Να γιατί θα έπρεπε να ντρέπεστε κύριε Καψή...

Εσείς όμως αν και δεν θέλετε να το πείτε καθαρά, δείχνατε ότι διαφωνείτε με τον τρόπο που έκλεισε βιαίως η ΕΡΤ.

 

Σε μία ανορθόδοξη ομολογώ προσέγγιση σας, υποστηρίξατε ότι επειδή δεν περιμέναμε τόσο μεγάλη λαϊκή και κοινωνική αντίδραση, πρέπει να αφουγκραστούμε τους πολίτες και να δημιουργήσουμε άμεσα μία ανεξάρτητη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση.

 

Προσπαθείτε να πείσετε ακόμη και τον εαυτό σας, ότι και τα δύο κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση που σας διόρισε, επιθυμούν πραγματικά κάτι τέτοιο.

Έλα όμως που έρχονται τα γεγονότα να σας διαψεύσουν και κυρίως να επιβεβαιώσουν όλους όσοι μιλούσαν σχεδόν εξ ονόματος σας, χωρίς εσείς ποτέ να τους επιβεβαιώσετε. Αλλά και χωρίς να τους διαψεύσετε.

 

Σε άσχετο νομοσχέδιο εισάγεται τροπολογία σκοπιμότητας που ανοίγει και επισήμως την πόρτα στον ισχυρισμό ότι ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Από τους δύο έως τέσσερις το πολύ μήνες του μορφώματος ΔΤ(δικά σας λόγια), ισχυροποιείται το δεκάμηνο και θα δούμε. Ταυτόχρονα παρασέρνοντας και μεταθέτοντας την λειτουργία της πολυδιαφημισμένης ΝΕΡΙΤ ακόμη μακρύτερα. Αν και διαρρηγνύατε τα ιμάτια σας ότι μέχρι το τέλος του 2013 θα είναι στον αέρα. Λέγατε επίσης στους αμέτρητους τηλεοπτικούς σας μονολόγους ότι η ΝΕΡΙΤ θα διέπεται από κανόνες αξιοκρατίας και διαφάνειας. Στην επίμαχη τροπολογία που συνδέει σχεδόν απροκάλυπτα την ΔΤ με την ΝΕΡΙΤ (δεν πέφτουμε από τα σύννεφα σε αυτό το σημείο) εισάγεται και το ενδεχόμενο επιμέρους προσλήψεων με κριτήρια που πάλι θα αποφασίζονται περιστασιακά. Με πολύ λίγα λόγια θεσμοθετείται η επιχειρηματολογία των ιερατείων που υποστήριζαν στο όνομα σας και στο όνομα των πολιτικών σας προϊσταμένων, « μπείτε στην ΔΤ γιατί σας οδηγεί στην ΝΕΡΙΤ με συνοπτικές διαδικασίες».

 

Εγώ συγκεκριμένα σας «πίστεψα» όταν υποστηρίζατε ότι δεν θα υπάρξει καμία διασύνδεση των δύο. Στην ΝΕΡΙΤ, λέγατε, όλα θα γίνουν από την αρχή με διαφάνεια, ευρωπαϊκά στάνταρ, διαφανή τρόπο και όχι κομπογιαννίτικες μεθόδους. Μάλλον έκανα λάθος.

 

Δεν «πέφτω» από τα σύννεφα όμως γιατί στην ουσία αυτό που πίστευα ήταν πως είναι θέμα χρόνου να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά πως η συνέπεια πολιτικών λόγων και πράξεων σε αυτή την κυβέρνηση, αποτελεί κακόγουστο αστείο.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στην προσφιλή μέθοδο των τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια που εκτός της κοινοβουλευτικής ηθικής, παραβιάζουν και την πολιτική ηθική. Την ηθική που παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις σας, υποστηρίζει πως όταν έχεις την εξουσία μπορείς να κάνεις αυτά που γίνονται αλλά δεν λέγονται δημόσια. Λέγονται μόνο υπόγεια, παρασκηνιακά, πνιχτά ψιθυριστά. Όμως τελικά, βασιζόμενοι στην ταχύτητα, το γρήγορα γρήγορα και στα μουλωχτά, ο στόχος επιτυγχάνεται. Και άσε τους άλλους να λένε. Ο Εθισμός και η ανοχή πως όλα μπορούν να περάσουν και να μην τα θυμάται κανείς, έχει γίνει πλέον αξιακό εργαλείο στα χέρια των κυνικών διαχειριστών της εξουσίας. Εξίσου καλό παράδειγμα η κύρωση δια της μη κύρωσης της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου με ικεσία ΠΑΣΟΚ προς τον πρωθυπουργό για να μην εκτεθούν πολιτικά.

 

Ακόμη και οι πιο σκληροί επικριτές σας αισιοδοξούν από απόγνωση πως κάποια μέρα θα μπορούμε σε αυτό τον τόπο να εννοούμε αυτά που λέμε και να ενεργούμε σύμφωνα με αυτά. Αλλά ξέχασα…όταν σώζεις μία χώρα, σκοτώνοντας τους ανθρώπους της, η ντροπή υποβαθμίζεται σε πολυτέλεια που δεν χωρά στην λαγνεία των αριθμών και της στατιστικής.

 

Πόσο δίκιο είχε τελικά ο Γιώργος Βουλγαράκης; Τελικά ότι είναι ακόμη και οριακά νόμιμο είναι και ηθικό. Αρκεί να ταιριάζει μόνο με την δική μας ηθική. 

 

Πηγή: tvxs.gr