Ευαγγελία Ασημακοπούλου Η ιδέα ότι οι ηθοποιοί που υποδύονται τον Ιησού Χριστό σε ταινίες αντιμετωπίζουν την "κατάρα" του να μην ξαναβρούν δουλειά, είναι μια από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες που κυκλοφορούν στον κόσμο του κινηματογράφου. Κι όμως, όπως και πολλές άλλες αστικές μυθολογίες, αυτή η πεποίθηση έχει περισσότερο να κάνει με τη φαντασία παρά με την πραγματικότητα. Οι ηθοποιοί που ανέλαβαν αυτόν τον ρόλο, είτε συνέχισαν την καριέρα τους με επιτυχία είτε σταμάτησαν για λόγους που δεν σχετίζονται με μια φανταστική "κατάρα", αλλά με προσωπικές και επαγγελματικές αποφάσεις.
Η εικόνα του Ιησού στον κινηματογράφο είναι πάντοτε φορτισμένη με συμβολισμούς, θρησκευτικές αναφορές και τεράστια σημασία για το θρησκευτικό κοινό, κάτι που φυσικά δημιουργεί ένα ξεχωριστό βάρος για τον ηθοποιό που αναλαμβάνει τον ρόλο του. Ωστόσο, το γεγονός ότι κάποιοι ηθοποιοί έπειτα από αυτή την εμπειρία δεν κατάφεραν να ξαναβρούν σημαντικούς ρόλους, δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα μιας κακής τύχης ή "κατάρας", αλλά ως φυσική συνέπεια των ιδιαιτεροτήτων που συνοδεύουν έναν τόσο εξαιρετικό ρόλο.
Ποιες είναι οι αιτίες πίσω από τη φήμη της "κατάρας";
Η θεωρία της "κατάρας" έχει τις ρίζες της στις ταινίες και τους ηθοποιούς που υπήρξαν συνδεδεμένοι με τον ρόλο του Ιησού, όπως ο Τζιμ Κάβιζελ από το φιλμ «Τα Παθη του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον (2004). Μετά την ταινία, ο Κάβιζελ υπέστη σοβαρά προσωπικά και επαγγελματικά προβλήματα, όπως τραυματισμούς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και δυσκολίες στην καριέρα του. Αυτές οι αντιξοότητες αναλύθηκαν και μεγεθύνθηκαν από τα ΜΜΕ, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η αποτυχία του να συνεχίσει σε σημαντικούς ρόλους ήταν συνέπεια κάποιας θεϊκής "τιμωρίας".
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται από την πορεία του Κάβιζελ, η αλήθεια είναι πολύ πιο περίπλοκη. Παρόλο που η πορεία του ηθοποιού δεν ήταν το ίδιο λαμπρή αμέσως μετά τη συμμετοχή του στην ταινία, αυτό δεν σημαίνει ότι η καριέρα του τελείωσε οριστικά. Αντιθέτως, ο Κάβιζελ συνεχίζει να έχει ενεργή παρουσία στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, με εμφανίσεις σε σειρές όπως «Person of Interest», και άλλες παραγωγές. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ο ίδιος ποτέ δεν έχει αποδεχτεί την έννοια της "κατάρας", παραμένοντας πιστός στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και στην αξία της δουλειάς του.
Ανάλογα παραδείγματα είναι και άλλοι ηθοποιοί που ανέλαβαν το ρόλο του Ιησού, όπως ο Ρόμπερτ Πάουελ, που ενσάρκωσε τον Χριστό στην κλασική ταινία «Jesus of Nazareth» του Φράνκο Τζεφιρέλι (1977). Παρά τις μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν για τη συνέχεια της καριέρας του, ο Πάουελ συνέχισε να εργάζεται σε διάφορες παραγωγές, αν και δεν έφτασε ποτέ στη διάσημη θέση που κατείχε για λίγο μετά την ταινία. Ο λόγος για την «στασιμότητα» του καριέρας του δεν είχε να κάνει με κάποια θεία "τιμωρία", αλλά μάλλον με την τάση του για επιλογή πιο περιορισμένων ρόλων και τη δυσκολία του να ξεφύγει από το σφιχτό καλούπι του Ιησού.
