Ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία

 

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

 

Για πούλημα λοιπόν,

ό, τι έμεινε από χτες,

ελπίδες ανεκπλήρωτες

ευκαιρίες μοναδικές.

Για πούλημα και το μέλλον.

Δ. Μούτσης

Ολοένα και περισσότεροι κρίκοι προστίθενται στην ατέλειωτη αλυσίδα των κατ΄ ευφημισμόν αποκρατικοποιήσεων για την «αξιοποίηση», δήθεν, της δημόσιας περιουσίας και τη «σωτηρία της πατρίδας». Από τις Σκουριές Χαλκιδικής, τη Θράκη, τη Θάσο μέχρι τη Ρόδο και από την Κρήτη μέχρι την ευπώλητη Κέρκυρα, βασικές υποδομές (αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμοι, σιδηρόδρομοι), «κοινωφελείς» επιχειρήσεις (ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες), εκτάσεις που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις προστασίας της φύσης, με αρχαιολογικά ευρήματα - άρα αναπαλλοτρίωτες-  κτίρια. Με δυο λόγια η δημόσια περιουσία, ο φυσικός πλούτος  βγαίνουν στο σφυρί με βάση τις επιταγές των Μνημονίων, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Άλλωστε με βάση και τη δανειακή σύμβαση η περιουσία της Ελλάδας είναι δεσμευμένη.

Ο κακόφημος Οργανισμός ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) πολυδάπανος και με εκατοντάδες  χρυσοπληρωμένα μέλη έχει αναλάβει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου της χώρας  παραβιάζοντας ευθέως και τα όποια ψήγματα εθνικής ανεξαρτησίας, το ίδιο το Σύνταγμα και τα βασικά κοινωνικά, πολιτιστικά δικαιώματα. Οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κονιορτοποιούν βασικά δικαιώματα και παρεμποδίζουν την πρόσβαση σε βασικά κοινωνικά αγαθά στην παιδεία, στην υγεία, στο νερό , στην ενέργεια ακόμα και στην εργασία. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε ένα ευρώ δε θα πηγαίνει στο ελληνικό δημόσιο ή σε οποιασδήποτε μορφής επένδυση, αφού προβλέπεται ότι «εντός δέκα ημερών» το αντίτιμο των εκποιήσεων θα κατατίθεται στο λογαριασμό των δανειστών για την εξόφληση του χρέους. Η χώρα, έτσι, μετατρέπεται σε νεοαποικία χρέους. Η ανεκτίμητη δημόσια περιουσία ξεπουλιέται για 15 δις ευρώ έναντι αρχικής πρόβλεψης 50 δις ευρώ, δηλαδή «αντί πινακίου φακής»  που και αυτό θα το φάνε οι δανειστές - δυνάστες μας. 

Η «ανάπτυξη» που ιδιωτικοποιεί τη δημόσια περιουσία καταστρέφοντας το περιβάλλον, υπονομεύοντας την υγεία και την ίδια την ανθρώπινη ζωή για τη συσσώρευση κέρδους στο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές είναι καταστροφική, ακόμα και αν προσφέρει μερικές θέσεις εργασίας για ένα κομμάτι ψωμί, που καθόλου σίγουρο δεν είναι, όταν βασικά εργασιακά δικαιώματα καταπατούνται και εγκαθιδρύεται καθεστώς σύγχρονης δουλείας. 

Οι κυβερνώντες θεωρούν τη δημόσια περιουσία ως «ατομική ιδιοκτησία» που μπορούν να την εκποιούν πουλώντας εκδούλευση στους ισχυρούς, ξένους αφέντες τους με βάση μια αντιδραστική πολιτική που δεν  αναγνωρίζει κοινωνικά αγαθά και δικαιώματα, αλλά εμπορεύματα που εκποιούνται με αποτέλεσμα οι πολίτες να μετατρέπονται από χρήστες σε  πελάτες. Το «δημόσιο συμφέρον» ακόμα και ως έννοια παραγκωνίζεται  για να προστατευτεί το «ατομικό συμφέρον» των αγοραστών, αφού  στις περιοχές που ξεπουλιούνται θεσμοθετείται ένα ειδικό περιβαλλοντικό και χωροταξικό καθεστώς! Στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου στερούνται οι εργαζόμενοι και η κοινωνία βασικά κοινωνικά αγαθά και πηγές πλούτου.

Η ευπώλητη Κέρκυρα

Η Κέρκυρα πωλείται σε τιμή ευκαιρίας. Δεν είναι υπερβολή. Το λιμάνι, το αεροδρόμιο έχουν μπει σε διαδικασία πώλησης! Ο Ερημίτης στην Κασσιόπη ήταν από τις πρώτες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα που βγήκαν στο σφυρί και επιχειρείται να παρακαμφθεί η απόφαση του Σ.τ.Ε.  για να ακυρωθεί η πώληση λόγω του ναυτικού φυλακίου και της εθνικής σημασίας της συγκεκριμένης τοποθεσίας. Γουβιά, Αγ. Ελευθέριος, Μον Ρεπό, Παλαιόπολη, Castello Bibelli, Νήσος είναι μερικοί κρίκοι στην αλυσίδα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Ο Νήσος περιλαμβάνει όλη τη περιοχή των αμμόλοφων, του κεδροδάσους και όλη την  παραλίμνια και παραθαλάσσια περιοχή του Αγίου Γεωργίου μέχρι τη λιμνοθάλασσα Κορισσίων. Ολόκληρη περιοχή είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα Natura 2000, λόγω του φυσικού κάλους της, της πανίδας και της χλωρίδας της και της βιοποικιλότητας  του οικοσυστήματος της και από το Σύνταγμα της χώρας χαρακτηρίζεται αναπαλλοτρίωτη. Από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων - Υγροτόπων (ΕΚΒΥ) η λίμνη έχει χαρακτηριστεί σπάνιος υγρότοπος που πρέπει να προστατευτεί. Μια περιοχή γνωστή παγκοσμίως, για τον υγροβιότοπο και το μοναδικό στο είδος του κεδροδάσος, που εκτός από την απαράμιλλη περιβαλλοντική της αξία, έχει εξαιρετικό αρχαιολογικό - προϊστορικό ενδιαφέρον, αποτελεί πηγή πλούτου και έθρεψε όλους  τους κατοίκους των παραλίμνιων πάλαι ποτέ κοινοτήτων. 

 

Ποτέ άλλοτε δεν ήταν πιο αναγκαία η συγκρότηση ενός παλλαϊκού μετώπου υπεράσπισης της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού μας πλούτου για να σταματήσει το ξεπούλημα προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών επιχειρήσεων.

* O Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» και του Εκπαιδευτικού Ομίλου, εκπρόσωπος των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων - Κινήσεων στο Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. της Ο.Λ.Μ.Ε.