Όμως ο φασισμός και ο ναζισμός, όπως μάς έχει δείξει η ιστορία, μπορούν και μεταμφιέζονται, αλλάζοντας πρόσωπα.
Ο Ιταλός φιλόσοφος, Έντσο Τραβέρσο, στο εξαιρετικά επίκαιρο βιβλίο του «Τα νέα πρόσωπα του φασισμού» (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου), προτείνει τη χρήση του όρου μεταφασισμός αντί για τον παλαιότερο νεοφασισμός. Όπως εξηγεί, ο νεοφασισμός, στις χώρες της Ευρώπης που εμφανίστηκε, όπως το ουγγρικό Γιόμπικ ή στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή, αποτελεί μια προσπάθεια να παραταθεί ή να αναγεννηθεί ο παλιός φασισμός- αποτελούν θα λέγαμε την ιδεολογική συνέχεια του ιστορικού φασισμού.
Ο μεταφασισμός, όμως, είναι κάτι άλλο: όπως εξηγεί ο Τραβέρσο, «μήτρα του εξακολουθεί να είναι ο κλασικός φασισμός, όμως έχει χειραφετηθεί απ’ αυτόν. Πολλά από τα κινήματα αυτά δεν διεκδικούν αυτή τους την κληρονομιά και διαφοροποιούνται έτσι σαφώς από τους νεοφασισμούς».
Αν δούμε το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, η μήτρα του, τη στιγμή της ίδρυσής του το 1971, ήταν σαφής: ο γαλλικός φασισμός. Λέει ο Τραβέρσο: «Μέσα στην επόμενη δεκαετία, μπόρεσε να συγκεράσει ποικίλα ρεύματα της γαλλικής ακροδεξιάς: το εθνικιστικό, το καθολικό ιντεγκριστικό, και το αποικιοκρατικό (ιδιαίτερα τους νοσταλγούς της Γαλλικής Αλγερίας). Όμως με την ανάρρηση της Μαρίν Λεπέν στην ηγεσία το 2011, το Εθνικό Μέτωπο προσπαθεί να αλλάξει δέρμα: ο λόγος του αλλάζει, οι πολιτικές και ιδεολογικές του αναφορές δεν είναι πια οι ίδιες και η τοποθέτηση του κόμματος στη διεθνή σκηνή γνώρισε και αυτή σημαντική αλλαγή. Παρουσιάζεται σαν εναλλακτική στο σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των παραδοσιακών κομμάτων. Θέλει να αλλάξει το σύστημα από τα μέσα, ενώ ο κλασικός φασισμός ήθελε να ανατρέψει τα πάντα». Η Μαρίν Λεπέν, άλλαξε μέχρι και το όνομα του κόμματος, για να μην ταυτίζεται με αυτό του πατέρα της, κάνοντάς το από Εθνικό Μέτωπο, Εθνική Συσπείρωση.
Δείτε σήμερα και το κόμμα της Ιταλίδας Πρωθυπουργού, Τζόρτζια Μελόνι: Αδέλφια της Ιταλίας, το οποίο παραπέμπει σε έναν άμεσο δεσμό αίματος, αυτό των αδελφών, το οποίο αποκλείει κάθε τι ξένο που μπορεί να μολύνει αυτόν τον «αγνό» δεσμό. Η Μελόνι, σαν άλλος χαμαιλέοντας, έχει προσαρμοστεί στη καμαρίλα των Βρυξελλών και μάλιστα η κακόφημη Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, θα εμπιστευτεί θέση εκτελεστικού αντιπροέδρου αρμόδιου για την Οικονομία στον υποψήφιο τής άκρας δεξιάς που προτάθηκε από την Ιταλίδα πρωθυπουργό τον Ραφαέλε Φίτο, όπως αποκάλυψε η γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Παράλληλα, σφοδρές αντιδράσεις έχει προκαλέσει στην Ιταλία η αποκάλυψη δημοσιογραφικής έρευνας που αποδεικνύει ότι στις τάξεις της «Εθνικής Νεολαίας», δηλαδή της οργάνωσης νεολαίας των «Αδερφών της Ιταλίας», ενδημούν φαινόμενα αντισημιτισμού. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και η εβραϊκή κοινότητα της Ιταλίας εγκαλούν την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, διότι δεν έχει καταδικάσει αυτές τις συμπεριφορές στη νεολαία του κόμματός της. Και είναι το δεύτερο σοβαρό περιστατικό που καταγράφεται από στελέχη των «Αδελφιών της Ιταλίας», μετά τη δήλωση μέλους του που είχε πει ότι «είμαστε συνηθισμένοι στα κρεματόρια».
