podosfairo
Σήμερα, από την παρούσα κυβέρνηση, εξυπηρετείται ο επιχειρηματίας που είχε ταυτιστεί κομματικά με την παρούσα αντιπολίτευση. Αύριο είναι βέβαιον ότι θα εξυπηρετηθεί, αν χρειαστεί ο επιχειρηματίας που ταυτίζεται με την παρούσα κυβέρνηση από την σημερινή αντιπολίτευση και ενδεχόμενη αυριανή κυβέρνηση και τούμπαλιν. Κάτι σαν την ημέρα της μαρμότας, αν και το συμπαθές ζώο δεν έχει ιδέα από την ποδοσφαιροποιημένη πολιτική ζωή του τόπου

Νομίζω ότι το είχα αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο μου (Show me the money – Ψάξτε το δρόμο του χρήματος). Για του λόγου το αληθές πατήστε ΕΔΩ. Ποτέ στο παρελθόν η πολιτική ζωή του τόπου δεν είχε τόσο πολύ ποδοσφαιροποιηθεί όσο σήμερα.

Ποτέ δεν είχε τόσο πολύ ταυτιστεί η πολιτική βούληση των δύο κορυφαίων κομμάτων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, όσο σήμερα ταυτίζεται η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση αντίστοιχα με κάποιον επιχειρηματία, όχι αποκλειστικά τον ίδιο. Δηλαδή: Σήμερα ταυτίζομαι εγώ ως αντιπολίτευση με τον τάδε επιχειρηματία και αύριο ως κυβέρνηση εξυπηρετώ τα συμφέροντα του ιδίου ή του άλλου επιχειρηματία. Αναλόγως τι μου συμφέρει και τι συμφέρει τον κάθε κεφαλαιούχο και αναλόγως ποιος κεφαλαιούχος βρίσκεται πιο κοντά στα κομματικά μου θέλω και κυρίως αν τα επιχειρηματικά του συμφέροντα εξυπηρετούνται ή όχι προκειμένου να υποστηρίζει το κόμμα μου.

Για τις απόψεις μου αυτές δέχθηκα αρνητικούς σχολιασμούς στα όρια της λοιδορίας, όμως πάντοτε χωρίς επιχειρήματα και με επιφανειακό τρόπο. Σε καμία περίπτωση δεν επιχαίρω σήμερα που επιβεβαιώνομαι με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, γιατί ανησυχώ για το μέλλον της πατρίδας μου.

Τι εννοώ: Το γεγονός ότι για πρώτη φορά συγχέεται η κοινωνική συνοχή με τον οπαδισμό καταδεικνύει τον ξεπεσμό της χώρας. Για να μην αναφερθούμε στις γραφικότητες κάποιων παραγόντων ομάδας περί εμφυλίου πολέμου. Όταν όμως το συμφέρον του επιχειρηματία συγχέεται με το συμφέρον της ομάδας που υποστηρίζουμε όλα καλά. Τύφλα να έχει η πατρίδα και η επιβίωσή της.

Όμως το παραπάνω είναι γνωστό εδώ και χρόνια στην νεοελληνική ιστορία. Πάντοτε οι Έλληνες έβαζαν πάνω από το εθνικό και πατριωτικό συμφέρον το συμφέρον της κάστας, της κοινωνικοοικονομικής τάξης και της ομάδας τους. Ποιο είναι λοιπόν το καινούργιο και άκρως ανησυχητικό σήμερα;

Αυτό είναι το άκρως ανησυχητικό σήμερα: Διαμαρτύρονται εδώ και δέκα χρόνια όλες οι επαγγελματικές και κοινωνικές τάξεις της χώρας  για τις αποτρόπαιες συνέπειες των μνημονίων στην ζωή τους και δεν γίνεται τίποτε. Διαμαρτύρονται οι οπαδοί ομάδας με επιρροή, αλλάζει ο νόμος σε ένα βράδυ. Παρακαλώ με ποια δικαιολογία; Τον κίνδυνο για την απώλεια της κοινωνικής συνοχής και του εθνικού διχασμού ή της διχοτόμησης της πατρίδας. Λες και δεν απειλούνταν η κοινωνική συνοχή με τον πιο επικίνδυνο τρόπο όταν έκοβαν μισθούς και συντάξεις τουλάχιστον κατά 40%. Όταν έκοβαν τις δαπάνες για τα νοσοκομεία, τα σχολεία και όλες τις κοινωνικές δομές της χώρας, με αποτέλεσμα κόσμος να ψάχνει στα σκουπίδια για λίγο φαγητό για να επιβιώσει. Η κοινωνική συνοχή άντεξε όλα αυτά και τώρα κινδυνεύει από τον υποβιβασμό μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Τι λέτε αδέρφια; Ε βέβαια η κοινωνική συνοχή είναι μία ιδέα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν και το συμφέρον: Η κοινωνική συνοχή κινδυνεύει όταν υπάρχουν απώλειες των κερδών του αγαπημένου μας επιχειρηματία και άρα υπάρχει ανάγκη νυχτερινής νομοθέτησης υπό την απειλή επεισοδίων από τους στρατούς των μπράβων του και την προπαγάνδα των φερέφωνών του που ενδεχομένως θα έχουν ως αποτέλεσμα απώλεια ψήφων, αλλά δεν κινδυνεύει όταν τα παιδιά μας μεταναστεύουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες για ένα καλύτερο αύριο στο εξωτερικό, όταν φτωχός κόσμος ψάχνει φαγητό στους κάδους σκουπιδιών, όταν ο πατέρας μεσοαστικής οικογένειας αυτοκτονεί υπό το βάρος των χρεών γιατί δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του, όταν μπαίνουν λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όταν υπάρχει κίνδυνος ακόμα και για εθνικό διαμελισμό.

