Alfavita Newsroom Ελλάδα 2016. Ζούμε το απόλυτο θέατρο του παραλόγου, παντού και πάντα. Ας εστιάσουμε λοιπόν σε μία σκηνή της παράστασης.
Αυτή η σκηνή έχει τίτλο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ και υπότιτλο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ.
Με αφορμή το υπόμνημα των αναπληρωτών δασκάλων πε71 και πε70.50 που κατατέθηκε στο Υπουργείο Παιδείας τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου, προκειμένου να τους δοθεί η δυνατότητα να τροποποιήσουν τις δηλώσεις τους, καθώς δεν κατανόησαν ότι η παράλληλη στήριξη που προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια σε μαθητές με αναπηρία λέγεται εξειδικευμένη εκπαιδευτική υποστήριξη και ως εκ τούτου δεν τη δήλωσαν, θα ήθελα να εκφράσω ορισμένους προβληματισμούς.
Αρχικά, εάν εξαιρέσουμε συναδέλφους που για πρώτη φορά έκαναν την αίτησή τους και ίσως να δικαιολογείται εν μέρει αυτή η απροσεξία, μιλάμε για εκπαιδευτικούς που επί σειρά ετών εργάζονται σε σχολεία, υπογράφουν συμβάσεις, διαβάζουν την εκάστοτε εγκύκλιο του Υπουργείου. Μιλάμε δηλαδή για συναδέλφους που τόσα χρόνια δεν γνωρίζουν ότι παρέχουν εξειδικευμένη εκπαιδευτική υποστήριξη. Δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό που παρέχουν. Είναι ανθρώπινο λάθος και όχι δεν έχουμε δικαίωμα να το κρίνουμε γιατί είμαστε άσπλαχνοι και δεν είμαστε ενωμένος κλάδος. Αυτό το επιχείρημα ακούμε. Όντως ανθρώπινο λάθος, είναι δεκτό. Με αυτό λοιπόν το επιχείρημα του ανθρώπινου λάθους ένας από τους συλλόγους των αναπληρωτών βρέθηκε μαζί τους σήμερα στο Υπουργείο να τους στηρίξει. Μέχρι εδώ πολύ καλά. Οι σύλλογοι γι αυτό είναι άλλωστε, για να μας στηρίζουν. Να μας στηρίζουν στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Ή μήπως όχι; Μήπως κάποια δικαιώματα δεν πρέπει να στηρίζονται από τους συλλόγους και τους αιρετούς; Μήπως κάποια δικαιώματα είναι επικίνδυνα για ορισμένους; Ζητάω εδώ και πολύ καιρό μια απάντηση και κανείς δε μου δίνει. Είμαστε λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων, δάσκαλοι λεγόμαστε απόφοιτοι κυρίως του 2011 και του 2012. Εμείς αποφοιτήσαμε, ορισμένοι κάναμε και μεταπτυχιακά σε διάφορους τομείς, και αναμέναμε τη σειρά μας για να προσληφθούμε. Η σειρά μας ήρθε κάποια στιγμή και δουλέψαμε. Φέτος ωστόσο εκτοπιζόμαστε κυριολεκτικά από τον πίνακα προϋπηρεσίας. Το τι συμβαίνει είναι γνωστό σε όλους, μα κανείς δεν μιλά και αναρωτιέμαι άραγε ποιος είναι ο λόγος αφού είμαστε κατά τα άλλα ενωμένος κλάδος και θέλει ο ένας το καλό του άλλου. Για όσους λοιπόν δε γνωρίζουν επί σειρά ετών προωθείται η εμπορευματοποίηση συγκεκριμένων μεταπτυχιακών ειδικής αγωγής και σχολικής ψυχολογίας εξ αποστάσεως και μη με τα οποία δάσκαλοι της γενικής αγωγής δύνανται να προσφέρουν έργο στην ειδική αγωγή. Αυτοί είναι και οι γνωστοί σε όλους δάσκαλοι 70.50. Το Υπουργείο Παιδείας όμως ποτέ δε διευκρίνισε εάν η συγκεκριμένη προϋπηρεσία πρέπει να προσμετράται για την ειδική αγωγή που εργάζονται ή τη γενική αγωγή από όπου προέρχονται. Το αποτέλεσμα;
Η προϋπηρεσία μετρά φυσικά και για τους δύο πίνακες. Αφού ο νόμος το ορίζει είναι αυτομάτως και δίκαιο. Έτσι ο αριθμός όλων εκείνων που έχουν όραμα να προσφέρουν έργο στην ειδική αγωγή αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία έτη. Φυσικά υπάρχουν αξιόλογα μεταπτυχιακά και συνάδελφοι που τα επεδίωξαν για να προσφέρουν πραγματικά και φυσικά δεν απευθύνομαι σε εκείνους, εκείνοι άλλωστε θα είναι και οι τελευταίοι που θα ενδιαφερθούν να εργαστούν στη γενική αγωγή. Η προσμέτρηση ωστόσο των μορίων προϋπηρεσίας σε δύο πίνακες καταργεί ουσιαστικά τον πίνακα της γενικής αγωγής, καθώς συνάδελφοι με χαμηλότερο βαθμό πτυχίου ή νεότερη ημερομηνία κτήσης πτυχίου προσπερνούν εκείνους που έχουν σειρά εκτοπίζοντας τους κυριολεκτικά. Με ένα μεταπτυχιακό ειδικής αγωγής έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το πού θα εργαστούν τη στιγμή που συνάδελφοι πε70 δεν έχουν καμία απολύτως διεκδίκηση για δουλειά.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι περισσότεροι πε70.50 επιθυμούν να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα μόρια μέσω της ειδικής για να μετακινηθούν στη γενική αγωγή. Και πριν κατηγορηθώ για συνωμοσιολογίες, εάν όντως είναι ο πόθος τους να προσφέρουν στην ειδική αγωγή, τους καλώ τότε να έρθουν όλους στο πλευρό μας για να ζητήσουμε μια οριστική απόφαση από το Υπουργείο. Όταν το συγκεκριμένο περιστατικό αναφέρεται σε εκπροσώπους οι απαντήσεις ποικίλουν και είναι εξίσου διασκεδαστικές, «Έχεις δίκιο αλλά....», «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή...», «Δεν είναι σημαντικό το θέμα...». Στην Ελλάδα λοιπόν του 2016 καλούμαστε να υπερασπιστούμε δασκάλους που δεν ήξεραν ότι παρέχουν εξειδικευμένη εκπαιδευτική υποστήριξη αλλά αποσιωπούμε και αποδοκιμάζουμε τους δασκάλους που περίμεναν 3 και 4 χρόνια, δασκάλους με μεταπτυχιακά σε ανθρωπιστικές και φυσικές επιστήμες, στην παιδαγωγική, στην ψυχολογία και αλλού (αν επιτέλους έχει τόση αξία ένα μεταπτυχιακό, ας συνυπολογίσουν όλα τα ακαδημαϊκά κριτήρια για όλους) που ζητάνε επίμονα το αυτονόητο, την ίση μεταχείριση, την αξιοκρατική πρόσληψη. Η παρούσα επιστολή περιγράφει απλώς μια πραγματικότητα και δεν γράφτηκε εις βάρος κανενός. Ακόμη και για το λάθος των πε70.50, αν μπορούσε να βρεθεί λύση θα ήταν το καλύτερο. Ωστόσο είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα των προτεραιοτήτων που θέτει η συγκεκριμένη χώρα.
Δήμητρα Τσιώρη
Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Τι σημαίνει η λέξη «γλίσχρος»;
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής - Αιτήσεις έως 30/12
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
