με την φίμωση της φωνής μας ή τη χούντα της ενημέρωσης που εγκαθιστούν. Πρόκειται για μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση από έναν ιό που προσβάλλει όλους τους ανθρώπους, αλλά τα αποτελέσματά του (και τα θανατηφόρα και τα οικονομικά) τον χαρακτηρίζουν ως την πανδημία των φτωχών. Γιγαντώνεται από την καπιταλιστική ασυδοσία και τη νεοφιλελεύθερη αποδόμηση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, εδώ και δεκαετίες, πράγμα ολοφάνερο στις χώρες της Δύσης και την αμαρτωλή ΕΕ, που απέδειξε και πάλι ότι είναι φωλιά λύκων και όχι ένωση αλληλεγγύης των χωρών και των λαών της.

Η απαγόρευση της κυκλοφορίας, όπως και οι εξαιρέσεις της, έχει κοινωνικό και πολιτικό πρόσημο, που ξεπερνά την επιστημονική και επιδημιολογική της διάσταση. Χιλιάδες εργαζόμενοι υποχρεώνονται να εργάζονται χωρίς ελέγχους για μέτρα ασφαλείας, αλλά καμιά συλλογική δράση (ούτε καν συμβολική για την υποστήριξη των κοινωνικών αναγκών δεν είναι επιτρεπτή. Υγειονομικοί πολεμούν τον ιό στην πρώτη γραμμή, χωρίς τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα, Πρόσφυγες, μετανάστες, φυλακισμένοι στοιβάζονται χωρίς φροντίδα στα γκέτο και τους καταυλισμούς μέσα σε απαράδεκτες συνθήκες. Χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους με ένα επίδομα 800 ευρώ (άπαξ κι όχι για όλους), την ώρα που επιχειρήσεις λαμβάνουν παρατεταμένα προνόμια για άρση υποχρεώσεων, απολύσεις και μείωση μισθών. Η αναγκαία στήριξη της Δημόσιας Υγείας με διορισμούς, νέες κλίνες και ΜΕΘ για να σωθεί ο λαός υποβιβάστηκε από την Κυβέρνηση σε φιλανθρωπικό γκαλά. Άνθρωποι πεθαίνουν στα σπίτια τους και μετά τους κάνουν το τεστ, ενώ εύποροι και επώνυμοι το κάνουν δυο και τρεις φορές χωρίς συμπτώματα. Την ώρα που ο κόσμος γονατίζει, εκατομμύρια χαρίζονται σε καναλάρχες, εργολάβους, κλινικάρχες, κολλητούς.

Aυτή είναι η "κανονικότητα" που θέλουν να χωνέψουμε σήμερα επιδεικνύοντας "εθνική ομοψυχία", για να τη διαδεχθεί φυσικά η κοινωνικοοικονομική πανδημία του αύριο: Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, το χτύπημα σε κάθε κρατική δαπάνη για τα κοινωνικά αγαθά, η αποθέωση της εργοδοτικής ασυδοσίας κι η συντριβή όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, ο κρατικός αυταρχισμός, η μεταδημοκρατία και το μόνιμο κράτος έκτακτης ανάγκης, η περιστολή των ελευθεριών κι η παρεμπόδιση των κοινωνικών αγώνων, η αποδόμηση και συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου και η αντικατάσταση του δικαιώματος στη μόρφωση με voucher τηλεκπαίδευσης κι απόκτησης δεξιοτήτων, η ιδιωτικοποίηση και η επιχειρηματική της λειτουργία της εκπαίδευσης, η αξιολόγηση και η κατηγοριοποίηση σχολείων -μαθητών- εκπαιδευτικών.

