Thumbnail
Του Θανάση Σκαμνάκης 

Καθώς η φάκα έκλεινε από πάνω του και η γάτα παραµόνευε εκεί κοντά, ο ποντικός, στο διήγηµα του Φρ. Κάφκα, είπε: «Αλλοίµονο, ο κόσµος γίνεται ολοένα και πιο στενός». Ίσως θα έπρεπε µε αυτό το ελάχιστο να ολοκληρωθεί το σηµερινό σχόλιο, και να ακολουθούσε λευκό, ως ένδειξη σιωπής (η σιωπή µερικές φορές -ή τις περισσότερες- είναι πιο εύγλωττη από τις λέξεις). Αλλά µια εφηµερίδα κυκλοφορεί χωρίς λευκά. Κι άρα τη σιωπή θα πρέπει να τη φανταστούµε. Οι πιο ευφάνταστοι αναγνώστες ας µη συνεχίσουν την ανάγνωση. Οι πιο περίεργοι µπορούν να συνεχίσουν. ∆εν θα ανακαλύψουν διαβάζοντας ως το τέλος ποιος πράγµατι έκανε το έγκληµα. Η ιστορία δεν έχει σασπένς, το έγκληµα συντελείται από την πρώτη γραµµή µε γνωστούς δράστες, οι εκπλήξεις δεν γίνονται στα κείµενα αλλά στην πραγµατικότητα.

Εν πάση περιπτώσει, το εν γένει κλίµα έχει πολλές δυσκολίες. Οι καλύτεροι χωρίς πεποίθηση και οι χειρότεροι είναι γεµάτοι από την ένταση του πάθους, όπως λέει ο Ουίλιαµ Γέιτς σε ένα του ποίηµα.

Και εν τω µεταξύ, για να προστατευθούµε από τον απειλητικό κόσµο, για να αντέξουµε στις στενωπούς των καιρών µας, δίνουµε ερµηνείες που χάνουν την αντικειµενικότητά τους, δηµιουργούµε µικρόκοσµους που είναι καλοί σαν καταφύγια κατατρεγµένων ανθρώπων, αλλά γίνονται επικίνδυνοι όταν µεγαλώνουν οι διαστάσεις. Φοβάµαι, κι όσο φοβάµαι τόσο τείνω να πιστεύω σε θεότητες, κάθε είδους, τόσο κάνω σχέδια που δεν επαρκούν, χωρίς όµως να έχω άλλα, τόσο υποκύπτω σε παρορµήσεις της στιγµής και σε εξάρσεις µεγαλείου… τόσο υποκύπτω και τόσο φωνάζω για να µη φανεί πως υποκύπτω.

Σε διάφορες παρατάξεις της Αριστεράς ισχύουν αυτά. Μακάρι όχι και στη δική µας. Αλλά αυτά δεν είναι ζητήµατα προθέσεων, θέλησης µόνο ή ενεργής αυτοπεποίθησης. Ο φόβος είναι το πιο υπόγειο και διαβρωτικό συναίσθηµα. Και µετατρέπει την αίσθηση της πραγµατικότητας!

Συνάντησα κάποιον κάποτε που στάθηκε παλικάρι στα βασανιστήρια. Όσο ένιωθε ότι εκείνος φόβιζε αυτούς κι όχι αυτοί εκείνον, νικούσε. Τον τσάκιζαν χτυπώντας τον, τον εκµηδένιζαν στα λόγια, τον έβαζαν σε φάλαγγα, τον πολεµούσαν ψυχολογικά, αλλά αυτός τους είχε πάρει τον αέρα. Του είχαν αναγνωρίσει την ύπαρξη και τη σηµασία του. Στα µάτια του γινόταν σπουδαίος όσο αντιστεκόταν. Τους νίκησε. Κάποια φορά, σε άλλη εποχή, σε άλλο µέτωπο, έκαναν πως δεν τον αναγνώριζαν, πως δεν είχε καµία σηµασία, πως δεν τον φοβούνται. Τότε φοβήθηκε εκείνος. Και υπέκυψε.

Πηγή: prin.gr 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 2/8

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

Κώστας Καρυοτάκης
Η αυτοκτονία του θλιμμένου ποιητή, Κώστα Καρυωτάκη και το αναπάντητο «γιατί»
«Όλα τελείωσαν. Το σημείωμα να το, σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει, αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο», έγραφε ο Κώστας Καρυωτάκης. Ένα χρόνο πριν την...
Η αυτοκτονία του θλιμμένου ποιητή, Κώστα Καρυωτάκη και το αναπάντητο «γιατί»
σχολειο
Οργή των Γονέων για τις συγχωνεύσεις τμημάτων σε διάφορους Δήμους
Αποφασίστηκε σε όλες τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης η υποχρεωτική συγχώνευση τμημάτων ακόμα και μεταξύ τάξεων, σε τμήματα των 25...
Οργή των Γονέων για τις συγχωνεύσεις τμημάτων σε διάφορους Δήμους
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 1.jpg
Θητεία στελεχών εκπαίδευσης - Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 42 ν. 4823/2021
«Όσοι τοποθετούνται σε θέσεις στελεχών της εκπαίδευσης διαγράφονται, μετά από την έκδοση της απόφασης τοποθέτησης, από τον αξιολογικό πίνακα επιλογής»
Θητεία στελεχών εκπαίδευσης - Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 42 ν. 4823/2021