Η πίστη, η εικόνα και οι ηθοποιοί
Ορισμένοι ηθοποιοί που υποδύονται θρησκευτικούς ή ηρωικούς ρόλους, και ειδικά τον Ιησού, ενδέχεται να αντιμετωπίσουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, καθώς η πίστη του κοινού μπορεί να τους αντιμετωπίζει με υπερβολικές προσδοκίες ή ακόμα και σκεπτικισμό. Η προσωπική τους πίστη και οι πεποιθήσεις τους γίνονται μέρος της εικόνας που προβάλλεται στον κόσμο, και οι πιέσεις μπορεί να είναι αφόρητες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ηθοποιοί που συμμετέχουν σε τέτοιες ταινίες συχνά αναγκάζονται να διαχωρίσουν τον προσωπικό τους εαυτό από την εικονική εικόνα του χαρακτήρα που υποδύονται.
Αυτό συνέβη και με τον ηθοποιό Χιθ Λέτζερ, ο οποίος πέθανε αμέσως μετά τη συμμετοχή του στον «Joker» του Τοντ Φίλιπς (2008), έναν ρόλο που πολλοί θεώρησαν ότι τον καταδίκασε ψυχολογικά. Αν και το παράδειγμα του Λέτζερ δεν σχετίζεται άμεσα με τον Ιησού, η κοινή αντίληψη περί καταραμένων ρόλων αναδύεται σε πολλές περιπτώσεις, υπογραμμίζοντας τη δυσκολία που βιώνουν κάποιοι ηθοποιοί να ξεπεράσουν τους εξαιρετικά απαιτητικούς και δύσκολους ρόλους τους.
Θεωρίες συνωμοσίας
Η ιδέα ότι κάποιοι ρόλοι «καταδικάζουν» τον ηθοποιό έχει επεκταθεί και σε άλλους χαρακτήρες, όπως ο «Δράκουλας» ή ακόμη και «ο Άγιος Πέτρος», με ισχυρισμούς ότι οι ηθοποιοί που τους ενσαρκώνουν εμφανίζουν προβλήματα στην προσωπική τους ζωή ή την καριέρα τους. Αυτού του είδους οι αστικές μυθολογίες έχουν τις ρίζες τους σε μια βαθιά πεποίθηση ότι η τέχνη και η πίστη μπορούν να συγχωνευτούν με τις «καθαρτικές» ή «τιμωρητικές» δυνάμεις του υπερφυσικού. Παρ' όλα αυτά, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλή και κρύβεται στις επιλογές, τις ευκαιρίες και τις αναπόφευκτες αλλαγές στην καριέρα ενός ηθοποιού.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η καριέρα ενός ηθοποιού δεν καθορίζεται από μία μόνο εμφάνιση. Οι θεωρίες συνωμοσίας περί "κατάρας" αποτελούν έναν εύκολο μηχανισμό για να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα.
Παρά τις όποιες δυσκολίες ή παρανοήσεις που μπορεί να προκύψουν γύρω από το ρόλο του Ιησού, η πραγματικότητα είναι ότι κάθε ηθοποιός που αναλαμβάνει έναν τέτοιο χαρακτήρα έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει την καριέρα του – αν το επιθυμεί – χωρίς να επηρεάζεται από μια φανταστική τιμωρία. Το πιο σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι ο κινηματογράφος και η τέχνη γενικότερα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εκδήλωση ανθρώπινης δημιουργικότητας και φαντασίας, και όχι μια υπερφυσική δύναμη που μπορεί να καθορίσει τη ζωή κάποιου για πάντα.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ τον Ιούνιο: Ανακοινώθηκε ΕΠΙΣΗΜΑ η ύλη!
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 16/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