Αυτές οι δικαιολογίες περί κοινωνικής συνοχής και κινδύνου εθνικού διχασμού δεν αποτέλεσαν λόγο απόσυρσης τόσων και τόσων άδικων, παράνομων και διασπαστικών μνημονιακών νόμων εδώ και δέκα χρόνια και αποτελούν πλέον δικαιολογία για την νομοθέτηση εν μία νυκτί τροπολογίας νόμου για τον μη υποβιβασμό ποδοσφαιρικής ομάδας ταυτισμένης με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι το ίδιο θα γινόταν αν κινδύνευε με υποβιβασμό το αντίπαλον δέος, η αντίπαλη ποδοσφαιρική ομάδα. Μετά από αυτά ποια η διαφορά από το καθεστώς της δικτατορίας, όταν ψηφίζονταν νόμος σε μία νύχτα για το διαζύγιο, προκειμένου ο ηγέτης της χούντας να απαλλαγεί γρήγορα από την εν διαστάσει σύζυγό του και ελεύθερα να συζευχθεί με την νέα του σύντροφο; Ε βέβαια αυτό χρειαζόταν η Πατρίς, η Θρησκεία και η Οικογένεια στην Ελλάδα, τον υπέρτατο άρχοντα ευτυχισμένο, προκειμένου να ασχολείται απρόσκοπτα με το θεάρεστο έργο της προόδου του Έθνους.

Στο παραπάνω ερώτημα θα σας απαντήσω εγώ κατά την ταπεινή μου άποψη: Το καθεστώς της δικτατορίας είχε την ταμπέλα του ολοκληρωτικού καθεστώτος ενώ το σημερινό καθεστώς, όχι μόνο σήμερα, αλλά τουλάχιστον τα τελευταία 40 χρόνια έχει την επίφαση του δημοκρατικού καθεστώτος. Όλοι πιστεύουμε ότι έχουμε Δημοκρατία γιατί μπορούμε να πούμε ελεύθερα την γνώμη μας και να διεκδικήσουμε το δίκιο μας ανοιχτά, διαμαρτυρόμενοι σε συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια, χωρίς να κινδυνεύουμε να συλληφθούμε. Ε και; Τι αποτέλεσμα έχει αυτό; Μπορεί να αλλάξει τίποτε σημαντικό για την ζωή μας, για την οικογένεια, τα παιδιά μας και το μέλλον μας;

Πείτε μου τι άλλαξε σήμερα, τόσα χρόνια που έχουμε αυτήν την Δημοκρατία που έχουμε: Η χώρα βουλιάζει, οι πολιτικοί μάς έχουν φλομώσει στο ψέμα τόσα χρόνια, άνθρωποι μένουν άστεγοι και άλλοι δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, οι νέοι της χώρας μεταναστεύουν για ένα καλύτερο αύριο, οι φόροι θυμίζουν τουρκοκρατία και ο βασικός μισθός είναι λίγο πιο πάνω από το ταμείο ανεργίας. Και παρ’ όλα αυτά, μετά από τόσα χρόνια Δημοκρατίας που αναγκαστήκαμε να στερηθούμε ακόμα και το ψωμί μας, το χρέος αυξάνεται και το μέλλον είναι ομιχλώδες. Μας έχουν κοιμίσει και πάλι με τις υποσχέσεις και η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Κάποιος φιλόσοφος είχε πει ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Σήμερα η Ιστορία επαναλαμβάνεται στην πιο κωμικοτραγική της φάση.

Ένα ακόμα γεγονός γίνεται σαφές μετά από τα παραπάνω: Δεν υπάρχει ιδεολογία στο κεφάλαιο και ως εκ τούτου δεν υπάρχει ιδεολογία στην εξουσία. Είτε με κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είτε με κυβέρνηση Ν.Δ. η εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων έχει την ίδια αποτελεσματικότητα. Σήμερα, από την παρούσα κυβέρνηση, εξυπηρετείται ο επιχειρηματίας που είχε ταυτιστεί κομματικά με την παρούσα αντιπολίτευση. Αύριο είναι βέβαιον ότι θα εξυπηρετηθεί, αν χρειαστεί ο επιχειρηματίας που ταυτίζεται με την παρούσα κυβέρνηση από την σημερινή αντιπολίτευση και ενδεχόμενη αυριανή κυβέρνηση και τούμπαλιν. Κάτι σαν την ημέρα της μαρμότας, αν και το συμπαθές ζώο δεν έχει ιδέα από την ποδοσφαιροποιημένη πολιτική ζωή του τόπου.

Κάποιος, κάπου, κάποτε είχε τραγουδήσει: «Όλο το έθνος προσκυνά σώβρακα και φανέλες». Δυστυχώς αυτός ο στίχος περιγράφει την σύγχρονη ιστορία μας.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα