Νίκος Τσούλιας Μπορεί να ενδιαφέρει γενικότερα μια προσωπική αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδρομής μας; Προφανώς όχι, αλλά θέλω μέσω αυτής να προκαλέσω έναν ανάλογο προβληματισμό σε κάθε αναγνώστη και, το πιο σημαντικό, να καταδείξω τη δύναμη και την ομορφιά των Γραμμάτων.
Θέλω να διαλαλήσω μια ισχυρή πεποίθησή μου! Τα Γράμματα δεν είναι μόνο το καλύτερο «πέρασμα» για να διαμορφώσεις την επαγγελματική και την εργασιακή σου προοπτική. Είναι ο πιο όμορφος δρόμος – μετά από εκείνον της Αγάπης – για να έχουμε δημιουργική ζωή. Ο κοινός δρόμος της Αγάπης και των Γραμμάτων είναι το Νόημα και η Ομορφιά της ζωής. Είναι ο παράδεισός μας.
Και θέλω ακόμα να τονίσω ότι ο δρόμος αυτός είναι εύκολος δρόμος, όχι με τη θεώρηση ότι δεν απαιτεί αγώνα και συστηματική προσπάθεια, αλλά με την έννοια ότι αν έχεις πίστη στον εαυτό σου και έχεις κατακτήσει την αισθητική και συναισθηματική απόλαυση του διαβάσματος και της μελέτης, τότε το οδοιπορικό αυτό καθ’ εαυτό χαρίζει ομορφιά και έκσταση, ασύνορη αισιοδοξία και ψυχική ευφορία.
Όλοι έχουμε σημαντικές στιγμές στην εκπαιδευτική μας πορεία - οι εκπαιδευτικοί προφανώς πιο πολλές γιατί «το σχολείο είναι η ζωή μας, η ομορφιά της ζωής μας» -, στιγμές που άνοιξαν προοπτικές κάνοντας εισβολή στο μέλλον, που πάγωσαν τη ροή του χρόνου και κανένα άγγιγμά του δεν τις ξεθωριάζει. Και να γιατί. Είναι πάντα παρούσες και ενεργές στη ζωή σου. Δεν γίνονται στοιχεία του παρελθόντος, παρά το γεγονός ότι ανήκουν φαινομενικά στο παρελθόν.
Θαρρώ ότι δύο παραδείγματα θα σας πείσουν, γιατί διαισθάνομαι τον αντίλογό σας και επιχειρώ να απαντήσω. α) Η εισαγωγή ενός νέου στο πανεπιστήμιο δεν αλλάζει όλη τη ζωή του με την προϋπόθεση βέβαια ότι εκεί κτίζει σχεδόν ολόκληρο το μέλλον του; Μπορεί τώρα η κρίση να έχει απομειώσει αυτή τη δυναμική, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ακυρώνει την αξία της. β) Όταν καλλιεργηθεί συστηματικά και κατακτηθεί μια κουλτούρα διαβάσματος, αυτό δεν συνιστά μια διαχρονία, ένα μόνιμο παρόν; Γίνεται κάτι από τη σχέση μας με το διάβασμα παρελθόν ή είναι ένα συνεχές, ένα συστατικό στοιχείο του εαυτού μας;
Θα ρωτηθώ. Αν κάποιος δεν ακολουθήσει την εξέλιξη των Γραμμάτων – που έχει πάρει με θεσμικό τρόπο μέσω της εκπαίδευσης -, δεν ακυρώνει τους ισχυρισμούς μου; Όχι, σε καμιά περίπτωση! Ακόμα και αν δεν ακολουθηθεί η οδός της σχετικής επαγγελματικής εξέλιξης, τα Γράμματα έχουν παίξει το σημαντικότερο ρόλο, που δεν είναι άλλος από τη Μόρφωση και την Παιδεία, την πνευματική καλλιέργεια και τον εξανθρωπισμό. Και αν νομίζουμε ότι τούτο δεν συμβαίνει, είναι γιατί τα Γράμματα τα έχουμε μετατρέψει σε μορφή κατάρτισης, σε εργαλείο της αγοράς εργασίας και τότε έχουν χάσει το πνεύμα τους· δεν είναι Γράμματα.
Τελικά, δεν είναι καθόλου στιγμές, οι σημαντικές εκπαιδευτικές στιγμές μας. Είναι νήματα, σταθερά και όμορφα, της ζωής μας, συστατικά μέρη της προσωπικότητάς μας. Γιατί τα Γράμματα – σε αυτή την περίπτωση – της αδιάλειπτης σχέσης τους μαζί μας, μας μετασχηματίζουν σε κόσμους ευγένειας και ευαισθησίας, καλοσύνης και ταπεινότητας, ομορφιάς και ελευθερίας.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