Σε αυτήν την "κανονικότητα" ζουν σήμερα οι μαθητές μας και οι οικογένειές τους. Στον εγκλεισμό, στην ανέχεια, στο άγχος και την ανασφάλεια. Τα παιδιά μας, ιδιαίτερα τα παιδιά των "πίσω θρανίων" και των υψηλών ανισοτήτων, έχουν ανάγκη την αρωγή, την αλληλεγγύη και την υποστήριξη της μαχόμενη εκπαίδευσης. Την επικοινωνία μαζί τους και την ψυχολογική τους συνδρομή. Έχουν ανάγκη από τα δίκτυα αλληλεγγύης και στήριξης απέναντι στη μάχη της επιβίωσης. Από δασκάλους που δε θα σιωπούν πίσω από τη μάσκα, αλλά θα φωνάζουν δυνατά για το σχολείο των όλων των ίσων και των διαφορετικών σε μια κοινωνία συλλογικής αξιοπρέπειας. Που δεν θα συμμορφώνονται στην παιδαγωγική του μετρήσιμου φαίνεσθαι και και δεν υπακούν στα κυβερνητικά τηλεπαραγγέλματα των αποκλεισμών για χιλιάδες μαθητές. Που θα τολμούν να λεν στους γονείς ότι το σχολείο δεν είναι η "ύλη" αλλά η γνώση που κατακτιέται συλλογικά. Που, μέσα από την αλληλεγγύη τους, θα διατηρήσουν μια στοιχειώδη παιδαγωγική σχέση με όλα τα παιδιά και το άρωμα σχολείου όσο είναι κλειστό, γιατί μόνο το ανοιχτό σχολείο είναι εγγύτητα, αλληλεγγύη, μάθηση. Για να γυρίσουμε όλοι σύντομα στο φυσικό μας χώρο. Την κυψέλη της πραγματικής τάξης κι όχι της οθόνης.  

θα λογαριαστούμε λοιπόν! Και τώρα και μετά

Σήμερα χτίζεται η επόμενη μέρα. Η επόμενη μέρα στο σχολείο, στην κοινωνία αλλά και στο κίνημα. Για να λογαριαστούμε μετά, που θα λογαριαστούμε, πρέπει να σηκώσουμε τη φωνή μας σήμερα. Με κάθε τρόπο, με αγώνα κάθε είδους και μορφής, συλλογικά , ενωτικά και αλληλέγγυα. Χωρίς ενοχές για ό,τι μας ανήκει!  Διεκδικούμε:

• Στήριξη του ΕΣΥ, μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Νέες ΜΕΘ, επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, για να σωθούν οι ζωές των ανθρώπων
• Κανείς εργαζόμενος να μη χάσει τη δουλειά του! Καμιά μείωση μισθού σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Να αποσυρθεί τώρα κάθε σκέψη να κατατεθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Όχι στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Όχι στους ταξικούς αποκλεισμούς και την επαναφορά της βάσης του 10.
• Καμιά  υποχρεωτικότητα να μην θεσπιστεί στα μοντέλα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης που κομίζει το Υπουργείο. Έξω οι εταιρίες και ο "μεγάλος αδελφός" από τη Δημόσια Εκπαίδευση. Όχι στην κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων. Mείωση της ύλης, όχι στην παράταση του έτους και την περικοπή των διακοπών.
• Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση σε όλη τη χώρα. Όλα τα νήπια 4-6  ετών στις εγγραφές του Μαΐου  στα δημόσια νηπιαγωγεία. Όχι στην αλλοίωση του αναλυτικού προγράμματος του νηπιαγωγείου.
•  Δωρεάν γρήγορο ίντερνετ και ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε όλη την σχολική κοινότητα.
• Καμιά μείωση προσωπικού στο νέο σχολικό έτος. Να μην απολυθούν οι αναπληρωτές. Να συνεχιστούν οι συμβάσεις τους και να μονιμοποιηθούν όλοι/ες το Σεπτέμβρη. Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών. Όχι στη γενίκευση της τηλεδιδασκαλίας.
• Μέτρα υγιεινής στα σχολεία , προσλήψεις μόνιμων καθαριστριών-στων  πλήρους ωραρίου,  σχολικών νοσηλευτών, τραπεζοκόμων και βοηθητικού προσωπικού για όλα τα σχολεία και νηπιαγωγεία.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 03/7

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber