Μετατροπή του 3ου Γυμνασίου Κοζάνης σε Ωνάσειο Πρότυπο: Υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης

O Σύλλογος Διδασκόντων του 3^ου Γυμνασίου Κοζάνης με σχετική του ανακοίνωση αναφέρεται στη μετατροπή του σχολείου σε Ωνάσειο Πρότυπο Γυμνάσιο. Η δημιουργία σχολικών αποκλεισμών και η απομάκρυνση των παιδιών της γειτονιάς από το τοπικό σχολείο αντιβαίνουν στις αρχές της κοινωνικής συνοχής και της ισότητας.

«Καλούμε την πολιτεία να επενδύσει στην ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης και να αναθεωρήσει την απόφαση αυτή προς όφελος όλων των μαθητών και εκπαιδευτικών», αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί.

Αναλυτικά:

Ως Σύλλογος Διδασκόντων του 3ου Γυμνασίου Κοζάνης, αισθανόμαστε την ανάγκη να τοποθετηθούμε δημόσια σχετικά με τη μετατροπή του σχολείου μας σε Ωνάσειο Πρότυπο Γυμνάσιο εκφράζοντας τις ανησυχίες μας, τους προβληματισμούς μας αλλά και την αντίθεσή μας . Η απόφαση αυτή, αν και μπορεί να έχει γίνει με τις καλύτερες προθέσεις, εγείρει σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται με τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την ισότητα ευκαιριών για όλους τους μαθητές και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Η εισαγωγή εξετάσεων για την επιλογή μαθητών δημιουργεί ένα σχολικό περιβάλλον αποκλεισμού, όπου δεν θα έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως σχολικής επίδοσης, κοινωνικής ή οικονομικής κατάστασης. Αυτή η διαδικασία, αντί να ενισχύει την παιδαγωγική στήριξη και την κοινωνική ενσωμάτωση, οδηγεί σε κατηγοριοποίηση των μαθητών και σε περιθωριοποίηση των λιγότερο προνομιούχων. Επιπλέον, είναι απαράδεκτο να εξαναγκάζονται τα παιδιά της γειτονιάς του Σχολείου μας να εγκαταλείπουν το σχολείο της περιοχής τους, το οποίο παραδοσιακά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κοινότητας. Με αυτόν τον τρόπο διαταράσσεται η κοινωνική συνοχή της γειτονιάς, ενώ τα παιδιά και οι οικογένειές τους θα πρέπει να αναζητήσουν σχολεία σε άλλες περιοχές.

Αντί να προωθείται ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που εξυπηρετεί λίγους και ευνοεί τις διακρίσεις, η πολιτεία θα έπρεπε να επενδύσει στη δημόσια εκπαίδευση, με στόχο την ενίσχυση της ποιότητας και της ισότητας σε όλα τα σχολεία. Η εκπαίδευση δεν είναι μόνο η μετάδοση γνώσεων αλλά και η καλλιέργεια αξιών όπως η ισότητα, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη. Το δημόσιο σχολείο είναι ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας, όπου συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν μαθητές από διαφορετικά περιβάλλοντα, μαθαίνοντας να συνεργάζονται και να συνδημιουργούν. Ο διαχωρισμός που εισάγει η λογική των προτύπων στερεί από τους μαθητές αυτή την πολύτιμη εμπειρία.

Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον αντίκτυπο της αλλαγής αυτής στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Η κατάργηση του Σχολείου μας και η μετατροπή του σε πρότυπο Ωνάσειο οδηγεί σε απώλεια των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών με συνέπεια αναγκαστικές μετακινήσεις διαταράσσοντας τη συνέχεια και τη σταθερότητα που απαιτούνται για ένα αποτελεσματικό εκπαιδευτικό περιβάλλον. Οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν με αφοσίωση στο σχολείο μας, αποτελώντας τον πυρήνα της καθημερινής του λειτουργίας, βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να επιδιώκεται η «αριστεία» όταν αυτή συνοδεύεται από την υπονόμευση του ανθρώπινου δυναμικού που αποτελεί τη βάση κάθε σχολείου;

Το Ίδρυμα Ωνάση, ένας οργανισμός με αποδεδειγμένο ιστορικό φιλανθρωπικής και πολιτιστικής προσφοράς, θα μπορούσε  να επανεξετάσει τον τρόπο υλοποίησης του έργου του στον τομέα της εκπαίδευσης και να προσφέρει ανεκτίμητη βοήθεια υποστηρίζοντας οριζόντια τη δημόσια εκπαίδευση, επενδύοντας σε δράσεις και υποδομές που ωφελούν όλους τους μαθητές. Η δημιουργία σχολικών βιβλιοθηκών, η ενίσχυση προγραμμάτων ψηφιακής εκπαίδευσης, η στήριξη μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η επιμόρφωση εκπαιδευτικών είναι μόνο μερικές από τις παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να έχουν θετικό, καθολικό αντίκτυπο.

Ζητούμε από την πολιτεία:

• Να αναθεωρήσει την απόφαση ίδρυσης σχολείων που προάγουν την κοινωνική ανισότητα και τον αποκλεισμό.
• Να διασφαλίσει ότι τα σχολεία της γειτονιάς παραμένουν προσβάσιμα σε όλα τα παιδιά.
• Να στηρίξει και να ενισχύσει τη δημόσια εκπαίδευση, ώστε να παρέχεται υψηλού επιπέδου παιδεία σε όλους τους μαθητές, χωρίς εξαιρέσεις.

Κλείνοντας, ως εκπαιδευτικοί που υπηρετούμε με αφοσίωση τη δημόσια εκπαίδευση, καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να αφουγκραστεί τις ανησυχίες μας. Η εκπαίδευση πρέπει να παραμείνει ένας χώρος συμπερίληψης, συνεργασίας και ισότητας. Η αριστεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι προνόμιο λίγων, αλλά δικαίωμα όλων, χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις.

Για αυτούς τους λόγους επιθυμούμε να παραμείνει το Σχολείο μας δημόσιο σύμφωνα με το υπάρχον καθεστώς.