Η Μελόνι, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις ευρωεκλογές, επανέλαβε ότι τάσσεται «κατά μιας οικολογικής πολιτικής που ζημιώνει τους πολίτες», ότι θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία, ενώ δεν δίστασε να μιλήσει για «εκλογές-δημοψήφισμα ανάμεσα σε δυο οράματα της αυριανής Ευρώπης».
Κοινό χαρακτηριστικό των απανταχού ακροδεξιών και φασιστών είναι ότι, σε μεγάλο βαθμό, έχουν αντικαταστήσει τον αντισημιτισμό με την ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ, διαδίδοντας τη «Θεωρία της Μεγάλης Αντικατάστασης». Δηλαδή, δεδομένης και της ευρωπαϊκής υπογεννητικότητας, κάποια στιγμή οι μουσουλμάνοι θα γίνουν πλειοψηφία στην Ευρώπη. Όπως λέει ο Τραβέρσο, «η ισλαμοφοβία έχει κυρίως μια αποικιακή μήτρα, από την στιγμή που πρόκειται για την απόρριψη των πληθυσμών που προήλθαν από την αραβική και αφρικανική μετανάστευση. Η εχθρότητα απέναντι στο Ισλάμ ανάγεται βέβαια στην εποχή των σταυροφοριών, δηλαδή στον Μεσαίωνα, από τον 11ο έως τον 13ο αιώνα. Από τη δεκαετία του 1980, όμως, πρώτα με τον πόλεμο του Αφγανιστάν και μετά με τον πόλεμο του Κόλπου, τον πόλεμο στο Ιράκ και τέλος την ανάδυση της ισλαμικής τρομοκρατίας, η ισλαμοφοβία γνώρισε τεράστια ανάπτυξη».
Στα κοινά τους γνωρίσματα συγκαταλέγονται και κάποια άλλα: εθνικισμός ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, προστατευτισμός και εθνική αναδίπλωση ενάντια στην Ευρώπη, απόρριψη του ενιαίου νομίσματος, αυταρχισμός και έμφαση στην εσωτερική ασφάλεια.
Επίσης, είναι το μίσος που τρέφουν για τη γαλλική επανάσταση, η οποία εγκαθίδρυσε τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη.
Τέλος, στις μέρες μας, έχοντας εκλείψει ένας ορίζοντας της προσμονής, με την έννοια ενός οράματος για το μέλλον, οι ριζοσπαστικές δεξιές ιδεολογίες, παίζουν, κατά κάποιο τρόπο, τον ρόλο του υποκατάστατου. Όπως λέει ο Τραβέρσο, όμως, «δεν πρόκειται για νέες ουτοπίες, αλλά για χλωμά αντίγραφα. Είναι αντιδραστικές, καθώς οραματίζονται μιαν επιστροφή στο παρελθόν: απορρίπτουν την παγκοσμιοποίηση για να αποκαταστήσουν τα εθνικά σύνορα και με μια στενόμυαλη αντίληψη εθνικής κυριαρχίας, με την έξοδο από το ευρώ, την επιστροφή στον προστατευτισμό και των αποκλεισμό των μεταναστών».
Πηγή: efsyn.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Γιατί στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιούν τη φράση «με λες» αντί για «μου λες»
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Είσαι άνεργος στο κέντρο της Αθήνας; ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ έκτακτο επίδομα 1000 ευρώ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
