Εδώ και ένα χρόνο, έχουν ανατραπεί θεματικά όλες οι σταθερές αναφορικότητες σε τοπικό, εθνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Η πανδημία του κορωναϊού πλήττει τη σωματική και ψυχική υγεία των ανθρώπων, κλονίζει την κοινωνική συνοχή, απειλεί με κατάρρευση την παγκόσμια οικονομία, δοκιμάζει τα κοινωνικά συστήματα και φέρνει στην επιφάνεια αρχέγονα ένστικτα.
Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας, η υπουργός Παιδείας συνεχίζει να νομοθετεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα από όλα τα παραπάνω. Διεκπεραιώνει την προεκλογική ατζέντα του κόμματός της, ωσάν να βρισκόμαστε σε κατάσταση κανονικότητας. Αλήθεια, ποιος εχέφρων άνθρωπος δεν θα καταλάβαινε ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις και το κομματικό πρόγραμμα χρειάζονται αναθεώρηση ή πάγωμα μπροστά σε αυτή την κολοσσιαία καταστροφή που επικρέμεται πάνω από την κοινωνία μας;
Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι καμία βιαστική, φορμαλιστική, εκ των άνωθεν, ποσοτική αξιολόγηση, καμία αιφνιδιαστική αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καμία αλλαγή του ωρολογίου προγράμματος, κανένας πειραματισμός και κανένας μαθητευόμενος μάγος. Άλλωστε, μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία γίνονται κάθε τετραετία και δυστυχώς οι δείκτες της εκπαίδευσης κάθε άλλο παρά καλυτερεύουν. Και αυτή είναι η καλύτερη αξιολόγηση της αναποτελεσματικότητας των μακρόπνοων δήθεν εκπαιδευτικών παρεμβάσεων. Ειρήσθω εν παρόδω και σε αντίθεση με όλους εκείνους που κόπτονται για την αναγκαιότητα βαθιών τομών στην εκπαίδευση με σκοπό τη σωτηρία της, να υπενθυμίσουμε ότι ακόμα, το μελάνι των μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν έχει καλά καλά στεγνώσει και φυσικά σχεδόν καμία από αυτές, δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί, ή να αξιολογηθεί ως προς την αποτελεσματικότητά της.
Αυτό που θα έπρεπε να έχει κάνει η υπουργός Παιδείας θα ήταν να αναβάλλει όλα τα νομοσχέδια που είχε έτοιμα στο κομματικό της συρτάρι, να σηκώσει τα μανίκια της και να συγκροτήσει ένα επιτελείο αποτελούμενο στην πλειοψηφία του από εκπαιδευτικούς πρώτης γραμμής, από μαθητές και γονείς από όλες τις γεωγραφικές περιφέρειες της χώρας και να χαρτογραφήσει τις καθημερινές απλές ανάγκες των σχολείων, τις ελλείψεις τους, τις ανεπάρκειες σε προσωπικό αλλά και τις μεγάλες ανισότητες που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες σχολικές μονάδες και οι οποίες εντείνονται με την τηλεκπαίδευση.
Θα μπορούσε να επισκέπτεται σχολεία της περιφέρειας για να διαπιστώνει ιδίοις όμμασι πώς περνάει μια σχολική μέρα όταν βρέχει και δεν υπάρχουν στέγαστρα για τους μαθητές, να διαπιστώνει αν υπάρχει επαρκής θέρμανση στα σχολικά κτήρια τώρα που ο συνεχής αερισμός των χώρων είναι ζωτικής σημασίας για να μην μολύνονται μαθητές και καθηγητές, να διαπιστώνει αν οι τάξεις επαρκούν για να φιλοξενήσουν με υγειονομική ασφάλεια τους μαθητές, αν υπάρχουν επαρκείς χώροι για τους καθηγητές στα γραφεία τους και ένα σωρό άλλα που ποτέ κανένας υπουργός Παιδείας δεν μπόρεσε να διευθετήσει. Η διαχείριση της πανδημίας στην εκπαίδευση είναι άμεσα συνυφασμένη με τις καθημερινές συνθήκες διαβίωσης μαθητών και εκπαιδευτικών στους χώρους των σχολείων. Και πραγματικά αμφιβάλλω, αν τα μέλη της επιτροπής λοιμωξιολόγων και η υπουργός Παιδείας έχουν την παραμικρή εικόνα για τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία, αλλά και για την έντονη διαφοροποίηση και τις συνθήκες ανισότητας που υπάρχουν στις εκπαιδευτικές μονάδες ανά την ελληνική επικράτεια. Στο βαθμό που ισχύουν τα παραπάνω, τα μέτρα που παίρνονται και αφορούν τα σχολεία είναι κυριολεκτικά, ασκήσεις επί χάρτου.
Αν η κυρία Κεραμέως άφηνε για λίγο στην άκρη την εκτός τόπου και χρόνου αμετροεπή φιλοδοξία της για «μακρόπνοες» μαξιμαλιστικές μεταρρυθμίσεις, που φέρνουν τα πάνω κάτω και αυξάνουν σε τεράστιο βαθμό την εντροπία στο εκπαιδευτικό σύστημα και έστρεφε την προσοχή της στο άμεσο, στο καθημερινό και στο μικρό της σχολικής πραγματικότητας, είναι βέβαιο ότι θα έμενε στη συλλογική μνήμη ως μια υπουργός που δεν έθεσε μαξιμαλιστικούς, άπιαστους και ανέφικτους στόχους αλλά πήγε την εκπαίδευση ένα μικρό βήμα προς τα μπροστά, με συναίνεση και ακούγοντας την μαθητική και εκπαιδευτική κοινότητα. Τέλος, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είχε καταφέρει να κρατήσει τα σχολεία για περισσότερο καιρό ανοιχτά με ασφάλεια μιας και θα επένδυε τόσο τον δικό της χρόνο, όσο και των συνεργατών της, στο να καταστήσει τα σχολεία πιο ανθεκτικά στην υγειονομική κρίση και όχι στο πώς να περνάει όλα αυτά τα νομοσχέδια με την κοινωνία σε καραντίνα.
Ψήνας Πολύβιος
Κοινωνιολόγος, εκπαιδευτικός
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Βάσεις Εισαγωγής: Πτώση σε Πολυτεχνεία και Νομικές αλλά οι Ιατρικές διεκδικούν να πάνε ψηλότερα
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 01/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
