Alfavita Newsroom Είμαι, λοιπόν, κι εγώ, τη φετινή χρονιά, μαθήτρια της Γ’ Λυκείου, μία ακόμη της γενιάς του 2002, που πολλοί συμμαθητές μου χαρακτηρίζουν ως «καταραμένη γενιά». Ας μου επιτρέψουν να διαφωνήσω με το χαρακτηρισμό αυτό: θεωρώ πως αποτελούμε την «απαξιωμένη γενιά του 2002».
Η χρονιά αυτή σε κάθε περίπτωση θα ήταν δύσκολη για μας, αφού θα απαιτούσε πολύ διάβασμα, αφοσίωση στους στόχους μας, στερήσεις και θυσίες, προκειμένου αυτοί να επιτευχθούν.
Το ξέραμε. Το είχαμε αποδεχτεί ως δεδομένο. Είχαμε προετοιμαστεί γι΄ αυτό από την είσοδό μας στο Λύκειο. "Πετσοκομμένα" καλοκαίρια, καθημερινά μαθήματα σε σχολείο και φροντιστήριο και αμέτρητες ώρες διαβάσματος και προσπάθειας.
Ωστόσο συνεχίζαμε, παρά την κούραση, γιατί γνωρίζαμε πως αυτός ήταν ο δικός μας «Γολγοθάς», γνωρίζαμε (ή τουλάχιστον πιστεύαμε πως γνωρίζαμε) ότι θα ακολουθήσει η «Ανάσταση»: τα επιθυμητά αποτελέσματα και ένα επιτέλους ξέγνοιαστο καλοκαίρι, με όλες αυτές τις στιγμές που τα τελευταία χρόνια έχουμε στερηθεί…
Στο όνομα αυτής της «Ανάστασης», περάσαμε από αλλαγή συστήματος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, από υπέρογκη αύξηση ύλης, από εμπαιγμούς για μείωσή της, από αλλαγές δεδομένων μέχρι και τον Ιανουάριο της φετινής χρονιάς, από αοριστίες στον τρόπο εξέτασης μέχρι και αυτή τη στιγμή… Είχαμε, όμως, πάντα δίπλα μας τους δικούς μας ανθρώπους να μας στηρίζουν, επικαλούμενοι ένα καλύτερο μέλλον…
Και ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι, όπως φαίνεται, βρισκόμαστε, πλέον, αντιμέτωποι με έναν "Γολγοθά" χωρίς τέλος… Τώρα, ούτε οι δικοί μας άνθρωποι μπορούν πια να μας παρηγορήσουν. Λογικό, αφού ούτε κι αυτοί είναι σε θέση να γνωρίζουν κάτι παραπάνω για την εξέλιξη του φαινομένου, ούτε τολμούν πλέον να μιλήσουν για μέλλον… Αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν πήγε χαμένος τόσος κόπος, μήπως δεν άξιζε τελικά τόση προσπάθεια και τόσα ξενύχτια… Απογοήτευση, απελπισία, θυμός, κλάμα…
Σίγουρα είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας και ολόκληρη η υφήλιος και να ευαισθητοποιηθούμε ως προς οποιοδήποτε ζήτημα υγείας, που προφανώς προέχει και υπερισχύει έναντι όλων των άλλων.
Ποιος, όμως, θα ευαισθητοποιηθεί για εμάς;
Ποιος θα μας ρωτήσει πώς πραγματικά νιώθουμε, όταν γύρω μας επικρατεί πανικός, όταν ακούμε κάθε μέρα για νέα κρούσματα και θανάτους, όταν δεν μπορεί να φύγει απ΄ το μυαλό μας η εικόνα αγαπημένων προσώπων που υπάγονται στις «ομάδες κινδύνου» και παρ' όλα αυτά εμείς πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι στο στόχο και στο διάβασμά μας, ώστε να περάσουμε επιτυχώς από το επόμενο στάδιο, που φέρει το όνομα «πανελλαδικές», για να καταφέρουμε την είσοδό μας στην επόμενη φάση της ζωής μας;
Ζούμε ένα μαρτύριο! Και το μαρτύριο συνεχώς επιτείνεται, αφού ακόμα και η εξεταστέα ύλη μάς είναι άγνωστη. Δεν γνωρίζουμε ποια από αυτά που πασχίζαμε όλη τη χρονιά να μάθουμε -και αυτές τις μέρες να κάνουμε επανάληψη- θα μας ζητηθούν.
Μετά από μια τέτοια εφιαλτική εμπειρία για τους μαθητές της Γ’ Λυκείου, πιστεύω πως θα έπρεπε να δοθεί σε όλους μας μία ισάξια ευκαιρία για εισαγωγή μας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση με κάποιον άλλο τρόπο, παρακάπτοντας, εξαιτίας των καταστάσεων που βιώνουμε, τον ύφαλο που λέγεται «πανελλαδικές».
Με βάση τη μέχρι τώρα στάση των αρμόδιων, που χαρακτηρίζεται επιεικώς από παντελή έλλειψη κατανόησης, πιστεύω πως οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες έως και μηδαμινές.
Πού είναι η αληθινή βοήθεια του υπουργείου παιδείας και όσων αρμόδιων αποφασίζουν για το μέλλον μας, τώρα που είναι απαραίτητη για μας και πραγματικά κρίσιμη;
Πού είναι αυτό το περιβόητο κράτος που, απ΄ό,τι λέγεται, είναι κοντά στον πολίτη;
Μήπως εμείς, η γενιά του 2002, δεν είμαστε πολίτες αυτού του κράτους;
Ή μήπως, τελικά, επιδιώκεται η ψυχολογική «ανοσία της αγέλης» όλων των εφήβων του 2002, τη στιγμή που έχει απορριφθεί ομόφωνα στη χώρα μας, σε επίπεδο σωματικής υγείας, για τον περιβόητο κορωνοϊό;
Το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε, κύριοι του Υπουργείου, είναι να ανακοινώσετε άμεσα την ύλη στην οποία θα κληθούμε να εξεταστούμε. Μας αξίζει μία οριστική απάντηση για να μπορέσουμε και πάλι, αν μη τι άλλο, να τονώσουμε κάπως την αυτοπεποίθησή μας.
Ακόμα κι αν δεν το αναγνωρίζετε (γιατί το ξέρετε σίγουρα), η υπομονή μας έχει εξαντληθεί και πολλοί από μας βρίσκονται ένα βήμα πριν να τα παρατήσουν.
Παρά τις τόσες επιστολές και αιτήματα, παραμένουμε χαμένοι, χωρίς να εισακούγονται οι απελπισμένες φωνές και επιθυμίες μας.
Δεν είναι, όμως, πλέον αίτημα… είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ και ΟΧΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ!
Μαθήτρια Γ’ τάξης Ημερήσιου ΓΕΛ Δυτικής Θεσσαλονίκης – Πεδίο Υγείας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
